همسایه شرقی ایران شایسته صلح پایدار است؛
ضرورت تشکیل نظام سیاسی فراگیر در افغانستان/ فقط دشمنان از بی‌ثباتی در افغانستان بهره می‌برند
به نظر می‌رسد دهه‌ها جنگ داخلی و اشغال خارجی، مردم، سیاسیون، مبارزان و رهبران دینی و قومی افغانستان را به سطحی از بلوغ سیاسی- امنیتی رسانده که خود و کشورشان را شایسته داشتن یک نظام فراگیر منطبق با معیارهای اخلاقی بدانند.
به گزارش گروه جهان خبرگزاری آنا، به‌جز موارد معدودی از کج‌خلقی یا سماجت و کینه‌ورزی که فقط زمینه را برای محقق شدن توطئه دشمنان در به جنگ داخلی کشاندن افغانستان فراهم خواهد ساخت، مردم جای‌جای این کشور رنجدیده با باز کردن راه برای به قدرت رسیدن نگرش جدید طالبان اثبات کردند که لیاقت داشتن یک نظام سیاسی مبتنی بر مشارکت همه اقوام و اقشار جامعه را دارند تا بر اساس آن کشوری مستقل و باثبات را بنا نهاده و به نسل‌های آتی هدیه کنند. امکان نداشت که طالبان بدون خواست مردم بتواند، ولایات کشور را یکی پس از دیگری فتح کند و همچنین امکان نداشت که مردم افغانستان از نگرش نوینی که طالبان به آن دست یافته‌اند بی‌خبر باشد و به آن‌ها اجازه تاخت‌وتاز و فتوحات بدهند.
جامعه افغانستان روند اصلاحات داخلی ۲۰ ساله را با موفقیت طی کرده است
واضح است که طالبان به دلیل زندگی در متن جامعه و نیز به دلیل اینکه غالباً از قوم پشتون هستند؛ ارتباط نزدیکی با رده‌های اجتماعی متوسط و پایین‌تر جامعه در طول ۲۰ سال اشغال کشور توسط آمریکا و هم‌پیمانان غربی واشنگتن ایجاد کرده بودند. این ارتباط به قدرتمندترین نیروی عملیاتی غیردولتی و نیز به مردمی که خود را از حاکمیت غرب‌زده کنار کشیده بودند این فرصت را داد تا اقدام به شناخت یکدیگر کنند.
به زبان ساده، اعضای طالبان درعین‌حال که اسلحه در دست داشتند صاحب قدرت کامل نبودند یعنی اینکه از گردونه حکومت خارج بودند و از این بابت با مردم عادی وجه اشتراک داشتند اما در بسیاری از نقاط دورافتاده کشور صاحب قدرت محدود محلی بودند. این موضوع به طالبان کمک کرد که مردم را درک کند زیرا همین مردم بودند که اماکن اختفای آنان در ۲۰ سال گذشته را به نیروهای اشغالگر لو ندادند، از مجروحان طالبان مراقبت کردند، از خانواده‌های اعضای طالبان حمایت کردند و درنهایت با اشغالگر کشورشان دوستی نکردند اما با دشمن دشمنشان دوستی کردند.
یک ارتقای شعور سیاسی جمعی در افغانستان اتفاق افتاده که در پی ساختن یک نظام باثبات و دربرگیرنده تمامی اقوام و مذاهب کشور است
این روند در متن جامعه افغانستان در جریان بود اما دولت غرب‌گرای کابل و نیروهای اشغالگر از آن بی‌خبر مانده بودند. در این میان طالبان که سابقه حدود پنج سال حکومت غیر مردمی را در پرونده داشت نیز درصدد اصلاح خویش برآمد و یک نگرش نو را در درون خود در خلال ۲۰ سال گذشته پروراند. آری، قدرتمندترین نیروی عملیاتی مردمی افغانستان متوجه شد که بدون در نظر گرفتن خواست و مشارکت و حمایت همه اقشار و اقوام و مذاهب جامعه نمی‌تواند دوام بیاورد.
