آلبوم «اوسنه» رونمایی شد + تصاویر

به گزارش گروه فرهنگی آنا،‌ در مراسم رونمایی آلبوم اوسنه که شب گذشته، ۲۰ دی‌ماه برگزار شد، محمد سریر به عنوان نخستین سخنران با اشاره به اینکه در گذشته شعر فارسی با موسیقی همراه بوده است، گفت: «قبل از ورود اعراب به ایران، شعر با موسیقی خوانده می‌شده و بنابراین این سنت به نحوی در ضمیر ناخودآگاه ما وجود دارد و بدنه موسیقی ما را می‌سازد، یک موسیقی آوازی یا به قولی، موسیقی فاخر. گاهی دانشجویان از من می‌پرسند منظور از موسیقی فاخر چیست و کدام موسیقی، یک اثر فاخر محسوب می‌شود. در پاسخ همیشه گفته‌ام موسیقی‌ای فاخر است که سازنده به آن افتخار کند و از نظر من، این آلبوم یک موسیقی فاخر است.»

وی افزود: «خواندن شعر با گویش‌های مختلف، در موسیقی فولکلور وجود داشته است و در این نوع موسیقی، شاعر معمولاً مکلف بوده که همراه و هماهنگ با ملودی، شعر بنویسد. درواقع، دست شاعر بسته بوده است.»

این استاد دانشگاه در بخش دیگری از سخنانش اظهار داشت: «نکته بسیار مهم درباره موسیقی فولکور این است که این نوع موسیقی به حفظ فرهنگ و هنر ایرانی بسیار زیاد کمک کرده و تاثیر مثبتی در خلق آثار ادبی داشته است اما به نظر من تنها کسانی می‌توانند وارد این مقوله شوند که تسلط کامل به زبان و همچنین گویش آن منطقه داشته باشند؛ تسلط کامل به کشش‌ها، تاکید‌ها، تلفظ خاص لغات و کلمات و...»

وی افزود: «خوشبختانه مزدا انصاری به عنوان آهنگساز، در دو دهه‌ای که او را می‌شناسم، با بزرگان زیادی همچون استاد شجریان و... کار کرده و انگیزه‌های محکمی برای کار بر روی این آلبوم داشته است، انگیزه‌هایی که خیلی خوب او را به جلو می‌برد. البته من بر این نکته تاکید دارم که یک اثر هنری ویژه به خصوص از نوع ارکستر سمفونیک با بلوغ سنی و فکری و درواقع با تجربه حاصل می‌شود.»

سریر با بیان اینکه آلبوم «اوسنه» خوب و چکیده منتشر شده است، اظهار داشت: «تنظیم در این نوع آهنگ‌ها کار سختی است و اگر به درستی و بادقت، انجام نشود، می‌تواند به اصل قضیه ضربه بزند ولی خوشبختانه این موضوع به خوبی در این آلبوم لحاظ شده است.»

مزدا انصاری، آهنگساز آلبوم اوسنه در بخش دیگری از این مراسم گفت: «من همیشه سعی کرده‌ام عاشقانه کار کنم و به همین دلیل هم تعداد کارهای زیادی ندارم. پیشنهاد اجرای این اثر هم برایم بسیار نو و جذاب بود و به جرات می‌گویم که کسی به‌غیر از غلامرضا رضایی نمی‌توانست آن را به این شکل بخواند و اجرا کند.»

غلامرضا رضایی، خواننده اثر به عنوان آخرین سخنران به روی سن آمد و گفت: «جای دکتر کاخی بسیار خالی است و مطمئنم بدون کمک‌های ایشان نمی‌توانستیم این البوم را منتشر کنیم. یادم هست ایشان یک شب به استودیو زنگ زدند و بر تلفظ صحیح برخی کلمات، تاکید دوباره کردند.»

وی ادامه داد: «این کار، تجربه بسیار خوبی بود به خصوص که باعث انس بیشتر من با استاد عماد خراسانی شد. یادم هست یک شب خواب ایشان را دیدم که لبخند رضایت‌بخشی به لب داشتند؛ اساساً بعد از انجام این کار، باید ادبیات غنی خراسان را جدی‌تر بگیریم و بیشتر درباره این موضوع کار کنیم. به هر حال، امیدارم این اثر، شروع تازه‌ای باشد برای انتشار چنین آلبوم‌هایی با دیگر لهجه‌ها.»