نگاهی به جنایات فرانسه در شمال آفریقا؛
فرانسه مجبور به انتشار اسناد جنایات علیه الجزایر در دوران استعمار شد/ بیش از ۴۲ هزار الجزایری قربانی آزمایش‌های اتمی فرانسه
بر اساس مستندات تاریخی و گزارش‌های منابع محلی بیش از یک و نیم میلیون الجزایری در دوران استعمار فرانسه و نیز جنگ‌های استقلال این کشور مسلمان، جان خود را از دست دادند اما آزمایش‌های اتمی پاریس و آثار مخرب آن بر منطقه حزن‌انگیزتر بود.
به گزارش گروه جهان خبرگزاری آنا، کافی است که فقط نگاهی اجمالی به اعمال سبعانه فرانسه در دوران استعمار الجزایر بیندازیم و تاریخچه ۱۳۲ سال به بند کشیدن مردم مسلمان این کشور را ورق بزنیم تا شاید برای همیشه هر زمان که نامی از جنایتکار جنگی برده می‌شود دولتمردان پاریس را در صدر لیست تروریست‌ها قرار دهیم.
بالاخره پس از دهه‌ها پنهان‌کاری دولت فرانسه اخیراً اجازه انتشار اسناد دوران استعمار الجزایر را صادر کرد. این اسناد از هولناک‌ترین جنایات بشری پرده برمی‌دارد. جنایت ۱۳۲ ساله استعمارگران فرانسوی در حق مردم الجزایر تنها به عکس‌های سیاه‌وسفید باقی‌مانده از قرن بیستم که در آن بدن‌های تکه‌تکه شده به نمایش درآمده، خلاصه نمی‌شود. حتی ۱۸ هزار جمجمه متعلق به شهروندان سربریده شده الجزایری که در موزه‌ای در پاریس نگهداری می‌شود نیز، بزرگ‌ترین جنایت فرانسه در حق مردم این کشور شمال آفریقا نیست.
استفاده از مردم الجزایر به‌عنوان موش آزمایشگاهی در انفجارهای اتمی
می‌توان مطمئن بود که یکی از هولناک‌ترین جنایت‌ها، ۱۷ آزمایش اتمی فرانسه بین سال‌های ۱۹۶۰ تا ۱۹۶۶ در صحرای الجزایر است. جنایتی که به روایت مجله ارتش الجزایر در سال ۲۰۱۰، در نخستین نمونه آن فرانسوی‌ها ۱۵۰ الجزایری را به‌عنوان موش آزمایشگاهی بر ستون‌هایی در منطقه آزمایش هسته‌ای آویزان کردند تا بفهمند پرتوهای هسته‌ای چه تأثیری بر انسان‌ها می‌گذارد.
فرانسه کشوری که داعیه حقوق بشری دارد و خود را مهد آزادی و مردم‌سالاری می‌داد هیچ‌گاه مسئولیت جنایات خود در الجزایر را نپذیرفت. حتی دروغ، لاپوشانی، تحریف یا کتمان بخشی از عملکردی بوده که کاخ الیزه در قبال سال‌های استعمار و حتی پس از استقلال الجزایر در پیش‌گرفته است. حتی امانوئل ماکرون، رئیس‌جمهوری فرانسه، درباره کشتار صدها هزار نفر از شهروندان الجزایر توسط دولت فرانسه در دهه ۵۰ و ۶۰ میلادی عذرخواهی نکرد.
به گزارش یورونیوز، در همین زمینه ماکرون به‌تازگی دستور داده تا دسترسی به اسناد طبقه‌بندی‌شده مربوط به دوران جنگ الجزایر و استقلال این کشور در فاصله سال‌های ۱۹۵۴ تا ۱۹۶۲ را آسان کنند.
بیشتر بخوانید:
پیغام الجزایر به فرانسه: خبری از ۲ هزار مفقود ما در دست نیست
تأیید شکنجه سازمان‌یافته آزادی‌خواهان الجزایری
الجزایر به مدت ۱۳۲ سال تحت استعمار فرانسه بود و در روز ۱۹ مارس ۱۹۶۲، پس از سال‌ها نبرد و مقاومت، استقلال خود را به دست آورد و آخرین سربازان فرانسوی در سال ۱۹۷۱ خاک الجزایر را ترک کردند.
در سالگرد استقلال الجزایر، به نظر می‌رسد که ماکرون تصمیم گرفت تا لکه تاریک استعمار و خشونت تاریخی را از چهره فرانسه بزداید اما حافظه تاریخی مردم الجزایر هیچ‌گاه ظلم و ستمی که در بیش از ۱۳ دهه تحمل کردند را فراموش نخواهد کرد.
مورخ فرانسوی، بنجامین استورا طی سال گذشته مسئول تدوین گزارشی درباره نقش فرانسه در دوران استعمار و جنگ استقلال الجزایر بوده است.
