اسکوچیچ یا یک مربی بزرگ خارجی؟

به گزارش خبرنگار گروه ورزش خبرگزاری آنا، تیم ملی فوتبال کشورمان از اولین مرحله از بازی‌های مقدماتی جام‌جهانی 2022 به سلامت عبور کرد و حالا باید منتظر ماند و دید ایران برای صعود به دور نهایی مسابقات باید با چه تیم‌هایی مقابله کند. اما اینکه چرا از عبور از این مرحله تا این حد ذوق‌زده شده‌ایم دلایل زیادی داشت که در چند ماه اخیر بارها و بارها به آن پرداخته شده است. از بدترین شروع ممکن با ویلموتس گرفته تا از دست دادن میزبانی دور برگشت بازی‌ها...همه دست به دست هم داد تا برای عبور از مرحله اول مسابقات دست به دعا شویم.

نمره قبولی برای دراگان اسکوچیچ

بی‌انصافی است اگر بخواهیم نقش اسکوچیچ را در این صعود کمرنگ بدانیم. مربی که در شرایط سخت کارش را در تیم ملی آغاز کرد و آن طور که باید از سوی اهالی فوتبال حمایت نشد. بارها مربیان و کارشناسان فوتبال کشورمان با بیان اینکه اسکوچیچ در حد تیم ملی نیست و تیم ملی برای او بزرگ است، سعی کردند این مربی کروات را تخریب کنند اما او بدون کوچکترین توجه به این انتقادات کارش را انجام داد و هرگز به مانند سرمربیان قبلی تیم ملی علیه مربیان و کارشناسان داخلی جبهه نگرفت. اسکوچیچ حتی از کمبودها و مشکلات هم گلایه نکرد و همواره سعی کرد در تیمش انگیزه و امید ایجاد کند. خیلی وقت بود از تیم ملی کار تاکتیکی و فوتبال دلچسب ندیده بودیم چرا که همواره در سال‌های اخیر به خاطر کج سلیقگی مربیان همواره به دنبال تقویت دفاع اتوبوسی و گل نخوردن بودیم. برای گلزنی هم فقط روی اشتباهات حریف و ضربات ایستگاهی حساب می‌کردیم! اما در بازی‌های اخیر ایران مقابل حریفانش کاملا مشخص است که برای دقایق تقریبا زیادی از مسابقه به دنبال پیدا کردن روزنه‌ای در حریف برای گلزنی هستیم و گل‌های زیادی به سبک‌های مختلف نیز به ثمر رساندیم.

بدون شک اسکوچیچ در تغییر سبک بازی تیم ملی نقش پررنگی را ایفا کرد و این موضوعی است که باید آن را به فال نیک گرفت. اگرچه هنوز این تیم برای بهتر شدن کار زیادی دارد و پتانسیل بازیکنانش خیلی بیشتر از چیزی است که دیدیم.

وحید هاشمیان بهترین مربی برای تیم ملی

سالها بود که به خاطر خودخواهی و سیاست غلطی که در تفکرات سرمربی وقت تیم ملی وجود داشت از داشتن یک مربی ایرانی با شخصیت و کار بلد در کادرفنی تیم ملی محروم بودیم. مربی که مورد قبول اهالی فوتبال باشد و مهمتر از آن از یک عقبه قوی برخوردار باشد. حضور وحید هاشمیان در کنار اسکوچیچ به این اتفاق پایان داد و بارفنی تیم ملی با حضور این مربی جوان، با شخصیت و با انگیزه بالاتر رفت. در کنار این مسئله بازیکنان تیم ملی بعد از مدت‌ها یک مربی داخلی در کنار خود دیدن تا بتوانند در مواقع لزوم با او ارتباط بهتری برقرار کرده و بهتر یکدیگر را درک کنند. هاشمیان از جمله مربیانی است که خیلی کم در رسانه‌ها دیده می‌شود و بیشتر از آن که حرف بزند عمل می‌کند. بدون تردید او می‌تواند در آینده‌ای نه چندان دور یک گزینه ایده‌آل برای هدایت تیم ملی باشد. اگرچه در شرایط فعلی هم اسکوچیچ از توانایی او به بهترین شکل استفاده کرده و هرگز سعی نمی‌کند نقش او را در تیمش کمرنگ کند.

