گزارش نهایی کمیسیون اصل 90 در خصوص واکسن کرونا + جزئیات

واکسن‌هایی که با پلتفرم وکتور ویروسی و mRNA طراحی‌شده‌اند تاکنون بیشتر در تحقیقات با جامعه‌ی محدود به کار رفته‌اند و تجربه‌ای از آن‌ها در استفاده گسترده وجود ندارد.

واکسن‌های مبتنی بر mRNA علیرغم وجود سوابق تحقیقاتی در مطالعات درمان بیماری‌هایی مانند سرطان و هاری، اولین بار است که در یک تجویز گسترده‌ در جمعیت انسانی به کار می‌روند و در همین ابتدای امر، شاهد چالش‌های کاربردی این سیستم واکسیناسیون مانند حمل و نقل دشوار به دلیل پیچیدگی سیستم چرخه‌ی سرد واکسن و نیاز به حجم انبوه یخ خشک هستیم.

بر اساس برآوردها، در نیمه اول سال 2021 همه شرکت‌های تولیدکننده واکسن کرونا با پلتفرم‌های مختلف (درصورت دریافت تأییدیه) حدود 7.8 میلیارد دوز و در نیمه دوم این سال 12.3 میلیارد دوز واکسن کرونا در دنیا تولید خواهند کرد. این رقم برای سال 2022 و 2023 نیز به ترتیب 28 و 29 میلیارد دوز خواهد بود. بنابراین تا چند ماه آینده واکسن‌های متنوعی در بازار و به‌وفور یافت خواهد شد.

وضعیت تولید واکسن در ایران

در ایران مجموعاً 9 پروژه واکسن‌سازی در پلتفرم‌های مختلف در حال پیگیری است. واکسن کرونای شفا فارمد (با همکاری ستاداجرایی فرمان امام خمینی (ره)) در فاز یک مطالعات بالینی و واکسن انستیتو پاستور که با همکاری کشور کوبا آماده شده است در آستانه ورود به فاز سه انسانی است. همچنین واکسن رازی هم مجوز ورود به مطالعه بالینی را گرفته است، و سایر واکسن‌ها در مرحله پیش بالینی یا مطالعات حیوانی هستند.

جدول 2: شرکت‌های تولیدکننده واکسن در ایران

بر اساس پیش‌بینی‌های مسئولین ستاد اجرایی فرمان امام، پیش‌بینی می‌شود ظرفیت تولید واکسن برکت سه میلیون دوز در ماه باشد. لازم به ذکر است تجهیزاتی خریداری شده است و شرکت برکت در تیرماه راه اندازی خواهد کرد. و پس از به کار گیری آن نیز حداکثر ۱۵ میلیون دوز درماه توان تولید آن خواهد بود.

عدم امکان پیگیری حقوقی از شرکت‌ها و وجود سوابق غیرقابل اعتماد از آن‌ها

بر اساس قانون آمادگی عمومی و آمادگی اضطراری کشور آمریکا، شرکت‌های دارویی و واکسن ساز این کشور در شرایط اورژانسی همچون پاندمی ها در مقابل عوارض غیر عمد ایجاد شده به وسیله محصولاتشان، تحت پیگرد قرار نمی‌گیرند. لازمه برخورداری از این امتیاز این است که وزارت بهداشت آمریکا، اعلامیه شمولیت موقعیت مذکور از قانون فوق را صادر کرده باشد.  بنابراین با توجه به اینکه پاندمی کرونا شامل قانون فوق می‌شود، در مورد عوارض احتمالی واکسن کرونا نمی‌توان اقدام حقوقی انجام داد.

با این حال و با وجود حمایت‌های قانونی بسیار از شرکت‌های آمریکایی، موارد زیادی به چشم می‌خورد که به دلیل عدم رعایت اصول اخلاقی تجارت در حوزه دارو، این شرکت‌ها در دادگاه جریمه شده‌اند. بررسی سوابق شرکت‌های دارویی بخصوص در مواقعی که تولید یک دارو شکل یک مسابقه به خود می‌گیرد، تجربیاتی را به ما منتقل می‌کند که در حوزه سلامت و استفاده از واکسن‌های تولیدی باید با احتیاط بیشتری تصمیم گرفت، در ادامه به چند مورد از محکومیت‌ها و تخلفات شرکت‌‌های دارویی اشاره می‌شود.

