در گفت‌و‌گو با آنا
سیامند رحمان: یک روز ممکن است خبر خداحافظی من را بشنوید زیرا انگیزه‌ای ندارم/ امروز به حمایت مدیران احتیاج داریم نه روز بعد از مسابقه
قویترین وزنه‌بردار معلول جهان گفت: فضای ورزش کشور به هیچ وجه المپیکی نیست و از طرف مسئولان حمایتی از ما نمی شود.
به گزارش خبرنگار ورزشی آنا، سیامند رحمان امید اول ورزش ایران در پارالمپیک ریو است. قویترین وزنه بردار معلول سنگین وزن جهان تاکنون در هر مسابقه ای شرکت کرده با مدال خوش رنگ طلا به ایران بازگشته است و حالا در مدت باقی مانده به پارالمپیک ریو همه نگاه‌ها به سمت اوست به طوری که در سایت کمیته جهانی پارالمپیک هم بارها تاکید شده که در ریو وزنه زدن سیامند یکی از سه مسابقه است که نباید آن را از دست داد.
سیامند رحمان قوی ترین وزنه‌بردار معلول جهان که در ماه جولای 2015 به عنوان بهترین وزنه‌بردار شناخته شد و تا چند روز دیگر باید در رقابت‌های جایزه بزرگ وزنه برداری جهان حضور پیدا کند درباره وضعیت فعلی‌اش به خبرنگار ورزشی آنا گفت: «خوشبختانه یازدهمین اردوی وزنه‌برداری در حال برگزاری است و شرایط خوب پیش می‌رود و تا چند روز دیگر هم مسابقات جایزه بزرگ در کشور امارات برگزار می‌شود.»
وی همچنین در مورد درگذشت رقیب برزیلی‌اش در پارالمپیک ریو اظهار کرد: «از خبر درگذشت این وزنه‌بردار خیلی متاثر شدم اما او رقیب اصلی من نبود. وزنه‌بردار برزیلی قرار بود در مسابقات پارالمپیک ریو 2016 در دسته فوق سنگین با من رقابت کند و حالا با فوت او به این معنی نیست که راه برای من باز شده است چرا که المپیک میدان سخت مبارزه است و به طور حتم بهترین‌های جهان در این پیکارها حضور پیدا می‌کنند به همین دلیل تنها رقیب من این وزنه‌بردار برزیلی نبود.»
رحمان با تاکید بر اینکه فضای ورزش کشور المپیکی نیست، خاطرنشان کرد: «متاسفانه تا المپیک ریو زمان کمی باقی مانده است اما فضای ورزش کشور به هیچ وجه المپیکی نیست و از طرف مسئولان حمایتی از ما نمی‌شود. در پارالمپیک لندن وضعیت ورزشکاران بهتر بود چرا که مسئولان توجه بیشتری به ما می کردند. هیچ ورزشکاری نمی‌تواند در مدت زمان کوتاه بهترین رکورد را ثبت کند و این امر احتیاج به اردوی مستمر دارد. من اگر برای مدتی ورزش نکرده و در اردوها شرکت نکنم از رکوردهایم عقب می افتم به همین دلیل با هر سختی تمرینات را ادامه می دهم.»
قویترین وزنه‌بردار معلول جهان ادامه داد:« بعد از اینکه ورزشکار با سختی و مشکلات زیاد راهی المپیک می‌شود و به مقامی دست پیدا می‌کند آن زمان مسئولان به ما اهمیت زیادی می‌دهند اما بعد از آن دیگر کسی سراغی از ما نمی‌گیرد در صورتی که ما در این برهه زمانی به حمایت آنها نیاز داریم. وقتی یک قهرمان برای مهمترین رقابت‌های جهان خودش را آماده می‌کند بهتر است دغدغه مالی نداشته باشد و به ورزشکاران پارالمپیکی توجه بیشتری کنند چرا که هزینه زندگی ما و مخارج و رفت و آمد ورزشکاران پارالمپیکی نسبت به سایر ورزشکاران دیگر بیشتر است. یک روز ممکن است خبر خداحافظی من را بشنوید زیرا با این شرایط انگیزه ای برای ادامه پیدا نمی کنم.»
انتهای پیام/
