گزارش آنا؛
تصور دانشجویان جهان از آینده دانشگاه‌ها چگونه است؟/ ایجاد ابعاد جدید در تولید دانش
نظر دانشجویان امروزی در مورد دانشگاه آینده چیست و وقتی به سناریوهای احتمالی آموزش عالی در سال ۲۰۵۰ فکر می‌کنند، امیدها و ترس‌های آن‌ها چه می‌تواند باشد؟
گروه دانشگاه خبرگزاری آنا؛ اخیرا در یک نظرسنجی با حضور یک هزار و ۲۰۰ پاسخ‌دهنده از سراسر جهان درباره آینده دانشگاه‌ها تا سال ۲۰۵۰ بحث شده است. این نظرسنجی که در مقاله‌ای با عنوان «چشم‌انداز آینده آموزش عالی» منتشرشده درباره تغییرات آینده دانشگاه‌ها بررسی‌هایی صورت گرفته است.
از میان افراد شرکت کننده ۵۰۲ نفر دانشجو و ۲۳۹ نفر در زمینه‌های مرتبط با آموزش عالی (شامل دولت، سازمان‌های غیردولتی و دانشگاهی) بودند. در این مقاله درباره اثرات نامطلوب بیماری همه‌گیر و همچنین فرصت‌های ایجادشده توسط آن را بر فرآیندهای آموزش عالی بحث شده است.
تجربه پردیس تغییر خواهد کرد
یکی از اجزای مورد تاکید در این مقاله مربوط به آینده پردیس‌هاست. پردیس که در حال حاضر مرکز آموزش دانشجویان در آموزش عالی است، با ادغام فناوری در آموزش و یادگیری تکمیل خواهد شد اما جایگزین آن نمی‌شود.
یکی از شرکت‌کنندگان در این باره می‌گوید: «باید به تعادلی رسید که در آن دانشجویان بتوانند با تجربیات واقعی به یادگیری دست یابند.» در حالی که ترس از شکاف دیجیتالی در جهان روز افزون است اما شرکت‌کنندگان در این مقاله احساس می‌کنند که فناوری می‌تواند تأثیر مثبتی بر دسترسی داشته باشد.
برای مثال، یکی از شرکت‌کنندگان می‌گوید که «دیجیتالی کردن کلاس‌های درس به افرادی که قبلاً از نظر جغرافیایی یا به‌طور دیگری کنار گذاشته شدند، امکان دسترسی به مؤسسات آموزشی برتر را می‌دهد و هر دانشجویی در سرتاسر جهان بدون توجه به مکان خود می‌تواند به آموزش عالی دسترسی پیدا کند.»
اگرچه دانشجویان در مورد نقش فناوری در رشد آموزش عالی خوش‌بین هستند، اما احساس می‌کنند که آینده ممکن است «ویژگی‌های تجاری» بیشتری داشته باشد. تصور می‌شود که این رقابت در نهایت کیفیت را در دانشگاه‌ها و کالج ها ارتقا می‌دهد اما در عین حال باعث سطح بندی بیشتر جامعه از نظر آموزش می‌شود.
بیشتر بخوانید:
صدور مجوز تأسیس شعبه بین‌الملل دانشگاه علوم پزشکی تهران در عراق
سپر ایران‌ساخت در برابر اشعه ایکس/ وقتی ماه نیز از آسیب‌های بشر در امان نیست
توجه تعاملات بین‌المللی
شرکت‌کنندگان معتقدند که در آینده دیگر سفر به کشورهای مختلف ضروری نخواهد بود، زیرا دانشجویان یاد خواهند گرفت که چگونه به روش‌های مختلف با جامعه جهانی ارتباط برقرار کنند. دانشجویان بر این باورند که دانشگاه در آینده با مقابله با انواع نابرابری‌ها به نیازهای محلی توجه می‌کند و در عین حال پاسخگوی همکاری‌های بین‌المللی است.
شرکت‌کنندگان می‌گویند که فناوری در آینده باعث برابری کشورها خواهد شد و فرصت رشد به همه کشورها خواهد رسید و علوم بین‌المللی‌تر خواهد شد.
دانشجویان و استادان در مورد مدارک دانشگاهی بازنگری‌شده صحبت می‌کنند که منجر به تغییرات در محتوای برنامه درسی می‌شود. دانشجویان می‌گویند که برنامه‌های مجازی در دانشگاه‌ها تفاهم بین فرهنگی را ارتقا خواهد بخشید.
