چهل سال پیش روز 30 بهمن 1353، پدران کلیسای کبوشیین در بیروت از امام موسی صدر دعوت کردند تا خطبه و موعظه آغاز روزه مسیحیان را که منسک شریعت مسیحی است، در این کلیسا برای مسیحیان به جا آورد. برای نخستین بار در تاریخ اسلام و مسیحیت است که مجتهد مسلمان یک منسک دینی مسیحی را اجرا می کند.
بگذارید اهمیت این اتفاق را از زبان خود امام صدر برای شما نقل کنم. ایشان در زمان جنگ اسف بار داخلی در لبنان در مصاحبه ای می گوید: «یکی از مهمترین اهداف توطئه ای که لبنان را در نوردید، از بین بردن شکل همزیستی و وحدت ملی در لبنان بود. وقتی همزیستی هدف توطئه باشد، حتما و در درجه اول نمادهای همزیستی هدف توطئه قرار می گیرد. گمان نمی کنم در لبنان کسی به اندازه من نماد و سمبل اتحاد کشور بوده باشد، زیرا من علاوه بر تماس های فرهنگی و اجتماعی و سیاسی خود با همه فرق لبنان و روابط گسترده ای که با آن ها دارم، به جایی رسیدم که سه سال پیش در کلیسای کبوشیین خطبه موعظه روزه را خواندم. و هیچکس در دنیا به این حد نرسیده است. درست مانند آنکه یک روحانی مسیحی خطبه نماز جمعه را بخواند. بنابراین من نماد وحدت ملی شدم و از این رو توطئه مرا به طور مستقیم هدف قرار داد.»
امام صدر در خطبه موعظه کلیسای کبوشیین با القای این خطبه، هم دکترین خود را اعلام می کند و هم بدان عمل می کند. او در این سخنرانی می گوید: «برای انسان گرد آمده ایم، انسانی که ادیان برای او آمده اند، ادیان که یکی بوده اند و هر کدام ظهور دیگری را بشارت می داده است و یکدیگر را تصدیق می کرده اند.»
بیایید روزی به نام گفت و گو در تقویم رسمی خود ثبت کنیم تا در آن روز مانند زمان مراقبه عملکرد یکسال خود را بررسی و ارزیابی و تصحیح کنیم
آیا چنین اتفاق تاریخی ای افتخار مسلمانان نیست؟ افتخار مسیحیان نیست؟ و آیا چنین اتفاق عظیمی ثمره اعتقاد به وحدت و گفت و گو و رفتار عملی گفت و گو محور نیست؟
با توجه به بحران در منطقه و آینده نگران کننده جهان اسلام تأکید می کنم که باید گفت و گو را تکریم کرد و در جوامع اسلامی نهادینه کرد. گفت و گو را باید از ایام خردسالی شروع کرد. در نظام آموزش و پرورش و تا پایان تحصیلات حوزوی و دانشگاهی ادامه داد.
گفت و گو تفننی روشنفکرانه نیست که خاص نخبگان باشد. هر چند که جمع نخبگان نقش ویژه ای در نهادینه کردن آن دارند.
بیایید گفت و گو را تکریم کنیم و بر ممارست آن مراقبه کنیم.
بیایید روزی به نام گفت و گو در تقویم رسمی خود ثبت کنیم تا در آن روز مانند زمان مراقبه عملکرد یکسال خود را بررسی و ارزیابی و تصحیح کنیم.
پیشنهاد می کنم روز 30 بهمن را، روزی که امام موسی صدر منسک آغاز روزه را در کلیسای کبوشیین القا کرد به نام روز ملی گفت و گو بنامیم.
نهادینه کردن گفت و گو نیاز به شعایر و سمبل ها و یادمان هایی دارد. انتخاب امام و تعیین روزی به نام روز ملی گفت و گو راه و شیوه مؤثری است برای نهادیه کردن گفت و گو.
منبع:خبرانلاین
*دختر و مدیر موسسه فرهنگی امام موسی صدر
انتهای پیام/
