معرفی انواع بیماری های ارتوپدی کودکان

به گزارش گروه بازار خبرگزاری آنا، بیماری های ارتوپدی کودکان متاثر از عوامل گوناگونی است. برخی از آنها جنبه ارثی دارند اما برخی دیگر بعد از زایمان به وجود می‌آیند. شرایط بارداری نیز بر شکل گیری این قبیل بیماری ها بی تاثیر نیست به طور مثال مصرف داروها و یا اشعه های گوناگون می تواند زمینه ساز این بیماری ها باشد. با توجه به اهمیت بیماری های ارتوپدی، شناخت و درمان آنها در دوران کودکی می‌تواند از بروز ناتوانی های جسمی در بزرگسالی جلوگیری کند.

معرفی بیماری های ارتوپدی کودکان

 اسکلت کودکان برخلاف بزرگسالان نرم و شکل پذیر هستند. از آنجایی که کودکان دائما در حال رشد هستند اگر مشکلات آنها از همان مراحل اولیه شناسایی و درمان نشود، این مشکلات تا آخر عمر با آنها باقی خواهد ماند. خوشبخانه برای درمان بیماری های ارتوپدی کودکان شیوه‌های درمان گوناگونی وجود دارد پس نمی‌توان این قبیل مشکلات را غیر قابل درمان دانست. راهکارهایی برای تشخیص سریع این بیماری ها مطرح می‌شود که اجرایی کردن آنها می‌تواند به تشخیص و درمان به موقع کمک وافری کند.

1- لازم است سلامت اسکلت بندی کودک بلافاصله بعد از تولد چک شود و در صورت مشاهده مورد مشکوک بررسی های دقیق تر به وسیله ی ام آر آی و سی تی اسکن صورت گیرد.

2- همانطور که گفته شد ریشه بسیاری از بیماری های ارتوپدی کودکان، وراثت است پس انجام آزمایش های ژنتیک نیز می تواند مفید واقع شود.

3- در موارد بحرانی و حاد لازم است نمونه برداری‌هایی از ماهیچه و استخوان کودک صورت گیرد تا درمان به شیوه ی درستی پیش رود.

کلاب فوت

بیماری کلاب فوت، بیماری ژنتیکی است که کودک به صورت مادرزادی به آن مبتلا می شوند. این بیماری به راحتی بعد از تولد و یا حتی در دوران بارداری قابل تشخیص است. کلاب فوت به حالتی گفته می شود که قسمت جلوی پا از سمت پاشنه به داخل چرخیده باشد.

علت رخ دادن این بیماری سفت و کوتاه بودن تاندون های عضلات پا است. کلاب فوت می تواند تنها در یک پا و یا در دو پا رخ دهد. این بیماری خود را به صورت های گوناگونی همچون کوچکتر شدن پا مخصوصا پاشنه، متمایل شدن پا به سمت پایین، چرخش پا به سمت دیگر و چرخش پا به سمت داخل نشان می دهد.

درمان کلاب فوت باید در هفته های اول بعد از تولد آغاز شود. شیوه های درمان گوناگونی برای این بیماری وجود دارد که بر حسب شدت و حدت آن انتخاب می شود . از جمله این شیوه‌های درمان می توان به موارد زیر اشاره کرد:

· بستن بریس

· روش پونستی که شامل گچ گرفتن، عمل جراحی، انجام حرکات کششی و ... است.

· انجام جلسات مکرر فیزیوتراپی

· انجام عمل جراحی

صافی کف پای کودکان

پا به صورت طبیعی از دو قوس طولی و عرضی برخوردار است. تاندون ها در شکل گیری قوس پا نقش بسزایی دارند. اگر تاندون ها به خوبی کشیده شوند قوس پا ایجاد می‌شود اما اگر این کشش به درستی صورت نگیرد کف پا صاف می ماند. صافی کف پا با کمی دقت قابل تشخیص است. به طور کلی این بیماری ممکن است فاقد عارضه ی خاصی باشد اما در برخی از افراد صافی کف پا با علائم زیر همراه است:

· احساس درد در قوزک، مچ و ساق پا

· احساس خستگی در هنگام پیاده روی

· تورم قسمت داخلی مچ

· ایجاد خمیدگی داخلی کفش و یا پاشنه کفش

برای درمان صافی کف پای کودکان شیوه‌های درمانی گوناگونی وجود دارد که از جمله ی آن می توان به موارد زیر اشاره کرد:

· درمان دستی به وسیله ی فیزیوتراپ مانند انجام انواع ماساژها و ...