ایجاد اشکال جدید تولید دانش
شرکت‌کنندگان اشکال جدیدی از تولید دانش را پیش‌بینی می‌کنند که مبتنی بر روابط مشارکتی بین معلمان-دانشجویان و دانشجویان-دانشجویان است. برای این کار، بازتعریف نقش استاد ضروری است که علاوه بر حفظ نقش خود به عنوان یک متخصص، باید نقش مربی، میانجی، تسهیل‌کننده را بر عهده بگیرند.
در این آینده، دانشجویان با توجه به زمینه‌ها و واقعیت‌های خود در مورد آنچه می‌خواهند و نیاز دارند فعال‌تر می‌شوند. آن‌ها در آموزش عالی که شامل توانایی شکل دادن به مسیرهای یادگیری می‌شود، مشارکت خواهند داشت.
تغییر آب‌وهوا؛ یک نگرانی فراگیر
در میان همه شرکت‌کنندگان، تغییر اقلیم یک مسئله مهم است، به‌ویژه عدم پوشش آن در برنامه‌های درسی آموزش عالی امروز یکی از نگرانی‌های اصلی است. شرکت‌کنندگان نیاز به آموزش و یادگیری بین‌رشته‌ای و قابل دسترس‌تر را تقاضا می‌کنند. یکی از آن‌ها می‌گوید: «موضوعاتی مانند پایداری و دستورالعمل‌های متمرکز بر علل اجتماعی، باید بیشتر مورد بحث و بررسی قرار گیرد.»
یکی دیگر از شرکت‌کنندگان خاطرنشان می‌کند که « تغییر آب‌وهوا بر بیماری‌های مختلف تأثیر می‌گذارد، اما پیوندهای خاصی در آموزش عالی در این زمینه ایجاد نشده است در حالی که باید این حلقه ارتباطی ایجاد شود.»
آموزش عالی و بازار کار
با نگاهی به آینده، پیوند بین آموزش عالی و بازار کار نیز نگرانی مهمی است که از سوی دانشجویان مطرح می‌شود. در حالی که بازار کار متفاوت از تحصیل است اما همچنان دانشجویان تصور می‌کنند که مدرک دانشگاهی به ارتقای وضعیت اقتصادی و اجتماعی آن‌ها کمک می‌کند. بیکاری به عنوان یک تهدید بزرگ در آینده تلقی می‌شود و نقش دانشگاه در آموزش «متناسب با بازارکار» به دانشجویان همچنان قابل توجه است.
یکی از شرکت‌کنندگان اشاره می‌کند: « یادگیری سیال مادام العمر فرصت‌های زیادی را برای رشد و توسعه مستمر فراتر از چهار دیواری کلاس درس ارائه می‌دهد.» در این مقاله تاکید شده است که دانشجویان از نیاز به مهارت و ارتقای مهارت برای حفظ اشتغال پایدار آگاه هستند.
تاثیر هوش مصنوعی
در آینده اتوماسیون و ربات‌سازی بیشتر بر تعاملات انسانی تأثیر می‌گذارد و به طور خاص در حوزه خدمات زمانی ظاهر می‌شود که «خودروها خودشان رانندگی می‌کنند و هوش مصنوعی منجر به سبک زندگی راحت‌تر شود».
با این حال، شرکت‌کنندگان همچنان نگران اثرات اجتماعی این تحولات در آینده هستند و نابسامانی‌های اجتماعی را پیش‌بینی می‌کنند.
فرآیندهای جهانی مرتبط با جوامع محلی
اگر یافته‌های این مقاله با گروه‌های بسیار متنوع را بتوان در یک کلمه خلاصه کرد، آن ارتباط است. شرکت‌کنندگان دیگر آموزش عالی را تنها توسط مؤسسات نمی‌بینند، بلکه آن را به عنوان حوزه مرتبط با دانشجویان در ایجاد مسیرهای یادگیری مشترک می‌دانند. علاوه بر این، آن‌ها احساس می‌کنند که فرآیندهای جهانی باید با جوامع محلی مرتبط باشد.
دانشجویان می‌خواهند ارتباطات بهتری برقرار کنند تا در دنیایی که فناوری به‌هم‌پیوسته وجود دارد، پیشرفت کنند و افراد به طور مداوم مهارت‌های خود را ارتقا دهند. شرکت‌کنندگان نقش خود را در ساختارهای آموزش عالی تصدیق می‌کنند، زیرا می‌خواهند یادگیرندگان بهتری شوند و در حد توان خود به جوامع جهانی و محلی خدمت کنند.
انتهای پیام/۴۰۴۰/
انتهای پیام/
