نظارت بیشتر و بهتر بر مدارس غیردولتی، ماموریت مهم آموزش و پرورش

گروه جامعه خبرگزاری آنا- طاها دولت آبادی؛ هر ساله تعداد زیادی معلم و دبیر، وارد مجموعه بزرگ آموزش و پرورش می‌شوند و دو دانشگاه مهم شهید رجایی و فرهنگیان، دست کم متکفل تربیت معلم برای مدارس دولتی هستند. اما در اینجا یک سوال به وجود می‌آید و آن اینکه مدارس دیگر خصوصا مدارس غیردولتی چه فرایندی برای جذب و استخدام معلم و دبیر طی می‌کنند؟ آیا افرادی که قصد تعلیم و تدریس در مدارس غیردولتی را دارند، دارای صلاحیت ‌های لازم و مربوطه هستند؟ چه فرد یا افرادی و چه سازمانی به طور دقیق بر فرایند جذب نیرو و معلم در مدارس غیردولتی نظارت می کند؟

متاسفانه جواب این سوالات زیاد خوش آیند نیست. امروزه شاهد ورود افرادی به عنوان مربی و معلم در مدارس غیردولتی هستیم که بعضاً نه تجربه کافی دارند و نه تخصص لازم. افرادی که دوره‌های مخصوص تربیت معلم را نگذرانده‌اند و مطالعات خاصی هم در زمینه تعلیم و تربیت ندارند. حتی برخی از این افراد رشته دانشگاهی‌شان نیز ربطی به آموزش و پرورش ندارد. پس چه اتفاقی می افتد که برخی نو دانشجویان به سرعت راه صدساله را یک شبه طی می‌کنند و وارد مسیر معلمی در مدارس خصوصا مدارس غیردولتی می شوند؟

در این خصوص حداقل دو پاسخ را می‌توان محتمل دانست؛ یا این افراد به واسطه رتبه برتر و ممتازی که در آزمون سراسری (کنکور) کسب کرده‌اند در مدارس مشغول به کار شده و یا به واسطه معرفی افرادی با نفوذ در مدارس غیردولتی، مشغول به فعالیت می‌شوند. به این صورت که فرد با نفوذ در مدرسه، به مدیر و یا معاونین مدرسه، سفارش کسی را که می‌خواهد در آن مدرسه مشغول به معلمی و مربیگری شود می‌کند و در بهترین حالت مسئولان مدرسه مذکور بر حسب اعتماد و متعهد بودن فرد معرفی کننده، فرد معرفی شده را بدون گزینش خاصی در مدرسه استخدام می کنند! اگر بخواهیم راحت تر سخن بگوییم، اصطلاحا این افراد با زد و بندهای پشت پرده مدارس غیردولتی، به راحتی وارد دستگاه مقدس تعلیم و تربیت خواهند شد... این اتفاق در مدارس غیردولتی به وفور دیده می شود زیرا نظارت خاصی بر فرایند جذب معلم و نیرو در مدارس غیردولتی وجود ندارد و مسئولان مدارس غیردولتی به راحتی و بدون کمترین دردسری می توانند هر موقع که دل شان خواست فردی را در مدرسه به عنوان معلم و یا مربی پرورشی و...، استخدام کنند و هر موقع هم که میل شان کشید فردی را از مدرسه اخراج کنند! درباره مورد اول باید گفت بدیهی است کسی که رتبه ممتازی در آزمون سراسری کسب کرده است، لزوما معلم و مربی خوبی نخواهد بود. حتی ممکن است برخی از مدارس غیردولتی جویای نام، به دنبال تفاخر از راه به خدمت گرفتن نیرویی که دارای رتبه ممتاز کنکور است، باشند. غافل از اینکه در عمل، همان نیرو در تربیت دانش آموزان، باعث آبروریزی مدرسه خواهد شد... پس کسب رتبه ممتاز کنکور به تنهایی به هیچ وجه نمی تواند عامل مهمی برای معلم شدن باشد. خصوصا اینکه کار معلم، تربیت افراد است و نمی شود در این مسیر کوچکترین احتمالی را مباح دانست. پیرامون مورد دوم هم باید گفت پر واضح است وقتی افراد بدون گزینش و نظارت خاصی وارد مدارس شوند و مسئولیت تربیت دانش آموزان را بر عهده بگیرند، معلوم نیست نتیجه این چنین تربیتی چه خواهد شد. وقتی درِ مدارس غیردولتی بر روی هر کسی باز باشد و به راحتی بتوان معلم شد، دیگر نمی توان به تربیت نسل آینده اطمینان کافی داشت. لازم به ذکر است این دو مورد باعث شده اند بعضا افرادی که هم صلاحیت های معلم شدن را دارند و هم علاقه و استعدادی در این زمینه دارند و هم حتی رشته تحصیلی شان، مانند علوم تربیتی و مشاوره، مرتبط با تعلیم و تربیت است، اما به دلیل عدم کسب رتبه بسیار ممتاز در آزمون سراسری و نداشتن مُعرف و رابطه و فردی که آنان را به مدارس غیردولتی معرفی نماید، در این مسیر عقب می مانند و نمی توانند در مدارس مشغول به فعالیت شوند.