· انجام تمرینات درمانی برای تقویت مچ و سایر عضلات

·  استفاده از شیوه‌های نوین درمانی مانند استفاده از اولتراسوند، تحریک الکتریکی، یخ، لیزر سرد و ....

· انجام تمرینات خانگی به صورت روزانه

· استفاده از کفش های مخصوص

· استفاده از نوار چسب های مخصوص

پای پرانتزی

تمام کودکان با پای پرانتزی متولد می شوند پس می توان پای پرانتزی نوزادان را طبیعی تلقی کرد. اما اگر بعد از راه رفتن کودک، همچنان پاهای او به سمت خارج خم بود لازم است بررسی های بیشتری صورت گیرد. زانوی کودکان مبتلا به پای پرانتزی نمی توانند جفت شوند یعنی وقتی پاها در کنار یکدیگر قرار می گیرد زانوها از هم دور می شوند. از جمله علت های رخ دادن بیماری پای پرانتزی می توان به  موارد زیر اشاره کرد:

· تنگ بودن فضای رحم مادر برای فرزند

· کمبود ویتامین دی و رخ دادن نرمی استخوان

· اضافه وزن کودک

· متوقف یا کند شدن فرایند استخوان سازی بر اثر بیماری بلانت

· آسیب دیدگی صفحه رشد کودک

تشخیص بیماری پای پرانتزی کار چندان پیچیده ای نیست و والدین با اندکی دقت به شیوه راه رفتن و نحوه قرار گیری پاها می‌توانند به راحتی این بیماری را تشخیص دهند.  در نهایت باید گفت بیماری پای پرانتزی با تهیه یک رژیم غذایی سرشار از کلسیم و فسفر، استفاده از ارتزهای سفارشی و تمرینات کششی قابل درمان است.

دررفتگی مادرزادی لگن

اگر به صورت مادرزادی استخوان سر ران در داخل لگن قرار نگیرد بیماری دررفتگی مادرزادی لگن رخ داده است. در لگن حفره ای به نام استابولوم وجود دارد که اصولا در کودکانی که با دررفتگی لگن متولد شده اند این حفره عمق کافی ندارد و به خوبی شکل نگرفته است. اما شلی کپسول مفصل ران نیز می‌تواند موجب بروز این بیماری شود. این بیماری را می توان به شیوه‌های گوناگون تشخیص داد که در زیر به برخی از آنها اشاره می‌شود:

· وجود چین های زیادی و غیر قرینه در کشاله ران

· محدودیت حرکت مفصل ران

· برجستگی غیر معمول استخوان تروکانتر بزرگ

· کوتاه بودن اندازه ران ها در مقایسه با هم

· لنگیدن در حین راه رفتن

· قوس کمر بیش از اندازه در حین ایستادن

· انجام تست های گوناگون مانند ترندلنبرگ، تلسکوپی، ارتولانی و ....

هر چه تشخیص و آغاز درمان دررفتگی مادرزادی لگن از سنین پایین تری شروع شود بهتر است و زودتر نتیجه حاصل می شود. با توجه به بازه سنی کودک یکی از شیوه‌های درمانی زیر استفاده می‌شود:

· استفاده از نوار پلاستیکی برای سنین نوزادی

· جا اندازی استخوان با عمل جراحی در سنین 6 تا 18 ماهگی

· انجام عمل جراحی در سنین بالاتر

انتهای پیام/ر