بر اساس اطلاعات وبسایت رسمی وزارت دادگستری آمریکا، شرکت داروسازی «فایزر» در سابقه خود بزرگترین تخلف دارویی تاریخ را ثبت کرده است. اطلاعات وب سایت Good Job First نیز درباره فایزر نشان می‌دهد این شرکت از سال ۲۰۰۰ میلادی تاکنون با بیش از چهار میلیارد و ۷۱۲ میلیون و ۲۱۰ هزار دلار جریمه روبرو شده است. براساس دسته بندی این وب سایت، فایزر در ۲۱ سال گذشته ده مورد تخلف مربوط به خدمات درمانی داشته که شامل ترویج محصولات دارویی تأیید نشده است و بابت آن سه میلیارد و ۳۷۳ میلیون و ۶۷۵ هزار دلار جریمه شده است. همچنین این شرکت ۲۳ مورد تخلف مربوط به پیمانکاری دولت، دَه مورد تخلف مربوط به ایمنی، شش تخلف مربوط به رقابت، نوزده تخلف مربوط به محیط زیست انجام داده است. شدت تخلفات فایزر در سال ۲۰۰۹ تا بدان حد زیاد بود که وزارت دادگستری آمریکا تصمیم گرفت پرونده‌های کیفری متعددی را بر علیه این شرکت و مدیران آن به جریان بیندازد و رسیدگی به این پرونده‌ها ممکن بود به حبس‌های طولانی‌مدت مدیران فایزر منجر شود. اما در نهایت فایزر در شهریور سال ۲۰۰۹ پذیرفت که به ازای مختومه شدن پرونده‌های مذکور جریمه‌ای 3/2 میلیارد دلاری به دولت آمریکا بپردازد.

شرکت آسترازنکا که شرکتی سوئدی-انگلیسی است نیز تخلفات متعددی در پرونده کاری خود دارد. به‌طوری که بنا بر اعلام وبسایت Good Job First از سال 2000 تاکنون 21 مورد تخلف دارویی برای این شرکت ثبت شده که مجموع آن‌ها به بیش از یک میلیارد و 140 میلیون دلار می‌رسد. اصلی‌ترین تخلف این شرکت تبلیغ فروش داروهای خود در اندیکاسیون تأیید نشده بوده است. همچنین این شرکت دوازده مورد تخلفات به دلیل ادعای دروغ در خصوص اثربخشی داروهای تولیدی خود داشته است.

همچنین یکی از جنجالی‌ترین رویدادهای حوزه سلامت دنیا در چند سال اخیر به ماجرای ورود خون‌های آلوده به ویروس ایدز از کشور فرانسه به سایر کشورها ازجمله ایران برمی‌گردد. در سال‌های دهه 60 شمسی، انستیتو مریو فرانسه فاکتورهای انعقادی را که برای درمان بیماران هموفیلی کاربرد دارد تولید و به کشورهای دیگر صادر می‌کرد. به دلیل شرایط خاص حاکم بر بازار این فاکتورها، شرکت‌های مختلف نهایت سعی خود را به کار می‌بردند تا هرچه بیشتر و با سرعت زیادی این فاکتورها را تولید کنند تا بیشتر از منافع این بازار بهره ببرند. همین موضوع در کنار دلایل دیگر موجب شد تا در فرآیند تولید سهل انگاری رخ دهد و آزمایش‌ها کنترلی بر روی این فرآورده‌های خونی طبق اصول استاندارد انجام نشود و فرآورده‌های خونی که به ویروس ایدز آلوده بودند به کشورهای مختلف صادر شد.

