دلایل فقر گلزنی در لیگ برتر فوتبال ایران

به گزارش گروه ورزش خبرگزاری آنا - ابراهیم طالبی، هفته بیست و سوم لیگ برتر فوتبال ایران تحت تأثیر هیجان دربی سرخابی یک نقطه تاریک را از چشم اهالی فوتبال پنهان کرد. در این هفته از هشت بازی برگزار شده پنج بازی برنده نداشت و با نتیجه حداقل گل (۰-۰ یا ۱-۱ ) به پایان رسید. سه برنده هفته بیست و سوم، یعنی فولاد خوزستان در مقابل فجرسپاسی، ذوب‌آهن اصفهان در خانه مس رفسنجان و آلومینیوم اراک مقابل تراکتور تبریز نیز با حداقل گل ممکن یعنی یک بر صفر به پیروزی رسیدند.

۷ گل در ۸ بازی لیگ برتر برابر با فاجعه است. بگذارید یک مقایسه بین فوتبال خودمان و فوتبال مدرن داشته باشیم. در هفته آخر برگزار شده بوندسلیگا آلمان ۹ بازی ۳۳ گل، لیگ برتر انگلیس ۱۰ بازی ۲۷ گل، لالیگا اسپانیا ۱۰ بازی ۲۴ گل، سری A ایتالیا ۱۰ بازی ۲۰ گل، لیگ یک فرانسه ۱۰ بازی ۳۰ گل.

این به آن معناست: لیگ ما ۰/۹ گل در یک بازی، آلمان ۳/۶ گل، انگلیس ۲/۷ گل، اسپانیا ۲/۴ گل، ایتالیا ۲ گل و فرانسه ۳ گل در هر بازی داشته‌اند.

تنها با یک نگاه فاصله فوتبال لیگ برتر ما با تنها ۰/۶ تا مثلا آلمان ۳/۶ یا فرانسه ۳ برای هر بازی را می‌توان ارزیابی کرد که این تصویری کاملاً روشن از فاصله فوتبال ما تا فوتبال مدرن و موفق جهان است. علت اینکه تیم‌های سطح اول فوتبال ما در لیگ برتر مشکل گل زدن دارند، چیست؟

به طور کلی تمرینات هجومی پروسه‌ای دشوارتر از تمرینات دفاعی است. برای اینکه بتوانیم مانع حریف برای گل زدن شویم: خوب تغییر فضا دادن، فشرده و نزدیک به هم با پوشش لازم دفاع کردن، جایگیری صحیح و درست مهاجمین حریف را مهار کردن، دوگانه‌های دفاعی در مقابل مهاجمین حریف داشتن، بازیکنان تمرکز و هوشیاری لازم را داشتن، راه‌های پاس حریف را بستن و ... این دستورالعمل مشخصی است که تیم‌ها هنگام دفاع کردن باید رعایت کنند و می‌توان پیوسته با بازیکنان در این راستا کار کرد.

بیشتر بخوانید:

• آخرین دربی قرن به کام استقلال/ گل‌محمدی دیر وارد عمل شد

برای شرایط تهاجمی خود تیم‌های صاحب سبک و با فوتبال مدرن هفت یا هشت روش رسیدن به گل را تمرین می‌کنند و در هنگام بازی می‌بینیم لیورپول، منچسترسیتی یا بایرن مونیخ بارها و بارها شکل مشخصی را برای رسیدن به گل تکرار می‌کنند ولی مربیان دیگر توجه زیادی به تمرینات تهاجمی نمی‌کنند، چرا که راه‌های غیر تاکتیکی متعددی برای رسیدن به گل وجود دارد.

خلاقیت فردی بازیکنان، ضربات ایستگاهی، اشتباهات دفاع مقابل، اشتباه دروازه‌بان، اشتباه داوران، گل به خودی حریف، گل‌های شانسی و... همچنین گل‌های فنی از قبل تمرین شده، شکل‌های متفاوتی از فتح دروازه حریفان است. مربیان ما امید به گل‌های غیر فنی دارند و این یعنی ۴۰ سال ناکامی در آسیا که اگر شرایط را بهبود نبخشیم به موفقیتی دست نخواهیم یافت.

انتهای پیام/۴۰۴۸/