استاد گرامی جناب آقای دکتر عین‌اللهی
وزیر محترم بهداشت، درمان و آموزش پزشکی
سلام‌علیکم
با صلوات بر محمد (ص) و آل پاکش، احتراماً به استحضار می‌رساند وقوع برخی حوادث تأسف‌انگیز در خصوص وضعیت دستیاران تخصصی بالینی در هفته‌های گذشته، باعث توجه به وضعیت نامطلوب دستیاری در ایران و نیز برخی مشکلات ریشه‌ای نظام سلامت شد. فرهنگ‌سازمانی و محیط کاری حاکم بر این دوره با سوءاستفاده از انگیزه دستیاران برای رسیدن به تخصص، باعث ایجاد شرایطی وحشتناک و سخت برای این قشر شده است.
در این خصوص، ضمن تقدیر و تشکر از دستور اخیر جنابعالی مبنی بر پیگیری حل مشکلات دستیاران و تحقق خواسته‌های همیشگی آنان، من‌جمله افزایش حقوق، بیمه مسئولیت، وضعیت کشیک‌ها، تعهدنامه محضری اجباری و… جمعی از بسیج دانشجویی دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور نکاتی را در این خصوص متذکر می‌شوند:
۱) باوجود برخی گشایش‌های محدود در وضعیت رفاهی دستیاران، کلید حل مشکلات این قشر، شامل شدن آنان ذیل قانون کار هست؛ که با توجه به مفاد این قانون (من‌جمله مواد ۶، ۴۱، ۵۱، ۵۲، ۵۷ و ۵۸) باعث افزایش حقوق دستیاران به میزان حداقل حقوق مصوب سالیانه، احتساب سابقه کار برای آنان و محدود شدن تعداد کشیک‌ها خواهد شد.
نکته مهم در خصوص افزایش پرداختی به دستیاران، که بدون شک دغدغه مسئولین وزارت بهداشت و دانشگاه‌های علوم پزشکی است، بار مالی زیاد اجرای این موضوع است. موضوعی که سال‌هاست وزرا و سایر مسئولین وزارتخانه نسبت به آن گله داشته و عدم پرداخت بودجه کافی توسط دولت را عامل اصلی وضعیت معیشتی نامناسب دستیاران عنوان می‌کردند.
در این میان، جای تعجب است که جنابعالی به بهانه اجرای تمام‌وقتی پزشکان و جلوگیری از مهاجرت آن‌ها، در نامه‌ای رسمی تقاضای افزایش سقف حقوق اعضای هیئت‌علمی را از ۱۵ برابر حداقل حقوق دارید! این در حالی است که در بسیاری از دانشگاه‌های علوم پزشکی، ماه‌هاست که کارانه پزشکان به تعویق افتاده و دستیاران نیز با دریافتی‌های کمتر از حداقل حقوق مصوب روزگار می‌گذرانند.
در این خصوص اشاره به این نکته ضروری است که تجربه «طرح تحول سلامت» و افزایش درآمد پزشکان شاغل در بیمارستان‌ها، بدون توجه به عوامل مؤثر دیگر، منجر به افزایش ماندگاری پزشکان نشد؛ بلکه نتیجه آن ایجاد زنجیره‌ای پایان‌ناپذیر از مطالبات فراوان افزایش حقوق برای اعضای غیر هیئت‌علمی دانشگاه‌های علوم پزشکی و سایر اقشار جامعه شد و فشار بسیار زیادی به وضعیت بودجه دولت وارد نمود.
درواقع یکسان‌سازی جزء حرفه‌ای تعرفه (وفق بند ۶-۹ سیاست‌های کلی سلامت ابلاغی مقام معظم رهبری)، کاهش فاصله مالیات پرداختی در بخش دولتی و خصوصی و پرداخت معوقت کارانه پزشکان از عوامل اصلی در افزایش ماندگاری پزشکان است که پیگیری این ۳ موضوع می‌تواند نشان‌دهنده جدیت وزارت بهداشت در تحقق این امر باشد.
لازم به ذکر است درخواست مذکور منجر به بروز نا عدالتی‌های شدیدتر در سیستم بهداشت و درمان کشور می‌شود و ریاست محترم جمهوری نیز نسبت به «غیرقابل‌قبول بودن تبعیض در پرداخت حقوق در سازمان‌ها وادارات دولتی و اجرای عدالت در نظام پرداخت همه دستگاه‌ها» تأکید ورزیده‌اند.
