خودسانسوری را خیانت می‌دانم/ تقلیل بحث نظری دیپلماسی و میدان، کوتاه‌اندیشانه است

به گزارش گروه جهان خبرگزاری آنا، محمدجواد ظریف در پاسخ به حواشی ایجادشده پیرامون اظهاراتش پس از انتشار در شبکه‌های معاند، یادداشتی را در صفحه اینستاگرامش منتشر کرد. متن این یادداشت به شرح ذیل است.

به هنگام ورود به بغداد بار دیگر در شهادتگاه دوست دیرینه‌ام شهید پرافتخار سپهبد حاج قاسم سلیمانی، شهید ابومهدی المهندس و یارانشان حضور پیدا کردم و یک‌بار دیگر در کنار نماد زبونی و استیصال جنایت‌کارانه ترامپ به دلاوران این مرزوبوم افتخار کردم. ولی بسیار تأسف خوردم که چگونه یک بحث نظری محرمانه پیرامون ضرورت هم‌افزایی دیپلماسی و میدان —به‌منظور استفاده دولتمردان بعدی از تجربیات گران‌بهای ۸ سال گذشته—به یک کشمکش داخلی تبدیل می‌شود و آسیب‌شناسی صادقانه و مشفقانه برخی روندها به‌مثابه انتقاد شخصی معرفی می‌گردد.

افتخار رفاقت عمیق و همکاری با حاج قاسم بیش از دو دهه ادامه داشته و رابطه قلبی و کاری ما تا هنگام شهادت ایشان نه‌تنها کمرنگ نشد بلکه همواره تعمیق یافت. نه‌تنها امروز و در محضر مردم بزرگ ایران، بلکه در بیش از دو دهه گذشته، در داخل و یا خارج، در پشت درهای بسته و یا در علن، صلابت، انسانیت، صلح‌طلبی و شجاعت شهید سلیمانی را در جهان فریاد زده و مکرر یادآوری کرده‌ام که اگر صلحی در افغانستان و عراق برقرارشده است و اگر تروریسم داعش شکست‌خورده است، بیش از هر چیز مرهون درایت و شجاعت سردار سلیمانی و رشادت و ایثار مردم این سرزمین‌ها بوده است.

در ۴۰ سال گذشته کوشیده‌ام در تحلیل مجتهد و در اجرا مقلد باشم. در مقام کارگزار همواره تابع سیاست‌های مصوب کشور بوده و از آن‌ها با قدرت دفاع کرده‌ام. اما در بیان نظر کارشناسی، عافیت‌طلبی، مماشات و خودسانسوری را خیانت دانسته‌ام که از مولایمان علی علیه‌السلام آموخته‌ام «إنَّ أعظَمَ الخِیانَةِ خِیانَةُ الاُمَّةِ، و أفظَعَ الغِشِّ غِشُّ الأئمَّةِ؛ همانا بزرگ‌ترین خیانت، خیانت به امّت است و زشت‌ترین دغل‌کاری، دغل‌کاری نسبت به پیشوایان است.»

تقلیل بحث نظری در خصوص ارتباط دو بال قدرت خارجی جمهوری اسلامی ایران، یعنی دیپلماسی و میدان، به‌مثابه بهانه‌ای برای دوگانه سازی میان نظامیان سرافراز و دیپلمات‌های غیور که هر دو برای عزت و سربلندی ایران عزیز می‌کوشند، نه‌تنها کوته‌اندیشانه بلکه در تقابل کامل با نگرش این دانشجوی روابط بین‌الملل است که میدان و دیپلماسی را مقوم و مکمل می‌داند و نکته اصلی عرایضش—در نواری که نمی‌داند چگونه از آن‌سوی آب‌ها سردرآورده—ضرورت تنظیم هوشمندانه رابطه میان این دو بال و تعیین اولویت‌ها توسط ساختارهای قانونی و تحت اشراف عالی‌مقام معظم رهبری است.

حراست از منافع کشور و مردم مقاوم، صبور و دلاور ایران عهدی است که تا آخرین لحظه به آن پایبندم و از مکر مکاران و سرزنش سرزنش‌کنندگان بیمی ندارم.

انتهای پیام/۴۱۰۶/