حسینی‌بای در «افق» وصیت کرد
گزارشگر صداوسیما با توجه به همه‌گیری ویروس کرونا در شبکه افق وصیت کرد.
به گزارش گروه فرهنگ خبرگزاری آنا، برنامه «هاشور» با میزبانی چهره‌ها و افراد سرشناس حوزه‌های اجتماعی تلاش می‌کند تا در گفت‌وگویی صمیمانه، رسانه‌ای برای بیان دغدغه‌ها و مطالبات مردمی در حوزه اجتماعی باشد.
در برنامه شب گذشته «هاشور»، محمدرضا حسینی‌بای گزارشگر صداوسیما مهمان برنامه بود و به سوالات مردم پاسخ داد و گفت: در هر نقطه‌ای از کشور که برای تهیه گزارش نیاز بوده، گزارش تهیه کرده‌ام و بیشترین گزارش‌هایم در رابطه با سیل، زلزله، کنکور، جنگ عراق و سوریه بوده است.
وی افزود: ماجرای گزارش در سیل آق قلا گلستان از جالب‌ترین گزارش‌های دوران زندگی‌ام بوده است چون واکنش‌های طنز بسیاری از مردم داشت. برای تهیه گزارش در آب رفتم به این دلیل که قصد داشتم فاجعه سیل، گرفتاری و مشکلات مردم را نشان دهم؛ همین اتفاق در کشورهای دیگر دنیا نیز اتفاق می‌افتد و انتقادی نمی‌شود اما عکس من در ماجرای سیلاب گلستان تبدیل به یک شوخی شد و در سیل کشورهای مختلف، قله، قابلمه‌های غذا، آش، آتشفشان و هر جایی که فکر کنید، با عکس من شوخی شد.
حسینی‌بای اضافه کرد: مراسم ازدواج من در سال ۱۳۹۵ در آسایشگاه جانبازان ثارالله و در کنار جمعی از جانبازان قطع نخاعی برگزار شد، آن هم به این دلیل که این افراد رفتند تا من و شما در آسایش و آرامش زندگی کنیم.
این گزارشگر در رابطه با نحوه ورود به عرصه خبرنگاری توضیح داد: از بچگی علاقه‌مند به اجرا، خواندن سرود و به‌طور کلی بلندگو بودم اما در یک اشتباه در دانشگاه، به جای رشته علوم اجتماعی، تاریخ دانشگاه تهران قبول شدم در آنجا با یکی از استادان دانشگاه که در سازمان صداوسیما مشغول به فعالیت بود ماجرا را در میان گذاشتم، یک درخواست نوشتم و برای مصاحبه دعوت شدم و بعد از آن موفق شدم وارد حوزه خبر شوم.
حسینی‌بای به بیان یکی از شیرین‌ترین خاطرات خود پرداخت و گفت: در سال ۱۳۸۵ در واحد مرکزی خبر به‌عنوان گزارشگر حوزه وزارت علوم انتخاب شدم که اولین گزارش کنکورم با واکنش‌های منفی از سوی مردم مواجه شد و بعد از آن بود که تصمیم گرفتم سال بعد طنز را وارد گزارش‌گیری کنم؛ از بگووبخندها، خوابگاه‌ها، نحوه زندگی دانشجویان و شیرینی‌هایی که دارد، گزارش تهیه کردم تا ورود به دانشگاه برای دانش‌آموزان شیرین شود.
وی درباره اینکه در سه روز آخر عمر چه خواهد کرد، بیان کرد: من پس از فوت پدر خودم، پدر همسرم و همچنین ویروس نامنحوس کرونا بسیار به این موضوع فکر کردم. در این مدت سعی می‌کنم تا کسی از من ناراحت نشود و از دیگران طلب حلالیت و در حد توانم به نیازمندان کمک می‌کنم.
حسینی‌بای در ادامه وصیت خود را بر زبان آورد و گفت: وصیت من این است که بخشی از دارایی‌های مرا صرف ساخت درمانگاهی در روستایی دور افتاده کنند تا باقیات صالحات و خیرات من محسوب شود. در مدت عمرم سعی می‌کنم خدایی زندگی کنم.
انتهای پیام/۱۱۰/
انتهای پیام/
