آنا گزارش می‌دهد؛
مؤلفه‌های قدرت‌نمایی نیروی دریایی ایران، روسیه و چین در آب‌های آزاد کدامند؟/ رزمایش مثلث شرقی در راستای راهبرد تأمین امنیت
سال گذشته برای نخستین بار پس از پیروزی انقلاب، ایران رزمایش مرکبی با دو قدرت دریایی بزرگ جهان برگزار کرد که بازتاب گسترده‌ای در رسانه‌ها داشت؛ رویدادی که در اواخر بهمن سال جاری شاهد تکرار آن در اقیانوس هند خواهیم بود.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا، روز دوشنبه لوان جاگاریان، سفیر روسیه در تهران اعلام کرد که روسیه، ایران و چین در اواسط فوریه (اواخر بهمن) یک رزمایش مشترک در اقیانوس هند برگزار می‌کنند.
این دیپلمات روس افزود که نیروی دریایی روسیه، ایران و چین در این رزمایش عملیات جست‌وجو، نجات و تأمین امنیت تردد دریایی را تمرین خواهند کرد.
چرا رژیم صهیونیستی عضو سنتکام شد؟
اگرچه همچون سال گذشته اهداف این‌گونه رزمایش‌ها بالا بردن توان مشارکت در عملیات مشترک تأمین امنیت منطقه بیان شده بود؛ اما رسانه‌های اسرائیلی دست‌به‌کار شدند تا این تمرین نظامی ضروری را تهدیدی برای کشورهای غیرهمسو با ایران در منطقه قلمداد کنند.
در همین راستا روزنامه جروزالم پست در تحلیلی نوشت، بعد از ائتلاف دریایی آمریکا و فرانسه در خلیج‌فارس، ایران قصد قدرت‌نمایی دارد. این رسانه با اشاره به اینکه ایران در حال پیشبرد طرح ابتکاری صلح هرمز است نوشت، حضور تهران در کنار روسیه و پیشبرد همکاری تنگاتنگ با چین یک پیروزی برای ایران در بحبوحه تحریم‌ها به‌حساب می‌آید.
این رسانه صهیونیستی یکی از نقاط برتری نیروی دریایی ایران را وجود قایق‌های تندرو خواند و نوشت، با اینکه بدنه نیروی دریایی ایران قدیمی است، اما این کشور پهپادها و فناوری‌های جدیدی را برای کشتی‌های خود فراهم آورده است.
درواقع تمامی رزمایش‌های دریایی یا آبی-خاکی که ایران به‌تنهایی در آب‌ها و سواحل جنوبی کشور اعم از خلیج‌فارس و دریای عمان انجام می‌دهد و نیز رزمایش مشترک سال گذشته و امسال با روسیه و چین در قالب طرح صلح هرمز موجودیت می‌یابد و هدفی جز تأمین امنیت منطقه به‌وسیله کشورهای منطقه ندارد.
ابتکار صلح هرمز برای خلیج‌فارس نام طرحی است که حسن روحانی، رئیس‌جمهور برای پایان بخشیدن به تنش‌های خلیج‌فارس در مجمع عمومی سازمان ملل متحد در مهرماه سال ۱۳۹۸ و در شهر نیویورک مطرح کرد؛ طرحی که رئیس‌جمهور ایران بر اساس آن معتقد است منطق ما امنیت درون‌زا برای خلیج‌فارس و تنگه هرمز است.
شانتاژ رسانه‌ای رویترز
شبکه خبری انگلیسی رویترز بلافاصله پس از اعلام برگزاری رزمایش دریایی مشترک مثلث شرقی در شمال اقیانوس هند در اواخر بهمن‌ماه سال جاری خبر آن را منتشر و به رزمایش مشترک این سه کشور در سال گذشته هم اشاره کرد.
رزمایش سال گذشته بازتاب بسیار وسیعی در رسانه‌های خارجی از منطقه گرفته تا دوردست‌ها داشت. رزمایش چهار روزه سال گذشته مساحت گسترده‌ای در شمال اقیانوس هند تا دریای عمان را در بر گرفت.
در آن رزمایش تمرینات تاکتیکی متنوعی ازجمله نجات شناور دچار حریق، آزادسازی شناور مورد تعرض قرارگرفته، تیراندازی علیه اهداف مشخص و سایر تمرینات تاکتیکی و عملیاتی انجام شد.