مطابق آمار تنها در کشور فرانسه ۱۲۵۰ بیمار هموفیلی در اثر تزریق خون آلوده به ویروس HIV به ایدز مبتلا شدند که از میان آن‌ها چهارصد نفر در اثر این بیماری جان باختند. قربانیان این فرآورده‌های خونی آلوده به ویروس ایدز در ایران حدود 250 نفر از هم وطنانمان بودند که اکثراً از بیماری هموفیلی رنج می‌بردند. با این وجود فرانسه هرگز از ایران به خاطر فروختن داروهای آلوده عذرخواهی نکرده و حاضر به پرداخت غرامت به قربانیان نشد. متهم اصلی این پرونده لوران فابیوس، وزیر امور خارجه اسبق فرانسه است که در زمان آن رسوایی نخست وزیر فرانسه بود. البته آمارهای غیررسمی بیماران هموفیلی قربانی فرآورده‌های خونی آلوده فرانسوی در ایران را سیصد نفر می‌دانند. درواقع این سهل‌انگاری دولت فرانسه بود که موجب شد اولین بیمار ایدزی در ایران شناسایی و ثبت شود. تا سال 93 حداقل 1800 ایرانی شناخته شده‌اند که در اثر خون‌های فرانسوی به هپاتیت و ایدز مبتلا شده‌اند.

بحث‌های پیرامون واکسن آمریکایی در حالی مطرح می‌شود که در سال‌های تحریم و علی‌الخصوص دوره اخیر، آمریکا شدیدترین تحریم‌ها را علیه ایران وضع کرده است. اگرچه به ظاهر دارو و غذا از تحریم مستثنا بودند، اما با توجه به ممنوعیت تراکنش مالی با ایران، این دو حوزه نیز از تحریم آسیب جدی دیده‌اند. به اذعان مسئولین وزارت بهداشت و بانک مرکزی در این سال‌ها آمریکا حتی اجازه صادرات ماسک به ایران را نداده است. نمونه دیگر ممانعت آمریکا نسبت به واردات پانسمان‌های بیماران پروانه‌ای است که شرکت تولیدکننده به دلیل عدم ارسال مجوز از سوی وزارت خزانه‌داری آمریکا، از تحویل این کالای مهم برای بیماران پروانه‌ای سر باز زد. حال سؤال این است که چه چیزی تغییر کرده که در حالی که خود آمریکا با وضعیت وخیمی از نظر ابتلا و مرگ‌ومیر ناشی از کرونا به سر می‌برد، شرکت آمریکایی فایزر پیشنهاد فروش دوازده میلیون دوز از واکسن خود را از طریق سازوکار کووکس به دولت ایران می‌دهد. بخصوص اینکه دولت آمریکا، یعنی دولتی که از ارسال ساده‌ترین اقلام پزشکی به ایران ممانعت کرد، در این رابطه واکنشی نداشته است. علی‌ای حال فارغ از نا اطمینانی‌های سیاسی که نسبت به دولت آمریکا وجود دارد، تاکنون هیچ سابقه‌ای از ایمنی و کارایی واکسن ساخت این کشور در جمعیت‌های بزرگ و در طولانی‌مدت وجود ندارد و این در حالی است که تزریق واکسن فایزر تاکنون منجر به فوت تعدادی از دریافت‌کنندگان شده است.

نظر مردم ایران و سایر کشورها در مورد واکسن‌ کرونا

بر اساس گزارش نشریه فرانسوی لوپوئن نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که بیش از نیمی از فرانسوی‌ها تمایلی به تزریق واکسن کووید نوزده ندارند؛ آماری که حکایت از کمترین میزان پذیرش این واکسن در سراسر جهان دارد. فرانس ۲۴ به نقل از «آنتوان بریستیل» استاد علوم اجتماعی که نگرش‌ها نسبت به واکسن را در فرانسه مطالعه می‌کند؛ گزارش داده که به‌طورکلی فرانسوی‌ها کمتر از دیگر افراد در جهان حاضر به زدن واکسن و حتی واکسن کووید-19 هستند. از دلایل مهم امتناع از واکسیناسیون در فرانسه می‌توان به مواردی چون بی‌اعتمادی شدید به نهادهای سیاسی و علمی، عدم اطلاع از عوارض جانبی و عدم اطمینان از مؤثر بودن آن اشاره کرد.