فرانسه از سال ۱۹۵۴ به‌صورت جدی شروع به کار روی برنامه هسته‌ای خود کرد. پیر مندز فرانس نخست‌وزیر وقت فرانسه در سال ۱۹۵۷ دستور داد مراکز آزمایش‌های هسته‌ای ایجاد شود. ابتدا قرار بود این آزمایش‌ها در جزایر تحت سلطه فرانسه در اقیانوس آرام انجام شود اما به دلایل لجستیکی، فرانسوی‌ها بالاخره تصمیم گرفتند این آزمایش‌ها را در بیابان‌های الجزایر انجام دهند. نخستین انفجار هسته‌ای فرانسه که در ۱۳ فوریه سال ۱۹۶۰ انجام شد، به آزمایش موش آبی معروف شد. این آزمایش تحت نظارت مستقیم شارل دوگل رئیس‌جمهوری وقت فرانسه انجام شد. قدرت انفجار این بمب، برابر باقدرت انفجار ۶۰ تا ۷۰ هزار تن تی.ان.تی وپنج برابر قدرت بمب اتمی پسر کوچک بود که صبح روز ۶ آگوست ۱۹۴۵ روی سر ساکنان هیروشیما انداخته شد. این‌گونه بود که پس از آمریکا، شوروی سابق و انگلیس، فرانسه به‌عنوان چهارمین کشور وارد باشگاه کشورهای هسته‌ای شد.
آزمایش‌های اتمی فرانسه حتی پس از استقلال الجزایر
از سال ۱۹۶۰ تا ۱۹۹۶ دولت فرانسه ۲۱۰ آزمایش اتمی انجام داده است. از این تعداد ۱۷ آزمایش در صحرای الجزایر و ۱۹۳ آزمایش اتمی در جزیره پلی‌نزی فرانسه در جنوب اقیانوس آرام انجام داده است. از ۱۷ آزمایش در الجزایر، چهار مورد آن (سال‌های ۱۹۶۰-۱۹۶۲) در سطح زمین (در منطقه رقان) و ۱۳ مورد آن پس از استقلال (سال‌های ۱۹۶۲-۱۹۶۶) این کشور در زیرزمین (در شهر تمنراست) انجام شده است. محمد الرقانی یکی از شاهدان عینی که در سال‌های اخیر در گذشته، گفته بود: زمان آزمایش بمب هسته‌ای فرانسه، ابر قارچ مانند این انفجار به سمت آسمان بالا رفت اما باد خیلی سریع آن را به سمت مناطق مسکونی برد و به گونه‌ای شد که نمی‌توانستیم فاصله سه متری خود را ببینیم.
به گفته برینو باریلو پژوهشگر، فرانسوی‌های اشغالگر از ۴۲ هزار الجزایری به‌عنوان موش آزمایشگاهی در آزمایش‌های هسته‌ای استفاده کردند
فرانسه پس از آزمایش هسته‌ای خود نقشه‌ای منتشر کرد که منطقه آلوده به پرتوهای رادیواکتیو را نشان می‌داد که بر اساس آن منطقه‌ای محدود و کوچک آلوده شده بود اما سال ۲۰۱۳ نقشه‌های واقعی منتشر شد که مناطق آلوده شده، شامل منطقه ساحل آفریقا، آفریقای غربی و مرکزی می‌شد. براساس اسناد منتشر شده، پرتوهای هسته‌ای ۲۴ ساعت پس از آزمایش هسته‌ای به مالی و پس از چهار روز به سنگال، چاد، آفریقای مرکزی و موریتانی رسید.
در همین راستا، محمدحسن زغیدی تاریخ‌نگار الجزایری نیز گفته است: اثر پرتوهای هسته‌ای از ۱۰ ثانیه تا ۱۰ میلیون سال می‌تواند باقی بماند، فرانسه با این کار، زمین‌های زنده را نابود کرد. برینو باریلو پژوهشگر فرانسوی نیز گفته است: فرانسوی‌های اشغالگر، از ۴۲ هزار الجزایری به‌عنوان موش آزمایشگاهی استفاده کردند. ۴۵ سال پس از پایان آزمایش‌ها، آژانس بین‌المللی انرژی اتمی با افزایش میزان تشعشعات در منطقه رقان نسبت به استنشاق ذرات شن و ماسه موجود در هوا که به تشعشعات آلوده شده‌اند هشدار داد. تا به امروز هیچ مطالعه دقیق اپیدمیولوژیکی برای آگاهی از خطرات بهداشتی و تأثیرات آزمایش‌های رقان وجود ندارد. در سال ۲۰۱۰ نیز، پارلمان فرانسه قانونی را به تصویب رساند که بر مبنای آن قربانیان آزمایشات هسته‌ای به رسمیت شناخته شدند و همچنین صندوقی تأسیس شد تا از محل آن به قربانیان بیمار و مجروح غرامت پرداخت شود. تاکنون فرانسه ۲۶ میلیون یورو برای این منظور به قربانیان فرانسه پرداخته، ولی هیچ مبلغی به الجزایری‌ها داده نشده است!
لازم به یادآوری است که موارد ذکرشده تنها بخشی از جنایات هولناک فرانسوی‌ها در الجزایر است زیرا گفته می‌شود بیش از یک و نیم میلیون الجزایری در دوران استعمار و جنگ‌های استقلال جان خود را از دست دادند.
انتهای پیام/۴۱۵۵/
انتهای پیام/