سال گذشته رویترز از اولین رسانه‌های شناخته‌شده و پرمخاطبی بود که در خبری با اشاره به آغاز آن رزمایش مشترک، درباره اهمیت محدوده رزمایش نوشت: دریای عمان آبراه حساس و به‌خصوصی است زیرا به تنگه هرمز که حدود یک‌پنجم نفت جهان از آن عبور می‌کند و سپس به خلیج فارس متصل می‌شود و به این ترتیب، به‌صورت غیرمستقیم درصدد القای این مطلب برآمد که احتمالاً این تمرین تهدیدی برای کشتیرانی در تنگه هرمز باشد.
از طرفی رویترز سخن از روابط خوب چین، یکی از شرکت‌کنندگان در رزمایش، با عربستان رقیب منطقه‌ای ایران به میان آورد که به پکن در خصوص تأمین امنیت ریاض هم تلنگری زده باشد.
بیشتر بخوانید:
ایران آخرین سنگر امنیت شرق آسیاست/ پیام مهم رزمایش «قفقاز ۲۰۲۰» برای آمریکا
موضع گیری خصمانه دبیر کل شورای همکاری خلیج فارس علیه ایران
لازم به ذکر است که تفکر تثبیت امنیت منطقه به دست کشورهای منطقه برای ایران تنها منحصر به مناطق جنوبی نمی‌شود و ایران هر دعوتی برای رزمایش مشترک در راستای بالا بردن ثبات کل منطقه را با آغوش باز قبول می‌کند. به‌عنوان‌مثال وزارت دفاع روسیه در اوایل مهرماه سال جاری مانورهای فرماندهی- ستادی راهبردی قفقاز ۲۰۲۰ را که بیش از ۸۰ هزار نیروی نظامی در آن شرکت داشتند، در چندین منطقه آموزش نظامی در ناحیه جنوبی این کشور آغاز کرد که در آن علاوه بر نیروهای مسلح روسیه، نیروهای نظامی از ایران، ارمنستان، بلاروس، چین، میانمار و پاکستان شرکت داشتند.
رزمایش قفقاز ۲۰۲۰ نشان داد که هم‌پیمانی تهران و مسکو تنها در عرصه دیپلماسی و سیاسی نیست و دو کشور برای حفظ امنیت خود، بر روی یکدیگر حساب ویژه‌ای باز کرده‌اند. ضمن اینکه حضور ایران در این رزمایش که از آن به بزرگ‌ترین رزمایش جهان نیز یاد شده، اهمیت ژئوپلیتیک و ژئواستراتژیک کشورمان را بیش‌ازپیش نشان داد.
به مبحث رزمایش مشترک دریایی در اقیانوس هند و دریای عمان بازمی‌گردیم. به‌هرحال نمی‌توان به دلیل اینکه شاید برخی از رسانه‌ها دست به ایجاد هیاهو بزنند و درصدد تحریک کشورهای عربی حاشیه جنوبی خلیج‌فارس برآیند که همه‌ساله ایران و هم‌پیمانانش قدرت همکاری سه‌جانبه دریایی خود را به رخ می‌کشند، منفعل بود.
به همین دلیل است که علاوه بر اهمیت همکاری با اهداف مشخص غیرنظامی می‌توان برای این رزمایش اهمیت راهبردی هم در نظر گرفت که مصداق آن قرار گرفتن ایران، روسیه و چین در جبهه مقابل تحریم‌های آمریکاست. برگزاری این رزمایش پیام روشنی به غرب و آمریکا دارد که این اعضای جبهه که همگی تحت تحریم‌های آمریکا هستند علاوه بر همکاری اقتصادی، از منظر نظامی نیز همپوشانی دارند و در کنار یکدیگر هستند.
نباید نادیده گرفت که قدرت‌های غربی به‌دقت به تقویت همکاری کشورهای همسوی خود در منطقه می‌نگرند و سپس برنامه‌های استقرار، تقویت و چینش نیروها در غرب آسیا را اجرائی می‌کنند. نیروهای دریایی و هوایی عربستان و آمریکا در سال 2020 پنج رزمایش مشترک برگزار کردند. از همه مهم‌تر آمریکا حمایت اصلی‌ترین نیروی هم‌پیمان منطقه‌ای خود یعنی اسرائیل را از ستاد فرماندهی اروپا (ای.یو.کام) به ستاد فرماندهی مرکزی موسوم به سنتکام انتقال داده است که همین حوزه غرب آسیا و خلیج‌فارس هم بخش‌هایی از آن هستند.
