یادداشت؛
خبرنگاران، مطالبه‌گرانی خسته از تکرار مطالبات کهنه
خبرنگاران، مطالبه‌گرانی خسته از تکرار مطالبات کهنه، خواستار شفاف‌سازی، روشنگری، صداقت، احترام و انعکاس واقعیت‌ها هستند.
گروه فرهنگ خبرگزاری آنا،احسان عربی مفرد ـ دوباره روز، روز ما شد و از مطالباتی می‌نویسیم، خواسته‌هایی را یادآور می‌شویم و از مشکلاتی می‌گوییم که بسیاری از آنها هنوز حل‌نشده مانده‌اند و هنوز بر قلم‌مان جاریست.
جایگاه قلم و قلم‌زنی جایگاهی بس رفیع و بلند است و مسندنشین این جایگاه سفیران و راویانی هستند که از جان و دل مایه می‌گذارند تا چراغ عرصه آگاهی، نورا و پویا باشد و مردمان سرزمین صلح و دوستی در دهکده جهانی از اتفاقات و رخدادها در کسری از ثانیه مطلع شوند.
اینان همان روایتگرانی هستند که با همه کمبودها و نارسایی‌ها می‌سازند و لحظه‌ای سنگر خبررسانی و جان محتوا را رها نکرده و قلم در دستانشان نمی‌لرزد و به تقویم مرداد به بهانه پاسداشت و ستایشی دلبسته نیستند؛ چراکه این فقط یک نام و مناسبت است و صاحبانش از یادها بروند تا سالی دیگر و صدالبته که عزیزی از راویان (شهید محمود صارمی) در این روز یادش در دل‌ها زنده می‌شود و خاطره‌اش همچنان ماناست.
خبرنگاران، سفیرانی هستند که نه ۱۷ مرداد که در همه ثانیه‌ها، دقیقه‌ها، ساعت‌ها، روزها، هفته‌ها و همه زمان‌ها روایتگرند، گاهی در میدان جنگ، اسیر چنگ و دندان دشمن بیرونی، داعش و اجنبی، گاهی زیر تیغ بدبینی‌ها، تهمت‌ها و نامهربانی‌های برخی در داخل و گاهی از ویروسی منحوس و اخبار تلخی می‌نویسند که هیچ رغبتی به بازنشر آنها ندارند و با جامعه همدرد می‌شوند و گاه از نارسایی‌ها دم نمی‌زنند.
از خبرنگار می‌گویم از او که سال‌هاست چشم‌انتظار متصدیان و مسئولانی است که چشم بر نارسایی‌ها و مظلومیتش بسته‌اند؛ اما او در هر شرایطی بر لبه تیغ تیز ناامنی حرفه‌اش حرکت می‌کند و پیام‌رسان مشکلات، معضلات، سختی‌ها، تلخی‌ها و شیرینی‌هاست؛ اما خود و مشکلاتش فراموش شده است.
اکنون آیا هنوز وقت آن نرسیده است که مسئولان و متصدیان عرصه فرهنگ و قلم و مسئولان بلندپایه کشوری و وکلای ملت برای قشری گام بردارند و امورشان را ساماندهی کنند که خود برای حل مشکلات اقشار جامعه گام برمی‌دارند و انتظاراتی بحق و چندساله دارند و گوش‌شان از وعده وعیدهای تکراری پرشده است؟
آیا هنوز باید ۱۷ مردادی بیاید و ۱۷ مردادی برود و همه چیز تمام؟ خبرنگاران چشمداشتی عجیب و غریب از مسئولان بالادستی نداشته و ندارند، مگر امنیت شغلی، درآمدی مکفی و جایگاهی درخور شأن، حق آنان نیست؟
آنانی که سال‌هاست چشم‌به‌راه تصمیمی هستند که مسیر شغل‌شان را هموار سازد و بدون دغدغه و تشویش رسالت خبری خود را به انجام رسانده و برای کشورشان امیدآفرین و ناقل اخباری باشند که مردمان سرزمین متمدن و بافرهنگ آن را همیشه شاد ببینند و آگاه به‌دور از اخبار رنج‌آفرین و غم‌فزا.
آری؛ خبرنگاران، مطالبه‌گرانی خسته از تکرار مطالبات کهنه، خواستار شفاف‌سازی، روشنگری، صداقت، احترام و انعکاس واقعیت‌ها هستند.
به امید روزهای روشن برای همه ایرانیان.
انتهای پیام/۴۱۰۴/
انتهای پیام/
