زایمان طبیعی یا سزارین، کدام بهتر است؟
به گزارش گروه جامعه خبرگزاری آنا، بسیاری از زنانی که برای اولین بار باردار میشوند، دربارۀ انتخاب روش زایمان خود سؤالهای زیادی دارند. هرچند امروزه زایمان به روش سزارین بدون هیچ دلیل پزشکی بین مادرهای باردار متداول شده است، اما پزشکان اصرار میکنند که از انجام سزارین به جز در موارد ضروری پرهیز کنید.
بعضی از مادران احساس میکنند که برنامهریزی برای زایمان از صبر کردن برای تولد کودک راحتتر است. این کار به آنها اجازۀ تنظیم راحت، مرخصی زایمان و برخورداری از کمکهای بیشتری را در منزل میدهد، اما باید توجه داشت که برنامهریزی برای سزارین حتماً به معنای این نیست که کودک تا آن تاریخ برای تولد صبر میکند. درحالیکه نمیتوانید زودتر از هفتۀ ۳۹ برای انجام سزارین برنامهریزی کنید، باید در برنامۀ خود انعطافپذیر باشید، چون ممکن است پیش از آن تاریخ نیاز به زایمان پیدا کنید.
مادرپس از سزارین با مشکلات و سختیهای بهبود بعد از یک جراحی بزرگ مواجه است و علاوه بر آنکه مجبور خواهد بود روزهای بیشتری را برای بهبود خود در بیمارستان بماند، بعد از آن نیز مدت بیشتری لازم است تا با درد و زخمهای جراحی زایمان کنار بیاید و نیاز به استراحت بیشتری نیز دارد و این در حالی است که شما مادر یک کودک شدهاید و باید از او نیز مراقبت کنید.
برای تولد نوزاد دو روش طبیعی و سزارین وجود دارد. خطر زایمان طبیعی نسبت به زایمان سزارین کمتر است اما برخی خانم ها به دلایل مختلفی مجبورند برای به دنیا آوردن کودکشان از زایمان سزارین استفاده نمایند اما برخی از آنها نیز بدون هیچ تفکری و فقط به دلیل ترس از درد زایمان طبیعی، سزارین را انتخاب می کنند.
دلایل ترس از زایمان طبیعی
مشکلاتی مانند پارگی واژن، بیاختیاری مدفوع و تغییراتی که ممکن است رابطۀ جنسی آنها را در آینده تحت تأثیر قرار دهد. اگرچه در بسیاری از زنانی که زایمان طبیعی انجام میدهند، درجههایی از پارگی واژن یا پرینه؛ که همان فاصلۀ بین مقعد و واژن است، ایجاد میشود اما اکثر این پارگیها سطحی است و معمولاً در مدت کوتاهی به صورت خودبهخود بهبود مییابد. تنها تعداد کمی از زنانی که زایمان طبیعی انجام میدهند ممکن است با پارگی جدیتری روبهرو شوند که نیاز به بخیه داشته و با درد یا ناراحتیهایی تا چند ماه همراه باشد. همچنین هیچ شواهد علمیای وجود ندارد که نشاندهندۀ نقش زایمان طبیعی در مشکل بیاختیاری مدفوع باشد. از طرفی برخی از تحقیقات نشان میدهد که عمل سزارین برای بارداریهای بعدی مادر ممکن است مشکلساز شود، به همین علت، اگر قصد بارداری مجدد دارید و مشکل خاصی نیز وجود ندارد بهتر است زایمان طبیعی را انتخاب کنید.
مقایسۀ مشکلات سزارین و زایمان طبیعی
برخی از متخصصان معتقدند که عمل سزارین ریسک مادر را برای داشتن مشکلات جدی در بارداریهای آینده افزایش میدهد. جفت سرراهی و چسبندگی جفت برخی از مشکلاتی است که با عمل سزارین ریسک آنها در بارداری آیندۀ افزایش پیدا میکند. به همین دلیل، اکثر پزشکان در صورت تصمیم مادر برای داشتن چندین فرزند، انجام زایمان طبیعی را توصیه میکنند.
خونریزی
برخی تحقیقات نشان دادهاند که احتمال خونریزی در فرایند سزارین کمتر از زایمان طبیعی است، البته زنانی که برای زایمان طبیعی آماده و در نهایت مجبور به انجام سزارین شدهاند، ممکن است مستعد خونریزی بیشتری از میزان مورد انتظار برای سزارین باشند. در مورد خونریزی شدید که منجر به برداشتن رحم میشود، تفاوت چندانی بین اولین سزارین در مقابل زایمان طبیعی وجود ندارد اما سزارینهای بعدی ریسک خونریزی شدید و خطرناکی را افزایش میدهد که ممکن است منجر به خارج کردن رحم شود.
