یک «روز آرام» گروه پزشکی صلیب سرخ در غزه: 10 زخمی و 2 مجروح بدحال

به گزارش خبرنگار گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا، شبکه الجزیره انگلیسی که در گزراشی به این موضوع پرداخته است، نوشت: صدای گلوله به‌سرعت یکی پس از دیگری می‌آید و مردان جوان برای یافتن محلی امن، زمین‌های خاکی در مرز غزه و سرزمین‌های اشغالی را با سرعت هر چه تمام‌تر می‌دوند. اما در این میان، دو نفر از اعضای پزشکی به نام‌های محمد منیل و حازم شعبان در خلاف جهت و به سمت مرکز درگیری‌ها حرکت می‌کنند. فریاد «گروه پزشکی» شنیده می‌شود و این یعنی اینکه یکی از همین جوانان هدف گلوله مستقیم سربازان اسرائیلی قرار گرفته است.

محمد و حازم که به‌ عنوان داوطلب با مرکز صلیب سرخ فلسطین همکاری می‌کنند، کشته شدن همکارانشان را در حین انجام وظیفه در مقابل چشمان خود دیده‌اند اما این اتفاق باعث نشده که آنها از این کار دست بکشند. حازم در این‌باره به الجزیره انگلیسی می‌گوید: «استرس و نگرانی در میان ما وجود دارد، اما به‌ محض شروع تظاهرات، این استرس خودبه‌خود از بین می‌رود.» وی افزود: «زمانی که برای مداوای مردم، شروع به دویدن می‌کنیم، این کار به ما قدرت می‌دهد. ارتش اسرائیل همیشه خشن بوده است، اما خشونت آنها در غزه به‌ مراتب بیشتر از کرانه باختری است. با این‌حال، ما همواره باید در کار خود تمرکز داشته باشیم.»

تظاهرات علیه محاصره نوار غزه توسط اسرائیل و اعلام همبستگی مردم غزه با معترضان در سرزمین‌های اشغالی کرانه باختری، تازه شروع شده است که نیروهای نظامی اسرائیل به سمت آنها در مرز غزه و سرزمین‌های اشغالی تیراندازی می‌کنند. حازم با فریادهای «سریع، سریع»، به جوان مجروحی کمک می‌کند که روی برانکارد است و آن را به سمت آمبولانسی می‌برد که 50 متر دورتر از محل درگیری‌ها پارک شده است.

قصی ابوفارس 15 ساله، هر دو پایش مورد اصابت گلوله قرار گرفته و به‌شدت خونریزی می‌کند. حسن العطال، پزشک تمام‌وقت در صلیب سرخ فلسطین سعی می‌کند هر چه سریع‌تر جراحت را داخل آمبولانس مداوا کند، اما خونریزی شدید است و جان این نوجوان 15 ساله در معرض خطر قرار دارد. حسن برای اینکه سطح هوشیاری این نوجوان را بالا نگه دارد شروع به پرسیدن سوالاتی همچون «نام خانوادگی تو چیست؟» می‌کند. او به‌سرعت محل اصابت گلوله را با باند می‌بندد و این در حالی است که حالا خون این پسر نوجوان رنگ روپوش سفید او را تغییر داده است.

این کار هر روز جمعه حسن و صدها نفر دیگر از کارکنان صلیب سرخ در کرانه باختری و نوار غزه است. هر روز جمعه، فلسطینی‌ها در نقاط مشخصی در مرز غزه با سرزمین‌های اشغالی و همچنین در مناطق کرانه باختری تجمع و علیه اشغال و سرکوبگری اسرائیلی‌ها علیه جامعه فلسطینیان تظاهرات می‌کنند. العطال در گفت‌و‌گو با الجزیره انگلیسی در مرکز صلیب سرخ در مرکز غزه می‌گوید: «نیروهای نظامی اسرائیلی بین گروه پزشکی، معترضان و شهروندان هیچ تفاوتی قائل نمی‌شوند.»

او در حالی‌ که به‌آرامی به صندلی‌اش تکیه می‌دهد، روزی را به یاد می‌آورد که تعدادی از همکارانش در جریان جنگ غزه در سال 2014 و پس از هدف قرار گرفتن آمبولانس کشته شدند. یکی از همکارانش که جوانی داوطلب به نام محمد بود، به‌ محض اصابت گلوله به ماشین و منفجر شدن آن کشته شد. او با ناراحتی می‌گوید: «او یک نیروی داوطلب بود، هیچ پولی دریافت نکرده بود و به‌تازگی هم صاحب دختر شده بود.» العطال حرف‌هایش را این‌طور ادامه می‌دهد: «در اینجا هیچ شغلی، هیچ کاری و هیچ پولی وجود ندارد. جوانان داوطلب تنها برای مردم فلسطین وارد این کار می‌شوند؛ با این‌ حال آنها امیدوارند پس از چند سال کسب تجربه بتوانند زندگی خود را آغاز کنند و سپس خانواده تشکیل دهند. آنها مجبورند که برای یافتن شغل، زندگی خود را به خطر بیندازند».

با شروع تظاهرات در مرز غزه، تعقیب و گریز هم بین معترضان و سربازان اسرائیلی شروع می‌شود. ده‌ها جوان فلسطینی این مناطق را طی می‌کنند و امیدوارند آن‌قدر به سربازان صهیونیست نزدیک شوند که سنگ‌هایشان به آنها برسد. سربازان اسرائیلی نیز آن‌قدر صبر می‌کنند تا سنگ‌ها به نزدیکی‌شان برسد و به‌ محض نزدیک شدن اولین سنگ، موج گلوله‌ها به سمت جوانان شلیک می‌شود.

یک جوان فلسطینی روی زمین می‌افتد، پزشکان صلیب سرخ شروع به دویدن می‌کنند و چند دقیقه بعد، آمبولانس آژیرکشان از صحنه درگیری‌ها دور می‌شود. همزمان با آمدن گروه دیگری از جوانان فلسطینی یک آمبولانس دیگر هم جایگزین قبلی می‌شود.

با غروب خورشید، معترضان به‌ آرامی مناطق مرزی را ترک می‌کنند و همزمان نیز صدای گلوله‌ها خاموش می‌شود؛ بسیاری از این جوانان به سمت خانه‌هایشان در اردوگاه پناهندگان بوریج در مرز غزه می‌روند. عونی خطیب، رئیس گروه منطقه‌ای صلیب سرخ، می‌گوید: نزدیک به 10 نفر زخمی شدند که تنها حال دو نفرشان وخیم است. خوشبختانه امروز فردی کشته نشد. در حالی‌ که گروه پزشکی در پایان روز، دور او و در اطراف آمبولانس‌ها حلقه زده‌اند، خطیب آهی می‌کشد و می‌گوید: روز آرامی بود.