گالری‌دارها از هنرمندان تازه‌کار هم حمایت کنند/ به نقاشان جوان فرصت دهید تا خودشان را نشان دهند

به گزارش خبرنگار حوزه موسیقی و هنرهای تجسمی گروه فرهنگ خبرگزاری آنا، مهناز ارجمندخواه، نقاش ایرانی متولد سال ۱۳۶۰ در رشته نقاشی به تحصیل پرداخته است. وی ۱۴ سال در این زمینه سابقه فعالیت دارد و در این مدت موفق به کسب مقام‌های مختلفی در رویدادهای هنری گوناگون شده است و در نمایشگاه‌ها و گالری‌های بسیاری از جمله نمایشگاه انفرادی گالری مه و ماهی، نمایشگاه گروهی موزه هنرهای معاصر، نمایشگاه گروهی نیدرا ارت (ترکیه)، نمایشگاه گروهی ١٠٠ اثر ١٠٠ هنرمند گالری گلستان، نمایشگاه مه و ماهی برج میلاد و نمایشگاه مه و ماهی آنلاین ایتالیا و... شرکت کرده است. در روزهایی که بسیاری از هنرمندان حوزه هنرهای تجسمی، شرایط سختی را می‌گذرانند با این هنرمند جوان به گفت‌وگو پرداخته‌ایم که در ادامه از نظر می‌گذرانید.

گالری‌دارها از هنرمندان تازه‌کار هم حمایت کنند

آنا:‌ از شروع فعالیت خود در حوزه نقاشی بگویید، چه شد که به این سمت گرایش پیدا کردید؟‌

ارجمندخواه: من از چهارسالگی نقاشی را شروع کردم و از همان زمان هم به دنبال پیشرفت در آن بودم. کلاس چهارم دبستان نفر اول در سطح استان تهران شدم. در هنرستان هم رشته نقاشی خواندم و چهارده‌سال است که حرفه نقاشی را دنبال کرده و با تکنیک اکریلیک کار می‌کنم. در کارهایم از رنگ طلایی حتما استفاده می‌کنم زیرا که آن را پرانرژی‌ترین رنگ می‌دانم؛ طلایی الهام‌گرفته از خورشید است. تاکنون تمام تکنیک‌ها را کار کرده‌ام ولی تکنیک اصلی من فعلا اکریلیک است.

آنا:‌ نقاشی هم همانند برخی حوزه‌ها مافیا دارد؟

ارجمندخواه: اکثر مجموعه‌داران و گالری‌دارها به دنبال آرتیست‌های مطرح این حوزه هستند و آن‌ها را حمایت می‌کنند، ترجیح می‌دهند که روی این افراد سرمایه‌گذاری کنند. در این صورت ما هنرمندانی که دوست داریم آثارمان مطرح شود کمتر دیده می‌شویم. خیلی خوب می‌شود که گالری‌دارها از هنرمندان تازه‌کار هم حمایت کند تا استعدادهای جدیدی را کشف کنند.

اختصاص یارانه به هنرمندان برای تهیه ابزار نقاشی

آنا: با توجه به گرانی ابزارهای هنرهای تجسمی آیا پیش آمده که از موادی با کیفیت پایین‌تر استفاده کنید؟‌

ارجمندخواه: من همیشه با وجود گرانی ابزارهای نقاشی، اما ترجیح داده‌ام که بهترین وسایل را برای آثارم استفاده کنم، چون وقتی‌که ما از مواد خوبی استفاده کنیم کیفیت کار هم خوب می‌شود. به نظر من لازم است از هنرمندان برای تهیه مواد اولیه حمایت کنند، در ماه مبلغ یا یارانه‌ای به‌ این عنوان در اختیار ما قرار دهند یا وسایل و ابزار هنرهای تجسمی را با قیمت مناسب‌تری به هنرمندان ارائه بدهند.

آنا: بین خواسته‌ها و آرزوهای نوجوانی با موقعیتی که در حال حاضر دارید چقدر فاصله هست؟

ارجمندخواه: من همیشه در حال تلاش کردن هستم که آثارم دیده شوند و همواره آرزو داشتم که بتوانم از هنرم درآمدزایی کنم. اگر می‌شد که هنرمندان کمتر مطرح شده هم به نمایشگاه‌هایی که اساتید بزرگ در آن شرکت می‌کنند، راه پیدا کنند فرصت خیلی خوبی برایشان به وجود می‌آید تا آثارشان به چشم بیاید.