بر اساس نتایج نظرسنجی مرکز تحقیقاتی پیو چهل درصد مردم آمریکا اعتمادی به واکسن کرونا ندارند و می‌گویند که قطعاً و یا احتمالاً از واکسن استفاده نمی‌کنند. نظرسنجی مرکز پیو از دوازده هزار و ۶۴۸ شهروند بزرگ‌سال آمریکا در ۱۸ تا ۲۹ نوامبر (۲۸ آبان تا ۹ آذر) صورت گرفته است. مرکز تحقیقات پیو همچنین در ماه سپتامبر نیز نظرسنجی منتشر کرد که نشان داد نیمی از مردم آمریکا تمایلی به استفاده از واکسن کرونا ندارند. عدم تمایل مردم آمریکا برای استفاده از واکسن کرونا در حالی مطرح می‌شود که کارشناسان بر این باورند برای رسیدن به ایمنی جمعی حدود هفتاد درصد از مردم نیاز به واکسیناسیون دارند. به دنبال عدم اعتماد مردم به تولیدات شرکت‌های بزرگ داروسازی ازجمله فایزر، وزارت بهداشت و سلامت ایالت متحده اعلام کرد که طرحی ۲۵۰ میلیون دلاری برای اعتمادسازی نسبت به واکسیناسیون در دست تهیه دارد.

همچنین در آخرین نظرسنجی صورت گرفته توسط «مرکز افکارسنجی ایرانیان» با موضوع میزان اعتماد ایرانیان به واکسن کرونا، نشان داده شد که چهل درصد شرکت‌کنندگان در این نظرسنجی، هیچ اعتمادی به واکسن خارجی ندارند و 72 درصد اعلام کرده بودند واکسن ایرانی را تزریق خواهند کرد. همچنین 53 درصد از شرکت‌کنندگان در نظرسنجی، اظهار داشتند در صورت تأیید وزارت بهداشت، واکسن خارجی را تزریق خواهند کرد. این پژوهش بر روی یک نمونه آماری با مشارکت هزار و 67 نفر انجام‌شده است.

اقدامات لازم در رابطه با توزیع واکسن کرونا

به‌منظور تأمین واکسن موردنیاز مردم کشور عزیزمان جهت مقابله با بیماری کووید-19، 8/16 میلیون دوز واکسن از محل ساز و کار بین‌المللی به قیمت 5/10 دلار، به ارزش 240/177 میلیون دلار خریداری شده است.

با توجه به نبود زیرساخت‌های سامانه‌ای برای ردیابی، رهگیری و کنترل اصالت واکسن در معاونت بهداشت، احتمال بروز تخلفات و مفاسد گسترده نظیر خروج واکسن از زنجیره توزیع و قاچاق معکوس به کشورهای همسایه، ورود اقلام تقلبی به زنجیره توزیع به نام واکسن، شکل‌گیری بازار سیاه، دریافت چندباره واکسن توسط افراد فاقد شرایط و ... وجود دارد.

از سوی دیگر، واگذاری مسئولیت واردات واکسن کرونا صرفاً به یک شرکت، خطر تحریم‌پذیری و بلوکه شدن حساب بانکی یا کل محموله وارداتی را در پی دارد. در تجربه ناموفق واردات واکسن آنفولانزا در ماه‌های گذشته، از مجموع 59 میلیون یورو ارز دولتی تخصیص‌یافته به واردات واکسن آنفولانزا، 51 میلیون یورو به شرکت «کی‌بی‌سی (KBC)» اختصاص یافت اما این شرکت به دلیل شرایط تحریمی موفق به واردات واکسن نشد.

با توجه به مشکلات فوق، درصورت عدم اتخاذ تدابیر مناسب از سوی مسئولین وزارت بهداشت، امکان تبدیل شدن واردات و توزیع واکسن کرونا به یک بحران و مخاطره امنیت ملی دور از انتظار نیست.

همانگونه که مستحضرید با توجه به اقدامات صورت گرفته در وزارت بهداشت برای تأمین واکسن کرونا، به زودی شاهد تزریق آن در جامعه بوده و از همین رو می‌بایست برای فرآیند توزیع آن تدابیر ویژه‌ای اتخاذ گردد تا از بروز مشکلات و تبعات امنیتی جلو گیری گردد. ازجمله مهم‌ترین محورهای مدنظر می‌بایست به موارد ذیل اشاره نمود:

الف) حمایت از شرکت­های تولید کننده واکسن داخلی:

1. سیاست کلی وزارت بهداشت در مورد تأمین واکسن با اتکا به توانایی داخلی تعریف شود و در عمل نیز هدف‌گذاری تأمین واکسن با این نگاه انجام شود.

