آنا گزارش می‌کند؛
هروله اصلاح‌طلبان برای فاصله گرفتن از دولت با اهداف انتخاباتی؛ از نقادی تا اظهار پشیمانی
جریان اصلاح‌طلب این روزها به‌دنبال راهی برای وابسته نشان ندادن خود به دولت است، چراکه پروژه برجام شکست خورد و وعده‌های رنگارنگ اقتصادی و معیشتی یکی پس از دیگری پوچ شد.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا، حسام‌الدین آشنا، مشاور رئیس‌جمهور را دیگر کمتر کسی است که در فضای مجازی با اظهارات جنجالی در باب بسیاری از موضوعات داخلی نشناسد. او اینک و در آستانه ورود به فضای انتخابات ریاست جمهوری وارد فاز هم‌داستانی با محمود واعظی، رئیس دفتر حسن روحانی شده است. گرچه اظهارات آشنا به تند و تیزی واعظی نیست، ولی در حمایت از جریان سیاسی اصلاح‌طلب از هیچ تلاشی فروگذار نکرده است.
محمود واعظی، رئیس دفتر رئیس‌جمهور
چندی پیش بود که رئیس دفتر رئیس‌جمهور پس از یک هفته به اظهارات صادق خرازی در ششمین کنگره حزب ندای ایرانیان واکنش نشان داد و در گفت‌وگو با رسانه دولتی گفت: دبیرکل حزب اصلاح‌طلب ندا نه‌تنها در ستاد روحانی در سال ۹۲ هیچ نقشی نداشت، بلکه دلیل حمایت مجموعه اصلاح‌طلبان از حسن روحانی فاصله معنادار روحانی و عارف در نظرسنجی‌ها بود.
چه کسی واعظی را می‌شناخت؟ او که تا پیش از دولت روحانی تنها یکی از نزدیکان سیاسی وی به‌شمار می‌رفت و تنها نقشش تردد در راهروهای مرکز بررسی‌های راهبردی مجمع تشخیص مصلحت نظام بود وقتی دولت روحانی روی کار آمد، برای پربار کردن کارنامه‌اش پست وزارت گرفت و چهار سال وزیر بود تا توجیهی باشد که بتواند در معیت روحانی و البته به‌عنوان رئیس‌دفتر رئیس‌جمهور در کاخ پاستور قدم بزند.
به‌طور معمول (و در قاعده‌ای نانوشته) دوره دوم ریاست هر رئیس‌جمهوری دوره برداشت نتیجه چهار سال اقداماتش محسوب می‌شود. ولی اصلاح‌طلبان با علم به این موضوع بعد از انتخابات ۹۶ و پیروزی دوباره روحانی در رقابت‌های انتخاباتی، تلاش کردند به عناوین مختلف از دولت فاصله بگیرند تا میراث‌خوار بی‌موهبت عملکرد دولتش به‌شمار نروند.
جالب اینجاست برخی نقاد دولت شدند و حتی با اظهار پشیمانی از اقدامات بی‌حاصل دولت روحانی، تلاش کردند مسیر جدیدی برای خود باز کنند که انتهایش به پاستور و روحانی نرسد. سال‌های 97 و 98 را می‌توان پایان ماه عسل دولت و اصلاح‌طلبان دانست که سرعت عبور جریان اصلاحات از دولت بیشتر شد؛ زیرا تفکر اصلی و بنیادین دولت یعنی برجام، با سرنگونی مواجه شد.
علاوه بر این، روزها به‌سرعت به انتخابات بعدی نزدیک می‌شود و اصلاح‌طلبان ناگزیر هستند دستاوردی برای خود فراهم کنند. بنابراین برای کسب رأی به سیاست فرافکنی و عبور از روحانی روی آوردند و دست به دامان نسخه‌پیچی‌های تئوریسین‌های اصلاحات شدند.
«مردم یادتان هست...»، روزی ورد زبان‌ها بود تا جلوی دیوار کشیدن در خیابان‌ها را بگیرند در حالی که نه خبری از دلار یک‌هزار، 2 هزار و حتی 3 هزار تومانی هست و نه سخنی از گلابی‌های برجام. حجت‌الاسلام سید ابراهیم رئیسی، رقیب دیروز روحانی و رئیس فعال و تلاشگر قوه قضائیه امروز، چه خوب تعبیر کرد؛ «خدا رحم کرد رئیس‌جمهور نشدم که دلار ۵ هزار تومان شود».
منفعت‌طلبی جریانی باعث شد این روزها آن‌ها که روزی خود را تضمین دولت روحانی و حتی دندانه‌های کلیدش می‌خواندند، رأی به حسن روحانی را تکدی‌گری سیاسی می‌دانند و فرمان تند کردن فضای سیاسی صادر می‌کنند.
محمدرضا تابش، نماینده عضو فراکسیون امید مجلس دهم در یادداشتی نوشت: همه مردم باید احساس کنند با حضور در انتخابات و رأی دادن به کاندیدای موردنظر خود می‌توانند به آرزوها و مقاصد زندگی خود برسند. اگر امکان حضور همه کاندیداهای جناح‌های سیاسی را در انتخابات بدهند، قطعاً مشارکت مردم در انتخابات ریاست‌جمهوری 1400 افزایش پیدا می‌کند. هرچه دایره حضور کاندیداها در مجلس وسیع‌تر شود و مردم مشاهده کنند که کاندیدای موردنظر خود در انتخابات ریاست‌جمهوری مورد تأیید شورای نگهبان قرار گرفته، قطعاً حضور مردم در انتخابات افزایش پیدا می‌کند و مشارکت هم با حضور اصلاح‌طلبان در انتخابات افزایش پیدا خواهد کرد.
