هزینه گزافی برای ترمیم وجهه مخدوش آمریکا نیاز است

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا، برت برون از دیپلمات‌های کارکشته آمریکایی که سابقاً در کاخ سفید اوباما مدیر تعاملات جهانی بود، در مطلبی برای بیزنس اینسایدر نوشت: نفوذ بین‌المللی چیزی نیست که ارزان تمام شود، حتی اگر شما ابرقدرت باشید. این انگ به‌شدت ناخوشایند آمریکا تنها زمانی بهتر می‌شود که دولت پول هنگفتی برای مدیریت این چالش هزینه کند.

این حتی مشکل یک میلیارد دلاری نیست. ما درباره ده‌ها و شاید حتی صدها میلیارد دلار صحبت می‌کنیم. با وجود این رقم قابل‌توجه، این کار هم ضروری است و هم ارزش هزینه فوق‌العاده را دارد.

آمریکا مدت‌هاست که قدرت نرم خود را بدیهی فرض کرده است. به علت سلطه اقتصادی این کشور، برتری آموزشی و دستاوردهای علمی، بسیاری استدلال می‌کنند که آمریکا نیازی به‌صرف هزینه‌های سنگین در خارج برای تبلیغ سیاست‌هایش ندارد.

در حقیقت، پس از سقوط دیوان برلین و پایان جنگ سرد، آمریکا بسیاری از مراکز فرهنگی و کتابخانه‌های آمریکایی را در خارج از این کشور بست و دولت آن را بخشی از بهره صلح دانست که به مالیات‌دهندگان بازگشت داده می‌شود.

آمریکا معمولاً حدود دو میلیارد دلار در سال برای برنامه‌های دیپلماسی عمومی هزینه می‌کند. این موارد از کانال‌های رسانه‌ای بین‌المللی دولتی نظیر صدای آمریکا و رادیو اروپای آزاد تا تعاملات خارجی شامل بورسیه‌های معروف فولبرایت را شامل می‌شود. این همچنین شامل دستمزد دیپلمات‌های آمریکا و کارکنانشان برای کار از خانه و خارج در دفاتر ارتباطی و فرهنگی می‌شود.

در این برهه به‌شدت مخاطره‌آمیز برای کشورمان، ما به‌شدت به تأمین مالی برنامه‌های دیپلماسی عمومی خودمان و افزایش این بودجه به دست‌کم ۱۰ میلیارد دلار در سال نیاز داریم. بااین‌حال، این از هزینه تازه‌ترین ناو هواپیمابر ما هم کمتر خواهد بود.

ادوات نظامی بیشتر، احترامی که ما در دوران ریاست جمهوری دونالد ترامپ از دست دادیم، بازنمی‌گرداند. در حقیقت، همان‌طور که جیمز ماتیس، وزیر دفاع سابق آمریکا گفت، اگر بودجه وزارت خارجه کمتر شود من باید مهمات بیشتری بخرم.

دیپلماسی عمومی همچنین موجب می‌شود سود آن مستقیماً به کارگر آمریکایی برسد و تضمین کند که ما شرایط تجاری بهتر و تعرفه‌های کمتری داشته باشیم. در نهایت، همان‌طور که جهان در یک سال گذشته به طرز غم‌انگیزی شاهد بوده است، فشار کمتر بر چین و سایر کشورها برای مقابله با مسائل بهداشت عمومی خودشان می‌تواند تأثیرات جدی بر ایمنی ما داشته باشد.

زمانی که در سفارتخانه‌ها به‌عنوان وابسته مطبوعاتی کار می‌کردم و بعد در دفتر روابط عمومی، از اندک پولی که برایمان اختصاص می‌دادند، شوکه می‌شدم. حتی به خانواده و دوستان برای جمع‌آوری پول متوسل می‌شدم. این روشی کاملاً رقت‌انگیز برای قدرتمندترین کشور جهان به‌منظور مدیریت برنامه‌های ارتقا استراتژیک و اقناع استراتژیک خود است.

تلاش‌های ما برای نفوذ بین‌المللی مدتی است که روی حالت خودکار مانده است. بودجه کنونی با توجه به تورم، در واقع کمتر از بودجه اوایل دهه ۹۰ میلادی است. این، علیرغم این واقعیت است که تهدیداتی که ما با آن روبرو هستیم، چند برابر شده و سیاست‌هایی که از دیپلمات‌های ما خواسته می‌شود از آن دفاع کنند، در بسیاری از نقاط، دیگر محبوبیت ندارد.

ادامه این برنامه‌ها بدین صورت و اینکه انتظار داشته باشیم بیشتری تأثیر را بر جای بگذاریم، به‌ویژه بعد از چند بحران مهم، برای ما تبعاتی خواهد داشت. باراک اوباما، رئیس‌جمهوری پیشین آمریکا در اولین سال حضورش برای افزایش بودجه دیپلماسی عمومی کار کرد اما این بودجه در طول دوره‌اش فشرده‌تر شد.

جو بایدن، رئیس‌جمهوری آمریکا و اکثر دموکرات‌های کنگره علیه خسارتی که در دوره ریاست ترامپ به جایگاه این کشور در عرصه بین‌المللی واردشده است، صحبت کرده‌اند. آن‌ها به حداقل مبلغی که برای بازسازی وجهه ما نیاز خواهد بود، اشاره کرده‌اند. حال که دو مجلس کنگره در اختیار دموکرات‌هاست، زمان آن است که فکری برای این مشکل کنیم.

عمیقاً باور دارم که ایالات‌متحده نمی‌تواند به جایگاه سابق و پرشکوه جهانی خود برسد. بااین‌حال، لزوم‌ ترمیم و تلاش برای بازسازی وجهه و نفوذ آمریکا نفی نمی‌شود. حتی پیشرفتی اندک، ثمره بزرگی در پی خواهد داشت. اما مردم و رهبران ما باید دید روشنی به ویرانی قابل‌توجهی که به بار آمده و از همه مهتر دستیابی به سهم کوچکی از اعتماد و اعتباری که زمانی داشتیم، داشته باشند.

اکنون زمان آن است که با حفاظت از منافعمان و ارتقای منافع سیاست خارجی خودمان جدی برخورد کنیم. بدون تزریق منابع جدید، ما در میدان نبرد اطلاعات جهانی بی‌سلاح باقی خواهیم ماند. وضعیت ناراحت‌کننده وجهه ما و عدم احترام به کشورمان، حقیقتاً یک‌فوریت ملی است. این مسئله‌ای است که نیازمند رسیدگی و تأمین مالی است.

انتهای پیام/4106/