مدالم را به مردم و کادر درمان تقدیم می‌کنم/ استرسم از لیگ کمتر بود

به گزارش گروه ورزش خبرگزاری آنا، علی داوودی، نایب قهرمان المپیک توکیو در دسته فوق سنگین وزنه برداری گفت: خدا را شکر می‌کنم که این مدال را در سن 22 سالگی به دست آوردم. قرار بود المپیک پارسال برگزار شود که به‌خاطر کرونا عقب افتاد و این شرایط باعث شد که مدتی به تنهایی تمرین کنم. در شرایط کرونا خیلی سختی کشیدم اما خوب تمرین کردم و حتی وزنه‌هایی از این سنگین‌تر را تنهایی می‌زدم.

او در پاسخ به این سوال که اگر سال گذشته المپیک برگزار می‌شد، می‌توانستی همینقدر خوب باشی، گفت: نه. شاید مدال می‌گرفتم اما حتما به این سرحالی نبودم و با این آمادگی نمی‌توانستم در مسابقه حاضر شوم.

او درباره شرایط کلی مسابقه گفت: قطعا طلا برای من دست نیافتنی بود و باید برای نقره همه تلاشم را می‌کردم که همین اتفاق هم افتاد. دوست داشتم تماشاگران و تعدادی از هموطنانم در سالن می‌بودند اما می‌دانم که مسابقه‌ام را دیده‌اند و ممنونم که انرژی مثبت برایم فرستادند.

علی داوودی با اشاره به کسانی که کمک کرده اند تا او به مدال برسد، گفت: خیلی‌ها برایم زحمت کشیدند تا این مدال به‌دست بیاید. از خانواده‌م گرفته تا کادر فنی و مربیانی که از رده پایه همراهم بودند . مجموعه فدراسیون کمک کرد و من از همه تشکر می‌کنم.

نایب قهرمان المپیک توکیو با بیان اینکه قبل از سفر به توکیو استرس داشتم، گفت: قبل از اینکه بیایم استرس داشتم اما در حین مسابقه شرایط برایم طوری پیش رفت که استرسم از مسابقه لیگ کمتر بود.

او در ارتباط با اینکه چرا قبل از مسابقه روی وارد سالن شد، گفت: جو مسابقه برایم سنگین بود. و می‌خواستم کمی آرام شوم که با شروع مسابقه همه چیز تغییر کرد.

داوودی در پاسخ به این سوال که حریف دست نیافتنی پیش رو دارد، گفت: فعلا دلم می‌خواهد با این مدال خوشحال باشم اما این را هم فراموش نکنیم که ورزش بالا و پایین دارد. اگر برنامه ریزی‌ام درست باشد، می‌توانم مسیر درستی را طی کنم.

داوودی در ادامه مدالش را به مردم ایران و کادر درمان تقدیم کرد و گفت: در این دو مدت مردم سختی زیادی کشیدند و کادر درمان هم مردانه ایستاد. خوشحالم که توانستم حتی برای دقایقی خوشحال‌شان کنم. نیتم این بود. مردانه ایستادند.

انتهای پیام/4127