کاش باقری بماند

یکی از انتخاب‌های قابل تحسین اسکوچیچ برای کادرفنی تیم ملی کریم باقری بود. تصمیمی که به احتمال خیلی زیاد برانکو ایوانکوویچ در آن نقش زیادی داشت. برانکو به واسطه سال‌ها کار در کنار باقری به خوبی از توانایی‌های مطلع بود و از این‌رو اسکوچیچ هم سعی کرد به مانند هموطنش از این مربی در کادرش استفاده کند. باقری شاید از نظر برخی‌ها این طور به نظر بیاید که او فقط بلد است در هنگام درگیری‌ها جو را آرام کند اما اصلا اینطور نیست. آقا کریم در ارتباط برقرار کردن با بازیکنان و ایجاد رفاقت در تیم تبحر خوبی دارد. او به واسطه شوخ طبعی خاصش و از همه مهمتر صداقتش در نزد بازیکنان بسیار محبوب است.قطعا شخصیت‌های بزرگی چون کریم باقری و وحید هاشمیان و افتادگی آنها می‌تواند برای بازیکنان بزرگ تیم ملی هم الگویی مناسب باشد. امیدواریم فدراسیون فوتبال شرایطی بوجود آورد که کریم باقری در کادرفنی تیم ملی ماندنی شود.

توجه ویژه به بازیکنان داخلی

یکی از نکات مثبت تیم اسکوچیچ توجه با بازیکنان داخلی است. برخلاف گذشته مربیان تیم ملی ذهنیت بدی به لیگ برتر کشورمان ندارند و در همین لیست اخیر تیم ملی دیدیم که بازیکنانی چون سیامک نعمتی، میلاد سرلک، مهدی قایدی، دانیال اسماعیلی‌فر، محمدرضا اخباری، پیام نیازمند، کمال کامیابی‌نیا به خاطر عملکرد خوبشان در لیگ به تیم ملی دعوت شدند و حتی برخی از آنها در بازی‌ها حساس نیز به کار گرفته شدند. تصمیمی که این نوید را به بازیکنان داخلی داد که در صورت درخشش در لیگ برتر شانس ملی‌پوش شدن را دارند.

خداحافظی با بازیکنانی که دوران اوجشان تمام شد

شاید اگر کارلوس کی‌روش هنوز سرمربی تیم ملی بود همچنان شاهد بازیکنانی چون رامین رضاییان، اشکان دژآگه، مسعود شجاعی و امید ابراهیمی در تیم ملی بودیم. نفراتی که مدت‌هاست با روزهای اوج خود فاصله دارند و کنار گذاشتن آنها از تیم ملی بهترین تصمیم از سوی دراگان اسکوچیچ و دستیارانش بود. اگرچه در همین تیم فعلی هم یکی دو بازیکن دیگر هستند که شاید بهتر باشد به بازنشستگی در تیم ملی فکر کنند و جای خود را به جوانترها بدهند.

ترس حریفان از رویارویی با تیم ملی

تیم ملی در بازی‌های برگشت مرحله ابتدایی مقدماتی جام‌جهانی آنقدر خوب ظاهر شد در دل رقبایش وحشت ایجاد کرده باشد. بدون شک خیلی از تیم‌های آسیایی دوست ندارند در مرحله بعد رقابت‌ها با ایران همگروه شوند. با این حال فدراسیون فوتبال از همین امروز باید به فکر حفظ کادرفنی و برآورده ساختن خواسته‌های آن در مورد برنامه‌های تیم ملی باشد. در بازی‌های مرحله نهایی هیچ حریف آسانی برای تیم ملی وجود نخواهد داشت و رقبا بهترین تدارک را برای صعود به جام‌جهانی خواهند دید. نتایج دور رفت بازی‌های مرحله اول باید درس عبرتی برای مدیران فدراسیون باشد تا مبادا با تصمیمات غلط و انتخاب‌های اشتباه فوتبال ایران را به عقب برگردانند.

مربی بزرگ خارجی در ایران جواب نمی‌دهد

هیچ علاقمند به فوتبالی در ایران بدش نمی‌آید مربیان سطح اول دنیا روی نیمکت تیم ملی بنشیند اما حضور چنین مربی در ایران تضمینی برای موفقیت نخواهد بود. مربیان طراز اول دنیا امکانات ایده‌آل، دستمزد بسیار سنگین و برنامه آماده‌سازی ویژه برای تیم ملی می‌خواهد که با توجه به مشکلات مالی فدراسیون فوتبال ما هیچ یک شدنی نیست. از همین‌رو بهتر است به همین اسکوچیچ و دستیاران خوب ایرانی‌اش بسنده کرده و به فکر برنامه‌ریزی خوب و منطقی برای حضور قدرتمندانه در مرحله نهایی مسابقات مقدماتی جام‌جهانی باشیم.

انتهای پیام/