حال معنا و مفهوم سخن مقام معظم رهبری (دامت برکاته) را بهتر متوجه می شویم. ایشان در جلسه ای که شهریورماه سال گذشته یعنی سال ۹۹ با رؤسا و مدیران آموزش و پرورش داشتند، به لزوم ورود معلم به آموزش و پرورش، تنها از راه دو دانشگاه شهید رجایی و فرهنگیان اشاره کردند. حتی ایشان نفرمودند که منظور از ورود معلم از طریق این دو دانشگاه، فقط مخصوص مدارس دولتی است. بلکه اینطور که بنظر می رسد فرمایشات ایشان، ورود معلم به مدارس غیردولتی را نیز به همین نحو شامل می شود؛

«...مسئله‌ی دوّم، مسئله‌ی جذب معلّم است؛ از کجا معلّم پیدا کنیم؟ چه جوری معلّم تربیت کنیم؟ به نظر من این دو دانشگاهی که شما دارید، بسیار چیزهای خوبی است. من سال ۹۷ در دانشگاه فرهنگیان همین ها را گفتم. دانشگاه فرهنگیان و دانشگاه شهید رجائی یکی از آن بهترین مراکزی است که در کشور برای مسائل فرهنگ و مانند اینها به وجود آمده. باید این جور باشد که حتّی یک معلّم از غیر این مسیر وارد آموزش پرورش نشود. ما دانشگاه فرهنگیان و دانشگاه شهید رجائی را جوری ظرفیّت‌سازی کنیم و جوری سازماندهی کنیم که همه‌ معلّمین به قدر کفایت بیایند از اینجا عبور کنند و وارد آموزش و پرورش [بشوند]. حتّی دوره‌های کوتاه‌مدّتی که حالا برنامه‌ریزی شده و دوره‌هایی که وجود دارد، مثلاً یک‌ساله و مانند اینها هم در سایه و در ضمن و با مسئولیّت این دانشگاه فرهنگیان و دانشگاه شهید رجائی باشد؛ این کار بسیار لازمی است. خب، پس یک نکته این شد که مسیر عبور معلّم و ورودش به آموزش پرورش صرفاً از اینجا باشد. حالا من اینجا به عزیزان مجلس هم سفارش کنم این طور نباشد که یک جوری تصویب کنند که مثلاً یک جمعی، یک وقت بی‌حساب به شکل برف‌انباری، همین جوری وارد آموزش پرورش بشوند؛ این جوری مصلحت نیست. هر کاری انجام میگیرد، ورودی معلّمین [باید] از طریق این دو دانشگاه باشد.»

ایشان در ادامه همین فرمایشات شان، به لزوم رعایت صلاحیّت ها در جذب و گزینش معلّم نیز اشاراتی داشته اند؛

«...کار دوّم اینکه خود این دو دانشگاه در جذب، صلاحیّت ها را رعایت کنند؛ صلاحیّت دینی را، صلاحیّت اخلاقی را، صلاحیّت سیاسی را تا آنجایی که ممکن است، توجّه کنند. جذب کنند و به معنای صحیح کلمه گزینش کنند افراد را و وارد کنند...»

نتیجه این موضوع آنکه باید یک نظارت اساسی و بنیادی بر فرانید جذب معلم و نیرو بر مدارس غیردولتی صورت گیرد تا افرادی شایسته و به دور از داشتن معرف و رابطه، بتوانند به عنوان معلم خدمت کنند. مثلا یکی از کارهایی که می تواند صورت گیرد این است که دو دانشگاه شهید رجایی و فرهنگیان، دوره ها و آزمون هایی را طراحی کنند تا افرادی که خارج از مجموعه این دو دانشگاه هستند و قصد فعالیت در مدارس غیردولتی را دارند، با کسب گواهی های لازم از این دو دانشگاه بتوانند در مدارس غیردولتی مشغول به فعالیت شوند. همچنین لازم است وزارت آموزش و پرورش تمامی مدارس غیردولتی را ملزم به جذب افرادی کند که دارای گواهی های مربوطه از این دو دانشگاه یا وزارت آموزش و پرورش باشند و در این مسیر باید نظارت متسحکمی از سوی این وزارت صورت گیرد. این پیشنهاد یکی از ده ها راهکارهای حل این مسئله است.

ان شاءالله وزیر جدید آموزش و پرورش توجه کافی و لازم را به این دغدغه داشته باشد تا تربیت نسل آینده این مرز و بوم به بهترین نحو ممکن رقم بخورد...

انتهای پیام/۴۰۷۶/