حق مسکن بر چه اساسی به مرد داده شده است؟

به گزارش خبرنگار حوزه قضایی گروه اجتماعی خبرگزاری آنا، یکی از موضوعات مهمی که بعد از ثبت ازدواج زوجین مطرح می‌شود، تعیین محل سکونت مشترک است. خانواده از زمانی به طور جدی آغاز می‌شود که زن و شوهر زیر یک سقف بروند و زندگی مشترک خود را آغاز کنند. تهیه مکانی برای زندگی  لازمه شروع زندگی مشترک است.

طبق ماده 1107 قانون مدنی، نفقه عبارت است از همه نیازهای متعارف و متناسب با وضعیت زن از قبیل مسکن، البسه، غذا، اثاث منزل و هزینه‌های درمانی و بهداشتی و خادم در صورت عادت یا احتیاج به واسطه نقصان یا مرض.
براساس این ماده مسکن جزئی از حق نفقه زوجه محسوب می‌شود و زوج مکلف است که مسکن مناسبی برای خانواده خود تهیه کند. نکته دیگر این ماده این است که مسکن تهیه‌شده باید متناسب با شأن و مرتبه اجتماعی زن باشد و در غیر این صورت زن می‌تواند از سکونت در آن خانه ممانعت کند.

از لحاظ دینی و اخلاقی ایده‌آل آن است که زوجین با همفکری و تصمیم‌گیری مشترک به یک تفاهم برسند و محل زندگی آینده خود را مشخص کنند ولی اگر نتوانستند به نتیجه یکسانی برسند، قانون مدنی تکلیف را روشن کرده است.
همچنانکه طبق ماده 1114 قانون مدنی، زن باید در منزلی که شوهر تعیین می‌کند، سکنی نماید مگر آنکه اختیار تعیین منزل به زن داده شده باشد. علاوه بر این، طبق ماده 1005 قانون مدنی، اقامتگاه زن شوهردار همان اقامتگاه شوهر است.

انتهای پیام/4158/پ