بزرگترین نکته مثبتی که طالبان به آن روی آورده بود اعتمادسازی میان مردم بود. این روند یکی‌دوروزه اتفاق نیفتاد. ۲۰ سال طول کشید که طالبان نواندیش توانست در ابتدا بر نقاط ضعف خود چیره شده و بعد به دل مردم افغانستان وارد شود. مردم نیز در این میان به‌واقع به طالبان اعتماد کردند. البته شایان‌ذکر است که افغانستان هنوز وابستگی نسبتاً شدیدی به عشیره و قوم و قبیله دارد که اگر از جنبه مثبت به آن پرداخته شود بسیار مفید خواهد بود. در این دوره خوشبختانه طالبان توانست ارتباط خوبی با بزرگان اقوام در همه جای افغانستان ایجاد کند و آن‌ها را از تفکر نوین خودآگاه سازد. این موضوع از طریق بزرگان و ریش‌سفیدان اقوام به اعضای هر قوم و قبیله انتقال یافت.
منظور این است که ارتقاء شعور سیاسی جمعی در افغانستان اتفاق افتاده است که کشور به اشغالگر گفت «نه» و به اندیشه نو «آری» گفت. این اندیشه نو همانا ساختن نظام باثبات است که عبارت است از دربرگیری تمامی اقوام و مذاهب کشور. مردم افغانستان نشان دادند که می‌توانند بدون اینکه از کشوری غربی یا شرقی الگوبرداری کنند در درون خود دست به اصلاحات بزنند. مهم‌ترین اصل این اصلاحات خاتمه کینه‌ورزی و اختلافات بوده و هست. شکی نیست که این مردم مسلمان به پیروی از پیامبر اکرم (ص) که پس از فتح مکه همه دشمنان خاندان خود از بخشید پا در راهی گذاشته‌اند که می‌تواند افغانستان را برای همیشه از شر توطئه‌گران نجات دهد.
بی‌دلیل نیست که احمد مسعود، پسر قهرمان ملی افغانستان -احمدشاه مسعود- از آمادگی خود برای تشکیل دولت فراگیر با جنبش طالبان و همچنین گذشتن از خون پدرش در راه برقراری صلح، امنیت و ثبات در این کشور خبر داده است.
بیشتر بخوانید:
سفیر روسیه در افغانستان: طالبان خواستار راه‌حل مسالمت‌آمیز در موضوع پنجشیر است
بازگشایی مدارس دخترانه و پسرانه در شمال افغانستان
احمدشاه مسعود دو روز قبل از حملات یازدهم سپتامبر سال ۲۰۰۱ به دست شبکه تروریستی القاعده که هم‌پیمان طالبان آن زمان بود ترور شد. فرزندش که در دره پنجشیر در شمال شرق افغانستان به‌عنوان منطقه اصلی خارج از کنترل طالبان نفوذ زیادی دارد، تأکید کرده است: "ما آماده گفت‌وگو با طالبان هستیم و با این جنبش ارتباط داریم؛ حتی پدرم نیز با طالبان صحبت کرد، در سال ۱۹۹۶ برای صحبت با رهبران جنبش، بدون سلاح و محافظ به خارج از کابل رفت و به آن‌ها گفت که شما چه می‌خواهید؟ اجرای دین اسلام؟ ما نیز مسلمان هستیم و همچنین صلح می‌خواهیم، بنابراین اجازه دهید با یکدیگر کار کنیم."
پسر احمدشاه مسعود همچنین عنوان کرد: «ما برای تشکیل دولت فراگیر با طالبان از طریق مذاکرات سیاسی آماده هستیم بااین‌حال آنچه قابل‌قبول نیست، تشکیل دولت افغان افراط‌گرا است که می‌تواند تهدید خطرناکی نه‌تنها برای افغانستان، بلکه برای منطقه و همه جهان به شمار آید.»