از سوی دیگر، چند هفته قبل بود که یک زیردریایی نظامی اسرائیلی در قالب عضویت در سنتکام اقدام به گشت‌زنی در قعر آب‌های خلیج‌فارس و دریای عمان کرد. ناوها، ناوچه‌ها، ناوهای هواپیمابر و بمب‌افکن‌های فوق مدرن آمریکا هم که مرتباً در حال رفت‌وآمد به خلیج‌فارس و دریای عمان هستند. این در حالی است که فرانسه، انگلیس و آمریکا در کشورهای عربی جنوب خلیج‌فارس پایگاه‌های عملیاتی یا پشتیبانی دارند.
رزمایش‌های ایران در راستای تقویت ثبات منطقه‌ای هستند
با کنار هم قرار دادن اجزای این پازل درخواهیم یافت که تهدید از کجا سرچشمه می‌گیرد و اقدام ایران در یارگیری و برگزاری رزمایش مشتر ک با کشورهای قدرتمند غیرغربی توجیه عقلانی دارد. بسیاری از کارشناسان برجسته امور امنیتی این حق را به ایران می‌دهند که برای حفظ آب‌وخاک خود توان دفاعی خود را بالا برده و آن را در قالب رزمایش‌های متفاوت در بوته آزمایش قرار دهد.
یکی از این کارشناسان امنیتی، نیکلاس دیاکیدیس، دانش‌آموخته مطالعات پیشرفته در رشته امنیت اروپا و بین‌الملل از دانشگاه ژنو است که در مصاحبه با آنا گفت: واقع‌بینانه‌ترین راه برای آماده شدن علیه تجدید تحریم تسلیحاتی و کاستن از آسیب‌پذیری همانا سرمایه‌گذاری در صنایع نظامی بومی (ایرانی) است و بهترین راه برای ارزشیابی عملکرد و کارایی تولیدات نظامی ساخت داخل برگزاری تمرین‌های نظامی است. در شرایطی که اوضاع جنگی واقعی شبیه‌سازی می‌شود نیروهای مسلح جمهوری اسلامی این فرصت را دارند که بیشتر با جنبه‌های توانمندی و ضعف تجهیزات ساخت صنایع نظامی داخل کشور آشنا شوند.
لازم به ذکر است که ایران و عمان مرتباً برای برقراری امنیت و ایمنی کشتی‌ها، شناورهای تجاری و نفت‌کش‌ها و هماهنگی در امداد و نجات دریایی در محدوده تنگه هرمز و آب‌های پیرامونی رزمایش‌های مشترک برگزار کرده‌اند که در آن‌ها نیروی دریایی عمان، نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی و نیروی دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شرکت داشته‌اند.
همه تمرینات نظامی دریایی، زمینی، آبی-خاکی، هوایی و دفاع ضد هوایی که نیروهای مسلح ایران در چهار دهه گذشته انجام داده‌اند جهت بالا بردن توان دفاعی کشور و نیز استقرار ثبات در منطقه بوده‌اند و این پیام را نیز در برداشته‌اند که دول منطقه قادر به حفظ امنیت منطقه هستند و نیازی نیست که نیروهای فرامنطقه‌ای به بهانه استقرار امنیت در منطقه مستقر شوند.
بی‌دلیل نیست که در اواسط سال 2018 یکی دو ماه پس‌ازاینکه دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور سابق آمریکا کشورش را از توافق هسته‌ای با ایران خارج کرد و شدیدترین تحریم‌ها را علیه تهران به کار گرفت، وس میچل، دستیار وزیر خارجه آمریکا در اظهاراتی مدعی شد بدون اقداماتی که ترامپ درزمینهٔ سیاست خارجی انجام داد، کشورهای ایران، روسیه و چین می توانستند گوی سبقت را در رهبری نظامی و دیپلماتیک از آمریکا بربایند. وی از سیاست ترامپ دفاع کرد و آن را برای مهار قدرت دیپلماتیک و نظامی رقیبان ایدئولوژیک کشورش، ضروری دانست.
دشمنان و رقبای ایران دست به هر اقدام قانونی و غیرقانونی می‌زنند تا از منافع مشروع و نامشروع خود در تعامل با ایران دفاع کنند؛ حال این حق مسلم ایران نیست که برای تقویت همکاری دفاعی که به نفع کل منطقه و حتی جهان است، اقدام کند؟
انتهای پیام/4155/پ
انتهای پیام/