آنا:‌ شما از آن دست هنرمندانی هستید که مدتی در خارج از کشور سکونت داشتید، چه شد که به ایران برگشتید و کارتان را اینجا ادامه دادید؟

ارجمندخواه: من در اروپا زندگی کرده‌ام اما به ایران برگشتم، هر کشور مشکلات خاص خودش را دارد، من ترجیح دادم که در کشور خودم باشم به‌خاطر انرژی و مردمان خیلی خوبی که دارد. بسیاری از افرادی که به مهاجرت علاقه دارند اگر می‌توانستند بروند از رفتنشان پشیمان می‌شدند.

بیشتر بخوانید:

• بعد از کرونا هم آموزش آنلاین هنر را ادامه می‌دهم/ هنرجویان با هدف درآمدزایی به سمت هنرهای تجسمی نیایند


• تندیس شهدا را مجسمه‌سازانی بسازند که متعهد و متخصص باشند/ مسئولان دست‌های پشت‌پرده سوزاندن مجسمه حاج قاسم را پیگیری کنند


• «نقش نیمروز»؛ انعکاس مشکلات سیستان و بلوچستان در قاب هنر است/ کاش از هنرمندان برای تهیه تجهیزات حمایت می‌شد


• فقط نگارگری را شایسته عنوان هنر اسلامی می‌دانم/ هنرجویان برای درآمدزایی وارد دنیای هنر نشوند!

هنرجویان امروز، اراده کافی ندارند

آنا: در حوزه تدریس هم فعالیت دارید؟

ارجمندخواه: نه می‌توانستم این کار را انجام بدهم ولی فکر می‌کنم آموزگار خوبی نمی‌شوم. من آن زمان برای هدفم خیلی تلاش و تمرین می‌کردم؛ شب که می‌شد وقتی همه می‌خوابیدند تازه کارم را شروع می‌کردم، وقتی صدای جاروی رفتگر محل را می‌شنیدم به خودم می‌آمدم و می‌فهمیدم صبح شده است. شاید تا خود صبح حتی ۱۲۰ طرح می‌زدم. اما متاسفانه من این اراده و عشق را در اکثر هنرجویان الان نمی‌بینم.

آنا: سوژه‌ای خاص یا شخصیتی در ذهنتان بوده که دوست داشته باشید روی بوم بیاورید؟

ارجمندخواه: مشغول کار بر روی سوژه‌ای هستم که از یک خاطره‌ شروع شد؛ من در کودکی با پدربزرگم ارتباط خوبی داشتم، ایشان همیشه می‌گفتند خروس اول صبح می‌خواند و خوش خبر است. خروس برای من از همان زمان، نوید خوش‌خبری و امید شد، ولی در کل نقاشی برای من محدودیت ندارد و آزاد هستم.

آنا: به افرادی که صرفاً برای درآمدزایی به این حرفه وارد می‌شوند، چه توصیه‌ای می‌کنید؟

ارجمندخواه: برای ورود به دنیای هنر اول باید عشق باشد. این کار علاقه و صبر بسیار نیاز دارد، اگر فردی به نقاشی عشق داشته باشد و در مسیری که طی می‌کند صبر لازم را به کار گیرد بله درآمد هم خواهد داشت.

آنا: برای فروش آثارتان با مشکل هم مواجه شدید؟

ارجمندخواه: صددرصد. من همیشه دنبال فروش آثارم بودم. چه افرادی که با آن‌ها کار کردم چه مشتریانم همیشه آشنا بودند و در حقم محبت داشتند و فراتر از آن فروش آثار برایم سخت بوده است.

آنا: در پایان اگر نکته‌ای هست، بفرمایید.

ارجمندخواه: من در حال آماده کردن یک مجموعه پانزده اثری از کارهایم هستم که تاکنون ۱۰ تابلو به سرانجام رسیده است. دوست دارم که این مجموعه را به گالری‌ها و نمایشگاه‌ها ارائه بدهم. اصولاً تمام گالری‌دارها برای ارائه آثار هنرمندان زمان‌بندی دارند، احتمالا به من برای دو سال دیگر زمان می‌دهند و این زمان‌بر بودن مشکل بزرگی است. نکته دیگر اینکه خیلی خوب می‌شود که به جوانان فرصت بدهند تا خودشان را نشان بدهند، استعدادهای آن‌ها هم دیده شود، بزرگ‌های هنر جایگاه خودشان را دارند ولی کاش بقیه هم فرصت نشان دادن استعداد خود را داشته باشند. خیلی از استعدادها هستند که کشف نشده‌اند چون حمایتی از آن‌ها نمی‌شود.

انتهای پیام/۱۱۰/