پنهان‌کاری آمریکا درباره حادثه زیردریایی اتمی در دریای چین
حضور نظامی و هسته‌ای آمریکا در مناطق مختلف جهان از خلیج‌فارس گرفته تا دریای چین جنوبی نه عامل امنیت که مخل امنیت و تجارت جهان است و ربایش نفت‌کش حامل نفت ایران نیز سندی بر این رویکرد تهدیدآمیز است.
به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، تقریبا یک ماه پیش بود که رسانه‌ها از برخورد یک فروند زیردریایی اتمی آمریکا با صخره‌ها در زیر آب‌های دریای چین جنوبی خبر دادند.
در همین راستا ناوگان اقیانوس آرام ارتش آمریکا در بیانیه‌ای اعلام کرد که یکی از زیردریایی‌های سریع و اتمی این کشور هنگام حرکت در آب‌های بین‌المللی در منطقه اقیانوس هند-آرام، به صخره برخورد کرده است.
از آن زمان تاکنون دولت چین خواستار توضیح شفاف و دقیق آمریکا در ارتباط با این حادثه شده اما نیروی دریایی آمریکا تاکنون هیچ توضیحی درباره نحوه برخورد این زیردریایی ارائه نکرده و به پنهان‌کاری در این زمینه ادامه می‌دهد.
درباره این حادثه و نوع واکنش آمریکایی‌ها چند نکته قابل توجه است:
نخست؛ با توجه به ماهیت اتمی این زیردریایی و تاثیرات مخرب زیست محیطی بسیاری که دارد، آمریکا مسئول اصلی تبعات زیست محیطی هرگونه حادثه‌ای برای این زیر دریایی است و پنهان‌کاری این کشور ضمن افزایش ابهامات در باب گزارش ادعایی مبنی بر خسارت ندیدن مخازن اتمی این زیردریایی، ابعاد دیگری از غیر قابل اعتماد بودن و تهدید امنیت جهان بودن آمریکا را آشکار می‌سازد.
دوم؛ بخشی از ماموریت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و شخص مدیرکل، بررسی دقیق تهدیدات هسته‌ای در عرصه جهانی است. سکوت آژانس و شخص رافائل گروسی در برابر این حادثه ابهامات در استقلال و بی‌طرفی آژانس را آشکارتر می‌سازد.
آژانس که با ادعای امنیت جهان به محدودسازی حقوق کشورها برای دست‌یابی به انرژی صلح‌آمیز می‌پردازد، موظف است آمریکا را به خاطر تهدید هسته‌ای امنیت زیست محیطی جهان بازخواست و حتی این کشور را به دلیل ناتوانی در حفظ امنیت ساختارهای هسته‌ای، با محدودیت‌ها و تحریم‌های هسته‌ای مجازات کند.
سوم؛ کشورهای اروپایی که مدعی صلح و امنیت از جمله محیط زیست هستند نیز تاکنون در برابر این حادثه اتمی سکوت کرده و اقدامی برای پاسخگو کردن آمریکا صورت نداده‌اند.
رقابت اروپایی‌ها با چین نمی‌تواند توجیهی بر سکوت در برابر تهدیدات زیست محیطی آمریکا باشد و پاسخگو کردن آمریکا درباره این حادثه نه تنها خواسته چین بلکه مطالبه‌ای جهانی است.
این رفتار اروپایی‌ها نشان می‌دهد که ادعای آنها مبنی بر نگرانی از ایران هسته‌ای برای امنیت جهان به دور از حقیقت بوده و ماهیتی صرفا سیاسی دارد.
حال آنکه؛ موضع‌گیری اروپا در برابر این رفتار تهدیدآمیز آمریکا می‌تواند گامی باشد برای حرکت این کشورها به سوی استقلال و احیای چندجانبه‌گرایی و پایان دادن به آنچه که بورل مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا آن را تبدیل شدن اروپا به صادر کننده بیانیه‌های بی‌اثر می‌نامد.
چهارم؛ سازمان ملل به عنوان رکن اصلی امنیت جهان موظف است برای حفظ ثبات و امنیت جهانی در برابر حادثه زیر دریایی اتمی آمریکا موضع‌گیری کند زیرا اولا این حادثه تهدید محیط زیست دریایی جهان است و ثانیا حضور هسته‌ای آمریکا در دریای چین جنوبی زمینه‌ساز تنش‌ها در این منطقه میان چین و آمریکا و نیز رقابت هسته‌ای و تسلیحاتی می‌شود.
حضور نظامی و هسته‌ای آمریکا در مناطق مختلف جهان از خلیج فارس گرفته تا دریای چین جنوبی نه عامل امنیت که مخل امنیت و تجارت جهان است و ربایش نفت‌کش حامل نفت ایران نیز سندی بر این رویکرد تهدیدآمیز است.
پنهان‌کاری و پاسخگو نبودن آمریکا در این حادثه بیانگر ابعاد دیگری از بی تعهدی و مسئولیت‌ناپذیری آمریکا در برابر صلح و امنیت جهان است که البته نمونه‌های مشابه آن را در اختصاص بودجه ۷۰۰ میلیارد دلاری برای به‌روز رسانی تسلحات هسته‌ای این کشور، استقرار ۲۰۰ بمب هسته‌ای در اروپا، بحران‌سازی در افغانستان، حمایت از تروریسم در صحنه جهانی، حمایت از رژیم‌های جنایت‌کاری چون رژیم صهیونیستی و سعودی می‌توان مشاهده کرد.
منبع: نورنیوز
انتهای پیام/۴۱۲۹/
انتهای پیام/