2. وزارت بهداشت حمایت و همکاری کامل از شرکت­های فعال در زمینه تولید واکسن را داشته باشد و همانطور که پیش‌خرید واکسن از شرکت­های خارجی صورت گرفته است، پیش خرید تولیدات در رابطه با شرکت­های داخلی نیز انجام شود. (وزارت بهداشت متعهد شده است که هر یک از شرکتهای داخلی که تا پایان اردیبهشت به فاز ۳ برسند، صد میلیارد تومان پیش خرید خواهد کرد.)

3. وزارت بهداشت با تسریع روند رسیدگی به درخواست­ها، ارائه مجوز­ها و تأیید واکسن­های داخلی را تسریع کند.

4. وزارت بهداشت با رویکردی عادلانه با گروه­های فعال در زمینه تولید واکسن اعم از شرکت­های دولتی و خصوصی برخورد کند و این روند به‌طور شفاف به اطلاع عموم برسد.

ب) رویکردهای مهم در روند واردات:

1. واردات واکسن از کشورهای آمریکا، انگلیس و فرانسه که دشمنی آن‌ها با مردم شریف ایران اثبات شده است منتفی شود.

2. در رابطه با قرارداد کوواکس، مذاکرات لازم انجام شود تا واکسن آمریکایی، انگلیسی و فرانسوی به کشور داده نشود. در غیر این صورت این معاهده لغو گردد و هزینه پرداخت شده پس گرفته شود.

3. در صورت واردات از سایر کشورها ازجمله چین، روسیه و هند، استانداردهای مد نظر وزارت بهداشت جمهوری اسلامی به صورت شفاف اعلام شود.

4. در صورت واردات واکسن، قبل از واکسیناسیون عمومی، روند کارآزمایی­‌های بالینی توسط وزارت بهداشت مجدداً در داخل کشور انجام شود و درصورت تأیید، واکسیناسیون عمومی صورت پذیرد. (مطالعه بالینی مجدد باید برای واکسن‌هایی باشد که دانش فنی و مستندات خود را در اختیار نخواهند گذاشت، که در حال حاضر قصدی برای خرید از این چنین شرکت‌هایی ندارد و انتقال دانش فنی و مشارکت در تولید از شروط اصلی ایران برای خرید است.)

ج) اقدامات لازم در زمینه توزیع واکسن:

در رابطه با توزیع واکسن با توجه به تجارب قبلی خصوصاً توزیع واکسن آنفولانزا، تمهید اقدامات لازم جهت جلوگیری از خروج دارو از زنجیره پخش و همچنین جلوگیری از وارد شدن واکسن تقلبی به زنجیره ضروری است. لذا با توجه به امکانات و بسترهای موجود بهترین روش توزیع از طریق سامانه ردیابی، رهگیری و کنترل اصالت کالاهای سلامت‌محور (سامانه تیتک) است.

نکته مهم

در پی فرمایشات روز جمعه (19/10/99) رهبر معظم انقلاب در خصوص ممنوعیت واردات واکسن‌های آمریکایی و انگلیسی و دفاع از واکسن تولید داخل، برخی رسانه‌های غرب‌گرایی داخلی و جریانات معاند (مانند بی بی سی فارسی، ایران اینترنشنال و...) نسبت به فرمایشات معظم له واکنش نشان داده و خشم و عصبانیت خود را از این موضوع پنهان نکردند. در حالی که بررسی‌ها نشان می‌دهد اکثریت جامعه نسبت به واکسن تولید داخل موضع مثبت و خوشبینانه داشته‌اند.

جمع بندی 

1. دولت باید حداکثر تلاش خود را برای تأمین واکسن از منابع مطمئن با اولویت منابع داخلی صورت دهد. در عین حال این تلاش حداکثری باید همراه با رعایت جوانب ایمنی و اثربخشی و امنیتی باشد. سفارش‌ها خرید باید با حجم محدود و به‌صورت مرحله‌ای انجام شود تا به مرور زمان واکسن‌های ایمن و مؤثر در داخل کشور تولید و یا در سطح جهانی مطرح شود.