این توضیح ضروری است که سخنان اخیر معاون محترم آموزشی وزارتخانه در دفاع از این اقدام جنابعالی، مصداق فرافکنی و انحراف افکار عمومی است؛ زیرا طبق گفته ایشان، تنها ۲۸۰۰ نفر از اعضای هیئت‌علمی به میزان سقف حقوق دریافتی خواهند رسید و ترجیح منافع قشر خاصی از اعضای هیئت‌علمی و پزشکان بر سایرین باعث ضربه به‌نظام سلامت خواهد شد.
۲) یکی دیگر از مشکلات مهم دستیاران، فشار کاری بسیار سنگین در بیمارستان‌های آموزشی است. بر اساس آمارهای جهانی موجود، تنها ۸ درصد از دستیاران تخصصی بالینی، تعداد ۱۱ کشیک و بیشتر را در هرماه می‌گذرانند؛ این در حالی است که تعیین سقف کشیک توسط شورای آموزش پزشکی و تخصصی (۱۲ شب در ماه) نیز ضمانت اجرایی کافی نداشته و بعضاً با نظر مدیر گروه، رئیس بخش یا سایر اساتید افزایش‌یافته و دستیاران مجبور به گذراندن کشیک‌های بیش از ۲۴ ساعت می‌شوند. بدین ترتیب دستیاران زمان مناسب برای آموزش کافی و انجام پژوهش را نداشته و به‌علاوه مشکلات دیگری من‌جمله عدم رعایت اخلاق حرفه‌ای و آسیب‌های روانی رابین دستیاران سبب می‌شود.
نکته تأسف‌آور در این زمینه این است که در بسیاری از بیمارستان‌های آموزشی، اعمالی که توسط دستیار صورت می‌پذیرد (من‌جمله برخی معاینات، جراحی‌ها، مشاوره‌های سرپایی، بستری و…) در اصل از وظایف پزشکان و اعضای هیئت‌علمی بیمارستان‌ها هست؛ بااین‌حال مبلغ کارانه اعمال مذکور، برخلاف ماده ۷ دستورالعمل پرداخت مبتنی بر عملکرد پزشکان و اعضای هیئت‌علمی شاغل در بیمارستان‌های وابسته به دانشگاه‌های علوم پزشکی، تماماً برای اساتید منظور می‌شود.
بدون شک اجرای کامل دستورالعمل مذکور و تخصیص هزینه‌های معین‌شده به دستیاران می‌تواند اقدامی تسکین‌بخش باشد؛ اما راه‌حل اصلی این موضوع در اجرای کامل بند (ب) ماده ۷۴ قانون برنامه ششم توسعه و رعایت تمام‌وقتی جغرافیایی اعضای هیئت‌علمی مشمول این قانون و حضور آن‌ها به میزان ۵۴ ساعت در هفته (وفق ماده ۳ آیین‌نامه اداری و استخدامی اعضای هیئت‌علمی دانشگاه‌های علوم پزشکی) در بیمارستان‌های آموزشی است. موضوعی که اولاً نیازمند جسارت در تصمیم‌گیری و ثانیاً اخذ ضمانت اجرایی کافی برای عمل به این قانون در تمام بیمارستان‌ها است.
در پایان بسیج دانشجویی دانشگاه‌های علوم پزشکی از جنابعالی خواستارند با بذل‌توجه به درخواست‌های مذکور، موجبات بهبود شرایط کاری، معیشتی و رفاهی ۱۴ هزار دستیار تخصصی بالینی کشور را فراهم آورید.
پیشاپیش از حسن توجه جنابعالی سپاسگزاریم.
و من الله التوفیق
بسیج دانشجویی
دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
دانشگاه علوم پزشکی تهران
دانشگاه علوم پزشکی ایران
دانشگاه علوم پزشکی آزاد تهران
دانشگاه علوم پزشکی بقیة‌الله الاعظم (عج)
دانشگاه علوم پزشکی شیراز
دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
دانشگاه علوم پزشکی مازندران
دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز
دانشگاه علوم پزشکی کرمان
دانشگاه علوم پزشکی همدان
دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد
دانشگاه علوم پزشکی زاهدان
دانشگاه علوم پزشکی گیلان
دانشگاه علوم پزشکی گلستان
دانشگاه علوم پزشکی زنجان
دانشگاه علوم پزشکی اراک
دانشگاه علوم پزشکی لرستان
دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان
دانشگاه علوم پزشکی البرز
دانشگاه علوم پزشکی قم
دانشگاه علوم پزشکی زابل
دانشگاه علوم پزشکی یاسوج
دانشگاه علوم پزشکی سبزوار
دانشگاه علوم پزشکی گناباد
دانشگاه علوم پزشکی دزفول
دانشگاه علوم پزشکی جیرفت
انتهای پیام/
