شاکری: شیوه بهینه‌سازی خیابان سی‌تیر کپی‌برداری از الگوهای خارجی است/ کاسبان این خیابان مجبور به ترک کسب‌و‌کار خود می‌شوند

اقبال شاکری در گفت‌و‌گو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری آنا در واکنش به اعتراض کسبه خیابان سی‌تیر در نحوه سنگ فرش کردن این خیابان اظهار کرد: نه تنها برای میدان مشق و خیابان سی‌تیر بلکه برای همه طرح‌های پیاده‌راهی اهدافی که در نظر گرفته شده بود، محقق نشده است.

وی با بیان اینکه باید تمام افراد ذینفع‌ در این خیابان مدنظر قرار می‌گرفتند، افزود: کسانی که سالیان متمادی است در خیابان سی‌تیر یا خیابان‌های دیگر مشغول کسب و کار بوده‌اند، باید در نظر گرفته شوند.

رئیس کمیسیون عمران شورای شهر تهران به ناکارآمد بودن طرح پیاده‌راه کردن خیابان 17 شهریور اشاره کرد و گفت: امروز در پیاده‌راه 17 شهریور تعداد قهوه‌خانه‌ها و قلیان‌سرا به شدت افزایش پیدا کرده است. اهداف تبدیل کردن خیابان‌ها به پیاده‌راه افزایش دادن کافی‌شاپ‌ها یا قهوه‌خانه‌ها نیست. شاید تعدادی پیاده‌راه به این سبک نیازمند باشیم اما باید در این خیابان‌ها در وهله اول کسب‌و‌کار شاغلین در نظر گرفته شود.

شاکری با بیان اینکه مشاوران شهرداری برای تبدیل یک خیابان به پیاده‌راه یا نحوه ساماندهی یک خیابان به مردمی که در این خیابان زندگی می‌کنند، توجه داشته باشند، اضافه کرد: طراحان شهری نباید بر پیاده کردن المان‌های خارج از کشور در پایتخت اصرار داشته باشند. کپی برداری غیر اصولی در طراحی‌های شهری مشکلات فراوانی را برای شهروندان به وجود می‌آورد.

به گفته رئیس کمیسیون عمران شورای شهر تهران معاون شهرسازی و شهردار منطقه در گزارش‌هایی که ارائه کرده‌اند مدعی شدند که خیابان سی‌تیر قرار نیست پیاده‌راه شود و تنها ساماندهی می‌شود.

وی با بیان اینکه شهرداری در نظر دارد تا به این خیابان یک فضای گردشگری دهد، اضافه کرد: به نظر من با تغییر سبک این خیابان بسیاری از افرادی که امروز در سی‌تیر به مشاغل گوناگون مشغول هستند پس از مدتی مجبورند محل کار خود را ترک کنند و این نکته‌ای است که باید در مدیریت شهری به آن توجه کنند.

شاکری با بیان اینکه در این زمینه بارها جلسات مختلف برگزار شده است، تصریح کرد: تضمینی وجود ندارد که الگوبرداری از نمونه‌های فرهنگی دیگر کشور‌ها که در آن کشور موفق بوده، در ایران هم موفق شود.

رئیس کمیسیون عمران شورای شهر تهران ادامه داد: مدیریت شهری باید هدف خود را از تغییر سبک در یک خیابان مشخص کند زیرا نمی‌توان برای تبدیل کردن یک خیابان به منطقه گردشگری آن را به یک منطقه ناامن و متروکه تبدیل کرد. هزینه‌های سنگینی که برای سنگفرش و ساماندهی دیوارهای این خیابان می‌شود باید در پی یک سوال باشد و این سوال این است که نهایتا چه کسی قرار است از این تغییرات استفاده کند؟ اگر اهداف در این تغییرات محقق نشود چه کسی پاسخگوی این هزینه‌های سنگین می‌شود؟

وی ادامه داد: نباید به گونه‌ای عمل شود که اقدامات شهری در این زمینه دوباره شکست‌های قبلی را تداعی کند. شورای شهر از بهبود و زیبا سازی فضای‌های شهری حمایت می‌کند اما در صورتی که اهداف نهایی یک طرح مشخص باشد.

به گفته شاکری شورای شهر تهران بودجه مناسبی را در سال 95 برای ساماندهی و زیباسازی فضا‌های شهری در نظر گرفته است اما مدیریت شهری باید بداند که مخاطب تمام طرح‌های شهری مردم هستند نه شهرداری و مشاوران آن.