وضعیت تنش آب شُرب در مرکز پژوهشهای مجلس بررسی شد
به گزارش گروه سیاست خبرگزاری آنا به نقل از روابط عمومی مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی، معاونت مطالعات زیربنایی این مرکز در گزارشی به بررسی وضعیت تنش آب شُرب در کشور در سالجاری پرداخت.
در این گزارش آمده: با توجه به وضعیت کاهش بارندگیها در سال آبی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ و همچنین افزایش دمای هوا، پیشبینی میشود که در ماههای گرم سال ۱۴۰۰ شهرهای متعددی از کشور با تنش آب شرب مواجه باشند و از این منظر دچار مشکل شوند، همانند آنچه در سال آبی ۱۳۹۷-۱۳۹۶ در برخی از شهرهای کشور رخ داد و در مواردی این تنشها به مناقشات اجتماعی نیز تبدیل شدند.
در ادامه این گزارش تصریحشده: در تابستان ۱۳۹۷ از کل جمعیت شهری ۶/۶۱ میلیون نفری کشور حدود ۵/۳۴ میلیون نفر آن (معادل ۵۶ درصد) تحت تنش آب شُرب قرار گرفتند. در سال آبی جاری (۱۳۹۹-۱۴۰۰) تاکنون در کل کشور نسبت به متوسط درازمدت ۵۲ ساله، ۳۶ درصد کاهش بارندگی وجود دارد که از این میان بیشترین کاهش مربوطه به حوضههای آبریز مرزی شرق و قره قوم و همچنین کمترین کاهش نیز مربوط به حوضههای آبریز دریاچه ارومیه و دریای خزر است.
در بخش دیگری از این گزارش بیانشده: بدین ترتیب وقوع تنش آب شُرب در مناطق مختلف کشور محتمل به نظر میرسد. با توجه به اینکه طرحهای پایداری و ارتقای کیفی آب شُرب شهرهای مختلف کشور از سال ۱۳۹۷ آغاز شده است، مدیریت مطلوبتر این برنامهها میتوانست چالشهای موجود در این زمینه را کمتر کند، به خصوص در مناطق گرمسیری که عموماً با مشکلات آب شرب مواجه هستند مانند استان خوزستان، چنانچه در مورد این پروژهها اولویتبندی بهتری انجام میشد، قطعاً اجرای پروژههای مربوط به استانی مانند خوزستان در اولویت قرار میگرفت.
نویسندگان این گزارش تأکید کردند: برای مقابله با تنش آب شرب در کشور متولیان بخش آب شرب باید راهکارهای موضوعه را از هماکنون در دستور کار قرار دهند و برنامهریزیهای لازم را انجام دهند. راهکارهای مقابله با تنش آب شرب به دودسته راهکارهای کوتاهمدت و بلندمدت تقسیم میشوند. برخی از راهکارهای کوتاهمدت که عمدتاً بر مدیریت عرضه استوار هستند، عبارتند از: افزایش تأمین و تولید آب، طرحهای ارتقای کیفی، افزایش توان ذخیرهسازی آب، تقویت خرید تضمینی، پایداری خدمات در شرایط اضطرار، توجه به فرایند آبرسانی تا بازچرخانی و استفاده مجدد و تنوعبخشی اعتباری. در کنار این راهکارها، راهکارهای بلندمدت که عمدتاً مبتنی بر مدیریت تقاضا هستند، عبارتند از: ارتقای بهرهوری، کاهش آب بهحساب نیامده، اقدامات کاهش مصرف، فرهنگسازی و تصحیح الگوی مصرف و اصلاح تعرفهها.
متن کامل این گزارش را اینجا بخوانید:
انتهای پیام/
انتهای پیام/