در نشست رسانه‌ای نمایش
محمد رحمانیان: «دعوت به دو نمایش همراه» عجیب‌ترین نمایشنامه به زبان فارسی است
نشست رسانه‌ای نمایش «دعوت به دو نمایش همراه» صبح امروز ۲۴ بهمن ماه با حضور محمد رحمانیان کارگردان نمایش، اشکان خطیبی مجری طرح، امیر رضازاده طراح نور و صحنه، سها سناجو و پرستو رحمانیان بازیگران نمایش در پردیس سینمایی چارسو برگزار شد.
به گزارش خبرنگار فرهنگی آنا، رحمانیان با اعلام این‌که اولین بار است که دو نمایشنامه از یک اثر نمایشی اقتباس شده و همزمان با هم اجرا می‌‌شوند، گفت: ««دعوت به دو نمایش همراه» غلامحسین ساعدی به اعتقاد من بهترین نمایشنامه‌ای است که ساعدی نوشته و یکی از عجیب‌ترین نمایشنامه‌هایی است که به زبان فارسی به نگارش در آمده است.»
وی ضمن اشاره به چاپ مجموعه آثار غلامحسین ساعدی عنوان کرد: «همیشه علاقه‌مند بودم که روی سه نمایشنامه «دعوت» غلامحسین ساعدی، «گلدونه خانم» اسماعیل خلج و «از پشت شیشه‌ها» نوشته اکبر رادی کار کنم که خوشبختانه کار روی دو نمایشنامه «دعوت» با عنوان «لباسی برای مهمانی» و «گلدونه خانم» با عنوان «گلدان‌های شکسته گلدانه» را با اجازه اسماعیل خلج انجام داده‌ام که هنوز اجرا نشده اما در مجموعه سیمیا چاپ شده است. همچنین نمایشنامه‌ای نیز براساس «از پشت شیشه‌ها» نوشته‌ام که متاسفانه با مخالفت بنیاد رادی و خانم عنقا روبه‌رو شد بنابراین امکان اجرا و چاپ پیدا نکرده است.»
رحمانیان با اشاره به اجرای محدود نمایش «لباسی برای مهمانی» در سال 1373 در تالار مولوی گفت: «این نمایش همچنین اخیرا توسط سها سناجو و پرستو رحمانیان در ونکوور به اجرا در آمد و پس از آن بود که من تصمیم گرفتم آن را به صورت محدود در عمارت مسعودیه اجرا کنم.»
وی افزود: «پیش از آن هم نمایشنامه دیگری بر اساس نمایشنامه «دعوت» ساعدی نوشته بودم مبتنی بر نقش‌هایی که هما روستا روی صحنه اجرا کرده بود. خیلی دلم می‌خواست این نمایش در زمان حیات او روی صحنه برود، اما متأسفانه این امکان به‌وجود نیامد، بارها و بارها به سالن‌های دولتی و خصوصی مراجعه کردیم، اما هیچ‌کدامشان راضی نبودند حتی برای یک یا دو شب اجازه اجرا دهند. قصد من برگزار کردن مراسم بزرگداشتی برای روستا بود.»
این کارگردان پیشکسوت بیان کرد: «از آنجا که این متن درباره زندگی دوباره است با این‌که این نمایش در شب چهل یا سالمرگ این هنرمند اجرا شود، مخالفت کردم. اجرای این اثر بزرگداشت بازیگری است و هما روستا بهانه است، بازیگری که در هر شب دوباره روی صحنه به دنیا می‌آید و روی صحنه به حیات خود ادامه می‌دهد.»
رحمانیان ادامه داد: «چون هر دو نمایشنامه بر اساس «دعوت» به نگارش در آمده بود آنها را کنار هم قرار دادم که از فردا 25 بهمن ماه اجرایش در تالار عمارت مسعودیه آغاز می‌شود.»
وی اظهار کرد: «دو نگاهی که به نمایشنامه «دعوت» غلامحسین ساعدی داشتم متفاوت است. قسمت اول وامدار نمایشنامه هستم البته چیزهایی را از نمایشنامه‌های دیگر به آن افزوده‌ام. روابط زنانه و بازی دو کاراکتر از نمایشنامه «کلفت‌ها» گرفته شده و اهمیت ویژه‌‌ای که تلفن‌ها پیدات کرده از نمایشنامه «صدای انسانی» ژان کوکتو گرفته شده است. متن همزمان و وامدار و مدیون خیلی از نمایشنامه‌های دیگر هم است. این‌که نمایشنامه با تلفن زدن به اینور و اونور شکل می‌گیرد نکنیکی است که کوکتو در نمایشنامه «صدای انسانی» به کار گرفته است.»
اشکان خطیبی نیز با اظهار خرسندی از اجرای این اثر نمایشی به یاد هما روستا و غلامحسین ساعدی، افزود: «طراحی نور امیر رضازاده، ایجاد تنوع بصری و اجرا در مکانی جدید از جمله اتفاقات جالب این نمایش است و من امیدوارم مختصات جغرافیایی سالن باعث افت مخاطب نشود. فکر می‌کنم سالن پتانسیل این را دارد که به مجموعه ظرفیت نمایشی ایران اضافه شود و جزو سالن‌های پرطرفدار به حساب آید.»
وی عنوان کرد: «به نظر من بازیگران در اپیزود اول کار بسیار سختی دارند چون نمایشنامه بسیار دشواری به لحاظ اجرا است و بازیگر هر لحظه باید خودش شکست‌های حسی و عاطفی کند که کار مشکلی است، ضمن این‌که باید با مخاطب جدیدی هم روبه‌رو شود. در اپیزود دوم یکسری عواطف و خاطره‌های مشترک با مخاطب دارد که با استادی بی‌بدیل نصیر‌پور جذابیت آن چندین برابر می‌شود.»
انتهای پیام/