رسیدگی به مطالبات و مشکلات مردم و مطالبه‌گری از دولت برای عمل به وعده‌ها، هیچ جایی در برنامه مدعیان اصلاحات ندارد.
اصلاح‌طلبان در برهه انتخابات مشغول هراس‌افکنی، ترساندن مردم از سایه جنگ و ارائه وعده‌های رنگارنگ (بدون پشتوانه اجرایی و عملیاتی) هستند و فردای انتخابات در صورت پیروزی، وعده‌ها را به فراموشی سپرده و با ادعاهایی همچون اختیارات محدود و... شانه خالی کردن از رسیدگی به مطالبات مردم را پی می‌گیرند.
بیشتر بخوانید:
تابش ادعای گزافی را مطرح کرده است، زیرا افزایش مشارکت مردم در گرو عمل به وعده‌هاست و نه ارائه وعده‌های رنگارنگ و اجرای نمایش انتخاباتی.
همچنین روزنامه دولتی «ایران» در گفت‌وگویی با هدف بهره‌برداری سیاسی و تلاش برای پیروزی اصلاحات در انتخابات آتی آورده است: موضوع تکنیک‌های مقابله با پولشویی بنیان‌های مالی گروه‌های تروریستی را هدف قرار می‌دهد تا نتوانند پول‌هایی را که به این وسیله به دست می‌آید ترانزیت کنند. به همین دلیل FATF و کنوانسیون پالرمو تلاش می‌کنند اجازه ندهند این گروه‌ها از شبکه‌های بانکی بین‌المللی فعالیت داشته باشند.
ادعای برخورد FATF و پالرمو با پولشویی و اقدامات مالی و تأمین گروه‌های تروریستی در حالی است که بزرگ‌ترین حامیان تروریسم، عضو FATF هستند و داعش و دیگر گروه‌های خون‌آشام تروریستی از سوی کارگروه ویژه اقدام مالی (FATF) حمایت می‌شوند. گروهک تروریستی الاحوازیه پس از حمله خونین وحشیانه به رژه اهواز، از پایتخت‌های غربی با شبکه‌هایی که تأمین مالی آن‌ها با آل‌سعود است، مصاحبه و مسئولیت این جنایت را قبول کرد.
یکی دیگر از تلاش‌های اصلاح‌طلبان برای پیمودن راه موفقیت در انتخابات این ادعاست که «با آمدن جو بایدن، وضعیت اقتصاد ایران بهبود خواهد یافت»! روزنامه ابتکار در مطلبی نوشت: باید گفت با رفتن ترامپ و آمدن بایدن انتظار برای افزایش تحریم‌ها نیست، زیرا می‌بینیم به محض شروع کار بایدن ممنوعیت سفر برخی از کشورها به آمریکا لغو شد. بنابراین انتظار می‌رود نه‌تنها تحریم‌ها بیشتر نشود، بلکه روزبه‌روز از فشارها کاسته شود و در این وضعیت حتماً اوضاع اقتصاد ایران بهبود خواهد یافت.
اصلاح‌طلبان غرب‌گرا خوش‌خیال هستند و مدعیان اصلاحات درحالی به بایدن دل بسته‌اند که بخش قابل توجهی از تحریم‌ها علیه ایران در دولت دموکرات‌ها پایه‌گذاری شد. علاوه بر این، بایدن و تیمش در روزهای گذشته بر ضرورت استفاده از تحریم‌ها علیه ایران تأکید کرده‌اند.
استحاله آمریکای سلطه‌جو به آمریکای متمایل به دوستی و همکاری بیش از آن‌که فرضیه‌ای برخواسته از گزاره‌های واقعی باشد، به رؤیاپردازی شبیه است. کسب معرفت نسبت به هر پدیده یا هر چیزی اگر بر بستری از حقایق تحریف نشده بنا شود، به رهیافت و شناخت دقیق و درست منجر می‌شود و اگر چنین نباشد به عدم شناختی منتهی خواهد شد که نتیجه آن گاهی می‌تواند تا نسل‌های متمادی ادامه یابد.
برای شناخت دقیق آمریکا باید نزد استاد شهیر آمریکایی، «نوام چامسکی» رفت و کتابش به نام «سلطه‌جویی‌های یک امپراتوری» را خواند که در آن به جنایات سلطه‌جویانه آمریکا در چند قرن پرداخته است. آمریکایی که بر مبنای قتل، غارت، اشغالگری و سلطه‌جویی بنا شده است، هیچ‌گاه از ماهیت خود برنخواهد گشت. از یاد نبریم مجسمه آزادی آمریکا بر روی اجساد هزاران سرخ‌پوستی بنا شده است که صاحبان اصلی آن سرزمین بودند و انگلیسی‌های مهاجر هنگام ورود به این قاره با آن‌ها به نبرد مشغول شدند.
بنابراین، طیف اصلاحات باید ضمن پذیرش مسئولیت گذشته در حمایت از دولت مستقر و ایجاد مشکلات فراوان معیشتی برای مردم، واقع‌بینی و گریز از فرافکنی را در دستور کار قرار دهند تا اعتماد از دست رفته عمومی را از این رهگذر دوباره به دست آورند.
انتهای پیام/4033/پ
انتهای پیام/
