انتشار آخرین گفت‌وگوی نیکو خردمند پیش از درگذشت/ آرتیستی که گویندگی را بیشتر از بازیگری دوست داشت +فیلم

به گزارش گروه فرهنگ خبرگزاری آنا از روابط عمومی موزه سینما، موزه سینمای ایران در ادامه انتشار سلسله نشست‌های تاریخ شفاهی خود به مناسبت زادروز زنده‌یاد «نیکو خردمند» بازیگر و دوبلور سینما و تلویزیون بخش‌هایی از گفت‌وگو با این هنرمند که در ۱۳۸۶ انجام شده را منتشر کرده است.

نیکو خردمند در این مصاحبه با بیان اینکه سال ۱۳۱۱ در پامنار به دنیا آمده است، گفت: پدر و عموی کوچکم هر دو علاقمند به تئاتر و سینما و از بنیانگذاران تئاتر در ایران بودند. تمامی فیلم‌هایی که برای نمایش به ایران می‌آمدند پدرم جزء اولین مخاطبانی بود که آنها را می‌دید.

وی ادامه داد: هنوز دیپلم نگرفته بودم که به میدان ارگ اداره رادیو رفتم و به مدیر آنجا که آقای بزرگمهر بود گفتم، می‌خواهم گوینده شوم و بعد از صحبت و تست گرفتن گوینده شدم. البته در ابتدا به من می‌گفتند که فقط ساعت را اعلام کنم و دیالوگش هم یادم است که ابتدا باید می‌گفتم «اینجا تهران است».

خردمند با بیان اینکه در خانواده ما سینما اهمیت زیادی داشته است، خاطرنشان کرد: یکی از کارهای ضروری که همیشه انجام می‌دادیم و ضروری بود رفتن به سینما با خانواده بود و علاقمندی من به دوبله با دیدن فیلم‌ها از کودکی شروع شد؛ از دوبله‌ای که برای شخصیت‌های خارجی فیلم‌ها انجام می‌شد.

وی همچنین گفت: حتی الان که بیشتر بازیگر هستم تا دوبلور باز هم گویندگی را ترجیح می‌دهم. یکی از فیلم‌هایی که در آن دوبلور بودم و همیشه در خاطرم مانده است فیلم «ناگهان تابستان» بود که به جای «الیزابت تیلور» صحبت کردم. در آن زمان خیلی تجهیزات حرفه‌ای دوبله وجود نداشت و کار ما سخت بود، به عطور مثال، زمانی که جمله یا کلمه‌ای را اشتباه می‌گفتیم باید دوباره از ابتدا شروع به گفتن می‌کردیم.

خردمند با اشاره به اینکه اولین کارم در سینما با واروژ کریم مسیحی بود، ادامه داد: اولین فیلم‌ام در بازیگری «پرده آخر» بود که برای آن نقش جایزه هم گرفتم. یادم می‌آید که فیلمبرداری کار طولانی شد و کریم مسیحی برای رساندن به جشنواره فشرده کار می‌کرد.

وی درباره فعالیت‌های تلویزیونی خود نیز خاطرنشان کرد: سریال‌های «آوای فاخته»، «آژانس دوستی» و «آپارتمان» را خیلی دوست دارم و در زمانی که این سریال‌ها پخش می‌شدند، طرفداران زیادی داشتند.

خردمند درباره حضورش در فیلم «مسافران» نیز گفت: خوشحالم از اینکه مخاطبان واقعی سینما بازی من در مسافران با اینکه کوتاه بود را بسیار پسندیدند. هیچ وقت در سینما و تلویزیون کوتاهی و بلندی نقش و اینکه اسمم کجا باشد برایم خیلی مهم نبود. زمانی که با بهمن فرمان‌آرا درباره بازی در فیلم «خاک آشنا» صحبت کردم خیلی خوشحال شدم هم برای همکاری با فرمان‌آرا و هم برای نقشم زیرا بسیار متفاوت بود؛ زنی که صاحب نمایشگاه نقاشی بود.

خردمند درباره خواهرش آهو نیز گفت: آهو مثل دختر من است و به جز زندگی خودش زمانی زیادی هم برای من می‌گذارد و حتی درباره فعالیت‌های هنری‌مان باهم مشورت می‌کنیم.

وی در پایان اظهار کرد: از مردم خیلی تشکر می‌کنم و همیشه دوستشان دارم زیرا همیشه به من لطف دارند.

این هنرمند پیشکسوت در طول سال‌های فعالیت‌اش در سینما، دو بار برنده سیمرغ بلورین جشنواره فیلم فجر شد. اولین بار جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل زن برای فیلم «پرده آخر» در نهمین دوره جشنواره در ۱۳۶۹ و دومین بار نیز بار دیگر در بخش بهترین بازیگر نقش مکمل زن برای فیلم «بازیچه» در دوازدهمین دوره جشنواره در ۱۳۷۲.

گفتنی است، موزه سینمای ایران به عنوان مجموعه‌ای فرهنگی و تاریخی که روایتگر سیر تاریخ و تحولات سینمای ایران است خود را موظف می‌داند نظرات و دیدگاه‌های سینماگران باتجربه و پیشکسوت را جمع‌آوری کرده تا نسل‌های آینده با نگاه و مسیر زندگی و نحوه خلق و شکل‌گیری آثار هنرمندان و صاحب‌نظران هنر سینما آشنا شوند.

در ادامه آخرین مصاحبه مرحوم نیکو خردمند را با هم ببینیم.

انتهای پیام/۴۱۷۳/