طول مدت بستری در بیمارستان برای زنانی که زایمان آنها به روش طبیعی انجام میشود، زودتر از افرادی که سزارین انجام میدهند از بیمارستان مرخص میشوند. به علاوه کسانی که به روش سزارین زایمان میکنند، احتمال بیشتری برای مراجعۀ مجدد به بیمارستان دارند.
مشکلات تنفسی
کودکانی که به روش سزارین متولد میشوند، احتمال نیاز بیشتری به بستری شدن در بخش مراقبتهای ویژۀ نوزدان یا NICU به دلیل مشکلات تنفسی دارند. ریههای نوزاد در رحم مادر پر از مایع است، مراحل زایمان به ریههای جنین پیغام میدهد که تولید مایع را متوقف کند و پس از آن، ریهها مایع را کاملاً تخلیه یا جذب میکند اما در فرایند زایمان سزارین، این اتفاق به این شکل صورت نمیگیرد و احتمال نارسایی تنفسی در نوزاد تازه متولدشده را افزایش میدهد. کودکانی که پیش از هفتۀ ۳۹ به روش سزارین متولد میشوند بیشتر مستعد این وضعیت هستند. همچنین این کودکان مستعد داشتن مشکلات دیگری مانند ناتوانی در تنظیم قند خون و درجه حرارت بدن نیز هستند. به همین دلیل، سزارین نباید زودتر از هفتۀ ۳۹ انجام شود، مگر اینکه به دلیل وجود مشکلات پزشکی نیاز به زایمان زودتر باشد.
صورت وجود شرایط زیر، انجام سزارین ضروری است
زمانیکه مدت زایمان طولانی شده است که یکی از اصلی ترین دلایل برای انجام سزارین است. مرکز کنترل و پیشگیری بیماری ها تاکید می کند که اگر ۲۰ ساعت یا بیشتر زمان زایمان به تعویق افتاد، فرد باید سزارین شود. این ۲۰ ساعت برای مادرانی که دفعه اولشان نیست باید ۱۴ ساعت باشد.
گاهی اوقات کودک بیش از حد بزرگ است که نمی تواند از مجرای مادر عبور کند. این وضعیت که معمولا به تاخیر زایمان نیز منجر می شود، از دلایل انتخاب سزارین است.
زایمان طبیعی در صورتی صحیح است که پوزیشن نوزاد درست باشد. یک پوزیشن طبیعی حالتی است که در آن سر نوزاد نزدیک به مجرا باشد. اگرچه این وضعیت همیشه هم نرمال نیست. گاهی اوقات نوزاد می چرخد و تغییر وضعیت می دهد و ممکن است سر او مخالف مجرا و پاهای او به سمت مجرا باشد. در این حالت امن ترین روش سزارین است. مخصوصا اگر خانم دو قلو یا چند قلو باردار باشد که سزارین حیاتی می شود.
گاهی اوقات پزشکان سزارین اورژانسی را انجام می دهند که دلیل آن هم کمبود اکسیژن رسانی به نوزاد است.
اگر تشخیص داده شود که نوزاد نقصی در بدن دارد، مثل اکسیژن زیاد در مغز، گزینه انتخابی برای زایمان سزارین است که خطرات را تا حد زیادی کاهش می دهد.
بهتر است خانمی که قبلا سزارین کرده، در دفعات بعدی نیز سزارین کند. البته زایمان طبیعی بعد از سزارین نیز ممکن است اما اغلب توصیه نمی شود.
در این وضعیت بند ناف قبل از زایمان به سمت پایین می آید. این اتفاق باعث کاهش اکسیژن رسانی به نوزاد می شود که نوزاد در خطر قرار می دهد. همچنین زایمان برای سلامت مادر نیز در این موقعیت موثر است.
گاهی اوقات جفت کاملا از خط رحمی جدا می شود و روی محل زهدان را می پوشاند. در این حالت انجام سزارین ضروری است.
زمانی که تعداد نوزادان بیشتر از یکی است، زایمان طبیعی خطرناک است. دو قلو یا سه قلو باردار بودن زایمان را به تعویق می اندازد، در نتیجه طبیعی بودن زایمان برای سلامت مادر و نوزادان خطرناک است. ممکن است مشکلاتی از قبیل زایمان نوزاد از تنه نه از سر، مشکلات اکسیژن رسانی یا سایز وجود داشته باشد. در این مورد سزارین امن ترین روش است
انتهای پیام/۴۱۶۱
انتهای پیام/