این در حالی است که واشنگتن‌پست و رویترز در مقالاتی مشکوک به معرفی احمد مسعود به‌عنوان فرزند یک مبارز بزرگ که هم‌اکنون مخالف طالبان است پرداخته‌اند. همین دو رسانه آمریکایی و انگلیسی به امرالله صالح، معاون اول اشرف غنی نیز اشاره کرده‌اند و به وی وجهه قانونی برای ادامه حکومت در کابل داده‌اند. به نظر می‌رسد توطئه‌گران بر این دو فرد تمرکز کرده‌اند تا آتش اختلافی نو را در این سرزمینی باستانی شعله‌ور کنند.
واشنگتن‌پست و رویترز در مقالاتی مشکوک به معرفی احمد مسعود به‌عنوان فرزند یک مبارز بزرگ که هم‌اکنون مخالف طالبان است پرداخته‌اند
در مقابل، ذبیح‌الله مجاهد سخنگوی گروه طالبان نیز اعلام کرده است که طالبان نمی‌خواهد جنگ در افغانستان ادامه یابد. او تأکید کرد اشغال ۲۰ ساله در افغانستان پایان یافته است و هیچ‌کسی در این کشور خواستار جنگ نیست. امارت اسلامی پس‌ازاین که افغانستان آزاد شد با هیچ‌کس دشمنی نکرد و دشمنی هم ندارد. افغانستان دیگر میدان جنگ نیست، و ما دیگر نمی‌خواهیم جنگ ادامه یابد، به همین خاطر عفو عمومی اعلام کردیم.
افغان‌ها مراقب سنگ‌اندازی غرب در روند تشکیلی دولت فراگیر باشند
در درون اعضای دولت سابق افغانستان، عبدالله عبدالله، رئیس شورای عالی مصالحه ملی و حامد کرزای رئیس‌جمهور پیشین افغانستان هستند که برخلاف محمد اشرف غنی از افغانستان فرار نکردند و مایلند تا گفت‌وگوهای بیناافغانی راهی به‌سوی همکاری‌ها باز کند. در سطح بین‌المللی هم آنتونیو گوترش، دبیر کل سازمان ملل متحد ابراز امیدواری کرد برای تشکیل دولت فراگیر در افغانستان راهی وجود داشته باشد.
بیشتر بخوانید:
تونی بلر: انگلیس افغانستان را ترک کند به سود ایران تمام می‌شود
نامه خبرنگار افغان به پولیتیکو؛ بزرگترین اشتباه ما اعتماد به آمریکا بود
دبیر کل سازمان ملل گفت داشتن دولت فراگیر که نماینده همه اقوام مختلف در افغانستان باشد، ضروری است. افزون بر این، دکتر علی محی‌الدین قره‌داغی، دبیر کل اتحادیه جهانی علمای مسلمان در وب‌سایت این نهاد با انتشار پیامی از گروه طالبان خواست که در افغانستان یک دولت فراگیر که تمام طرف‌های افغان را در بر گیرد، تشکیل دهند.
به نظر می‌رسد که علاوه بر فراهم شدن زمینه در داخل افغانستان برای تشکیل دولت فراگیر در کشورهای همسایه و قدرتمند منطقه ازجمله ایران و چین هم تمرکز اصلی بر تشکیل یک دولت واقعاً فراگیر و مردمی است. دولتمردان پاکستانی هم از برقراری ثبات در افغانستان سود خواهند برد. در ضمن روسیه هم از روند مذاکرات بیناافغانی حمایت می‌کند اما آمریکا هنوز به صورت مستقیم یا غیرمستقیم بر طبل جنگ می‌کوبد که خود زنگ خطری است برای مردم رنجدیده افغانستان تا مراقب توطئه‌هایی که در راه است باشند.
انتهای پیام/۴۱۵۵/پ
انتهای پیام/
