رفتار والدین با کودک خسیس باید چگونه باشد؟

به گزارش خبرنگار خانواده گروه جامعه خبرگزاری آنا، یکی از گلایه‌هایی که برخی والدین دارند در مورد خساست کودکان است. بسیاری از پدر و مادرها در حالی‌که‌ خود سخاوتمند هستند از خسیس بودن کودکشان ناراضی‌اند و به دنبال برطرف کردن این ویژگی در او هستند.

کودک خسیس

آموزش کودک جهت شکل‌دهی یک رفتار مطلوب مثل بخشندگی باید از همان دوران کودکی آغاز شود و این امر مستلزم آن است که در ابتدا تعریفی از کودک خسیس و رفتارهای او داشته باشند.

کودکی خسیس محسوب می شود که با وجود داشتن لباس، اسباب بازی و خوراکی های متعدد از به اشتراک گذاری آنها با سایر کودکان امتناع کند و اگر او را مجبور به مشارکت با سایر کودکان کنند با گریه، جیغ و فریاد از انجام این کار خودداری کند.

تحقیقات نشان داده است تک فرزندها سخاوت بیشتری در بذل و بخشش وسایل خود به دیگران دارند. گفتنی‌ است خصلت خساست در سن ۳ سالگی بروز و ظهور پیدا می کند و این زمانی‌است که کودک انتظار دارد والدین در جهت رفع نیازهای کودک با او همراه باشند.

دلایل خسیس بودن کودک چیست؟

احساس ناایمنی و شروع خودمحوری

اگر در مراحل رشد حس دلبستگی ایمن و اعتماد در کودک به هر دلیلی شکل نگیرد او تمایلی به اشتراک گذاری وسایلش با دیگران نیز نخواهد داشت.

وابستگی به والدین

اگر کودک در مراحل رشد به هر دلیلی نتواند از والدین خود متمایز شود، همواره به گونه ای فکر و عمل می کند که بخواهد رضایت آنها را تامین کند؛ در صورتی که والدین به او مجوز به اشتراک گذاری وسایلش را ندهند او هم به همین روند ادامه خواهد داد.

نداشتن مهارت کافی در تعامل با کودکان دیگر

بسیاری از کودکان که تعامل کمتری با دیگران دارند، بسیاری از مهارتهای لازم جهت تعامل با همسالان را نمی دانند که این موضوع خود موجب بروز موانعی جهت به اشتراک گذاری وسایل شخصی می شود.

دخالت بیش از اندازه والدین

وقتی والدین در چالش‌های میان همسالان که به طور طبیعی رخ می دهد، دخالت بیش از اندازه می کنند؛ خود بر درگیری‌ها می‌افزایند و باعث می شوند کودک راه‌های حل مساله را نیاموزد.

رعایت نکردن حریم خصوصی کودک

هنگامی که والدین بدون اجازه کودک وسیله شخصی او را به دیگری بدهند حس لجبازی و کینه توزی را در او ایجاد می کنند و او را سوق می دهند که حتی اگر بدون اجبار بزرگسالان راغب بود وسایلش را با همسالان به اشتراک بگذارد، از این کار منصرف شود تا مرزهای خود را به دیگران بشناساند.

روش‌های کنترل خساست در کودکان

اهمیت سن خساست در کودکان

ما نمی توانیم کودکی را که تا سن ۴ سالگی به دلیل اینکه خود را مرکز توجه می بیند و حاضر نیست هیچ کدام از وسایل شخصی خود را با دیگری به اشتراک بگذارد را کودک خسیس بدانیم.

یادمان باشد سخاوتمندی خصلتی اکتسابی است و والدین، معلمان مهد کودک می توانند در شکل گیری آن نقش به سزایی داشته باشند.

آموزش سخاوتمند بودن

وقتی قصه‌ای را می‌خوانید یا کارتونی را می‌بینید و یا موردی که می‌توان جهت آموزش از آن استفاده کرد مواجه می‌شوید حتما با کودک خود مطرح کنید تا از روش‌های بذل و بخشش آگاه شود.

انتخاب همبازی مناسب

سعی کنید کودکان همبازی‌هایی داشته باشد که رفتارهای سخاوتمندانه دارند. زیرا کودک از همبازی بیشتر از والدین الگوبرداری می کند.

استفاده از نظام تشویق

در راستای شکل دهی رفتار سخاوتمندانه از تشویق استفاده کنید تا شوق کودک را جهت فراگیری رفتار سخاوتمندانه افزایش دهید.

هرگز کودک را سرزنش نکنید

اگر امکان دارد زمان‌هایی که کودکان زیادی کنار هم هستند تلاش کنید اسباب بازی‌های مشابه زیادی فراهم کنید تا کمتر درگیری رخ دهد و در صورتی‌که کودک وسیله خود را در اختیار دوستانش قرار نداد او را سرزنش نکنید.

در نهایت لازم به ذکر است، اگر میزان خساست کودکان به گونه ای بود که خودتان نمی توانستید جهت اصلاح رفتار اقدام کنید حتما از یک متخصص روانشناسی کمک بگیرید.

انتهای پیام/۴۱۶۱/