2. با توجه به سابقه تخلفات گسترده شرکت‌های فایزر آمریکا، آسترازنکا انگلیس و انستیتو مریو فرانسه و همچنین پنهان بودن عوارض ناشی از واکسن در دوره‌ای چهار تا پنج ساله استفاده از واکسن شرکت‌های مزبور یا شرکت‌های پیش‌گفته که قبلاً سابقه تخلف و عدم پاسخگویی داشته‌اند انجام نشود. همچنین باید مراقبت شود که در چارچوب فرآیند تأمین واکسن از سازوکار کووکس نیز این واکسن‌ها تحت عنوان‌های دیگر وارد نشود.


3. پیشنهاد می‌گردد مسیر طراحی و مطالعه برای ساخت واکسن از طریق شرکت‌های دانش‌بنیان فعال در این حوزه مورد پشتیبانی ویژه قرار گیرد. نگرانی‌هایی بابت توجه بیش از حد به شرکت‌های دولتی یا خصولتی وجود دارد که باید مرتفع شود. تجربه نشان داده است که شرکت‌های دانش‌بنیان در حوزه تکنولوژی‌هایی که سابقه قبلی در کشورمان نداشته‌اند بهتر و کاراتر از شرکت‌های دولتی و خصولتی عمل کرده‌اند. از سایت‌های تولید و دستگاه‌های موجود در شرکت‌های دولتی یا خصولتی نیز می‌توان در تولید انبوه واکسن استفاده نمود.


4. برای ساخت یک واکسن، می‌بایست مراحلی طی شود (چهار مرحله) تا مجوز مصرف عمومی برای آن صادر گردد. هدف از این مراحل که بین یک الی چهار سال زمان می‌برد، اثبات «ایمنی»، «کارایی» و «اثربخشی» واکسن است. واکسن‌های موجود در بازار جهانی برای کرونا آزمون ایمنی و اثربخشی خود را صرفاً در جمعیت‌های محدود و کنترل‌شده و آن هم در کوتاه مدت اثبات کرده‌اند و تأییدیه‌هایی که برای آن‌ها صادر شده به‌صورت اورژانسی بوده است. همچنین با توجه به اینکه همه واکسن‌ها هنوز ایمنی خود را در جمعیت‌های گسترده و در طولانی مدت اثبات نکرده‌اند، می‌بایست نسبت به استفاده عمومی از این واکسن‌ها با احتیاط کافی اقدام گردد. واکسن‌های mRNA به دلیل اینکه اولین بار است که بر روی انسان استفاده می‌شوند حساسیت‌های بیش‌تری را می‌طلبند.

در بین واکسن‌های تولید شده برای پیشگیری از کرونا، واکسن‌ «فایزر» و «مدرنا» بر پایه پلتفرم mRNA ساخته شده‌اند و سابقه قبلی در استفاده انسانی نداشته و نگرانی‌هایی بابت عوارض طولانی مدت آن‌ها در بدن انسان مطرح است. به علاوه واکسن «فایزر» نیاز به نگهداری در دماهای منفی هفتاد درجه دارد که همین موضوع موجب می‌شود تا استفاده و حمل و نقل آن توسط بسیاری از کشورها با محدودیت مواجه شود.

