به گزارش گروه جهان خبرگزاری آنا، ند پرایس، سخنگوی وزارت خارجه آمریکا در سوم فوریه اظهار کرد که مطمئناً انتظار ندارد دولت جدید آمریکا به‌صورت مستقیم با دولت نیکلاس مادورو رئیس‌جمهور ونزوئلا روابط حسنه برقرار کند. پرایس گفت البته این انتظار می‌رود که دولت بایدن هم راهبرد رؤسای جمهور قبلی را در خصوص کاراکاس اتخاذ کند یعنی مثل دولت باراک اوباما و دونالد ترامپ، دولت فعلی ونزوئلا را فاقد وجاهت قانونی برای حکومت بر این کشور خواهد دانست.

 به‌علاوه، دولت بایدن به گفت‌وگو و حمایت از خوان گوایدو، رهبر مخالفان دولت ونزوئلا ادامه خواهد داد. در دوم مارس گوایدو با آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه ایالات‌متحده دیدار کرد. این ملاقات بالاترین سطح تماس گوایدو با مقامات آمریکایی از زمان تحلیف بایدن بود. در خلال ملاقات بلینکن و گوایدو بر بازگشت به قول خودشان دموکراسی به ونزوئلا از طریق انتخابات آزاد تأکید کردند.

 اعمال تحریم‌های بیشتر علیه ونزوئلا می‌تواند خروجی سیاسی این کشور را تغییر دهد

بنابراین عقلانی به نظر می‌رسد که نتیجه بگیریم هیچ تغییر مهمی در سیاست خارجه آمریکا در قبال ونزوئلا در دولت بایدن اتفاق نخواهد افتاد. اقدامات واشنگتن علیه ونزوئلا کاملاً شکست‌ خورده است و اعمال تحریم‌های بیشتر می‌تواند خروجی سیاسی در این کشور را تغییر دهد.

 شاهد بودیم که چندین دور تحریم سنگین علیه کاراکاس باعث شد که در انتخابات پارلمانی حزب حاکم که حزب رئیس‌جمهور مادورو نیز هست، به پیروزی برسد. گذشته از اینکه دولت و مجلس در حال حاضر در دست حزب حاکم هستند، هم‌پیمانان منطقه‌ای و بین‌المللی ونزوئلا هم در مقابل فشارهای اقتصادی آمریکا به‌خوبی دوام آوردند؛ اما در جبهه مقابل، هم‌پیمانان واشنگتن دیگر مثل گذشته نه در مورد ونزوئلا نه در هیچ مورد دیگری متحد نیستند.

بیشتر بخوانید:

انفعال بایدن در زمینه لغو تحریم‌های ایران/ از قول تا عمل مستأجر جدید کاخ سفید فاصله بسیار است!

آمریکا وضعیت اضطراری ملی در قبال ونزوئلا و تحریم‌های روسیه را تمدید کرد

گوایدو که در سال 2015 پا به عرصه سیاست گذاشت و تا حدودی خود را از نردبان ترقی بالا کشید و به‌عنوان قهرمان ضد سوسیالیستی مورد تأیید واشنگتن قرار گرفت و به عنوان برقرارکننده نظام لیبرال دموکرات در کاراکاس شناخته شد، مشروعیت خود را تا اندازه زیادی از پس پیروزی در انتخابات پارلمان در همان سال 2015 به دست آورد. اما محبوبیت گوایدو نزد طرفداران داخلی و خارجی‌اش به‌تدریج کم شد.

 سیاست گوایدو در نگاه به خارج و تکیه به آمریکا، مخالفین را به گروه‌های غیر متحد بدل کرد

اعمال تحریم‌های آمریکا علیه کشورش برای ساقط کردن دولت مادورو بود که کم‌کم از مشروعیت گوایدو کاست و به‌تدریج او را به حاشیه راند. همین سیاست گوایدو یعنی نگاه به خارج و تکیه به آمریکا بود که حتی در کل جبهه مخالف دولت مادورو هم تأثیر گذاشت و مخالفان را به گروه‌های کوچک و غیر متحد بدل کرد.

در ژانویه سال 2020، لوئیس پارا، یکی دیگر از رهبران مخالفان تلاش کرد که به ریاست پارلمان ونزوئلا برسد. حضور یک رهبر دیگر برای کسب ریاست پارلمان باعث شد که بین خود مخالفان دولت هم دودستگی ایجاد شود.

 در انتخابات اخیر پارلمان در دسامبر سال گذشته مشخص شد که شکاف بین جبهه مخالف دولت هم بیشتر شده است و بعضی از این گروه‌ها به‌صورت انفرادی انتخابات را تحریم کردند؛ اما برخی دیگر در انتخابات شرکت کردند و نتیجه آن‌هم پیروزی قاطع حزب سوسیالیست متحد بود؛ نتیجه‌ای که قدرت را کاملا به دست حزب مادورو داد.

 هزینه سنگین واشنگتن برای معرفی گوایدو به عنوان رئیس جمهور موقت

 به نظر نمی‌رسد که توافق گوایدو و بلینکن برای برقراری انتخاباتی آزاد ترکیب ساختار قدرت را به نحو چشمگیری عوض کند. واشنگتن منابع فراوان مالی و اعتبار سیاسی برای اینکه به گوایدو لقب رئیس‌جمهور موقت ونزوئلا را بدهد هزینه کرد اما درنهایت همه رشته‌های کاخ سفید پنبه شد به صورتی که ‌اکنون کنار گذاشتن گوایدو هم یک بازی خطرناک را مخصوصاً در جبهه مخالفان تداعی می‌کند.

 در حال حاضر برای واشنگتن ضروری است که روابط خود را با دولت کاراکاس تقویت کند، به مذاکرات سیاسی - مدنی روی آورد و از تهدید و تحریم به دو دلیل دوری کند.

 اولین دلیل اینکه حتی تقریباً نیمی از ونزوئلایی‌هایی که در ایالات‌متحده زندگی می‌کنند، خواهان برداشته شدن تحریم فروش نفت ونزوئلا در قبال برگزاری انتخابات آزاد در کشور هستند و از سیاست‌های سخت کاخ سفید علیه ونزوئلا حمایت نمی‌کنند. دلیل دوم این است که تحریم‌های آمریکا علیه ونزوئلا نه‌تنها به این کشور لطمه زده بلکه خود ایالات‌متحده هم از مضرات این تحریم‌ها بی‌بهره نمانده است زیرا با دوری از ونزوئلا، بازار این کشور و کشورهای همسو در منطقه را در اختیار روسیه و چین قرار داده است.

انتهای پیام/4155/پ