همچنین برآوردها تاکنون نشان می‌دهد در نیمه اول سال 2021 همه شرکت‌های تولیدکننده واکسن کرونا با پلتفرم‌های مختلف، حدود 19 میلیارد دوز واکسن کرونا در دنیا تولید خواهند کرد. بنابراین تا چند ماه آینده واکسن‌های متنوعی در بازار به وفور یافت خواهد شد.
در نهایت راهبرد مؤثر برای خرید یا ساخت واکسن در ایران بدین نحو پیشنهاد شد که تا عوارض ناشی از تزریق واکسن‌ها و مقایسه بین آن‌ها بطور کامل مشخص نشود، تزریق عمومی هیچ نوع واکسنی در دستور کار قرار نگیرد همچنین واکسن‌های طراحی‌شده با پلتفرم mRNA به دلیل بالا بودن قیمت آن‌ها نسبت به سایر واکسن‌ها، جدید بودن تکنولوژی و ناشناخته بودن عوارض بلندمدت آن‌ها و نگه‌داری در دمای منفی بیست تا منفی هفتاد درجه و مشکلات حمل و نقل نمی‌توانند برای تجویز عمومی پیشنهاد شوند. علاوه برآن تخلفات گسترده شرکت‌های فایزر، آسترازنکا و همچنین انستیتو مریو فرانسه در ارسال خون‌های آلوده و همچنین مشخص نبودن عوارض طولانی مدت ناشی از واکسن، استفاده از واکسن کشورهایی که قبلاً سابقه تخلف و عدم پاسخگویی داشته‌اند در سطح عمومی و حتی خرد، عقلایی بنظر نمی‌رسد. در نهایت باید گفت واکسن‌های طراحی‌شده با پلتفرم ویروس ضعیف شده یا غیر فعال، سال‌هاست که به‌صورت گسترده در انسان استفاده شده و نگرانی‌های ایمنی و عوارض دو پلتفرم قبلی را ندارد و اگر کشوری غیر از سه کشور مذکور قادر به تأمین این نوع واکسن‌ها باشد، ایران می‌تواند برای بخشی از جمعیت خود که در مواجهه مستقیم با بیماری هستند (مانند کادر درمان و اقشار آسیب‌پذیر) در زمان کوتاه و از منابع مطمئن واکسن خریداری کند و یا اینکه ایران خود به تولید واکسن مورد اعتمادی برسد، که انتظار می‌رود این اتفاق نهایتاً تا بهار 1400 بیفتد.

1. شرکت‌های داروسازی چندملیتی سوابق فراوانی در تخلفات دارویی دارند. بر اساس اطلاعات وب‌سایت رسمی وزارت دادگستری آمریکا، شرکت داروسازی «فایزر» در سابقه خود بیشترین جریمه به علت تخلفات دارویی را به نام خود ثبت کرده است. در سیستم قضایی آمریکا برای این شرکت تاکنون ۷۴ مورد محکومیت قطعی بابت «به خطر انداختن سلامت جامعه»، «پنهان‌کاری در اثربخشی محصولات» و «فریب کاری» ثبت شده است. فایزر از سال ۲۰۰۰ میلادی تاکنون با بیش از چهار میلیارد و ۷۱۲ میلیون دلار جریمه روبرو شده است. شرکت آسترازنکا که شرکتی انگلیسی است نیز تخلفات متعددی در پرونده کاری خود دارد و از سال 2000 تاکنون 21 مورد تخلف دارویی برای این شرکت ثبت شده که مجموع جریمه‌های آن از این بابت به بیش از یک میلیارد و 140 میلیون دلار می‌رسد. همچنین یکی از جنجالی‌ترین رویدادهای حوزه سلامت دنیا در چند سال اخیر به ماجرای ورود خون‌های آلوده به ویروس ایدز از کشور فرانسه به سایر کشورها ازجمله ایران برمی‌گردد. «انستیتو مریو» فرانسه فاکتورهای انعقادی آلوده را که برای درمان بیماران هموفیلی کاربرد دارد تولید کرده و به کشورهای دیگر صادر می‌کرد. مطابق آمار، قربانیان این فرآورده‌های خونی آلوده به ویروس ایدز در ایران حدود 250 نفر بودند که اکثراً از بیماری هموفیلی رنج می‌بردند. این در حالی است که فرانسه به خاطر فروش داروهای آلوده هرگز به ایران غرامتی پرداخت نکرد. به علاوه امریکا با ایجاد موانع مالی در پوشش تحریم‌ها بارها از ورود اقلام پزشکی و دارویی ضروری به ایران جلوگیری کرده و دسترسی مردم به دارو و تجهیزات پزشکی را دچار مشکل کرده است. که این مطالب نشان دهنده‌ی عناد دشمنان نسبت به جمهوری اسلامی است و نباید به راحتی به آنان اعتماد کرد.

1. بعد از تأمین واکسن، مهم‌ترین موضوع، توزیع واکسن‌ها خواهد بود. عدم شفافیت در این زمینه می‌تواند باعث بروز مشکلات جدی در افکار عمومی و طرح شبهاتی نظیر تبعیض، رانت، واکسن مسئولین و... شود. لذا ضروری است که مدیران وزارت بهداشت از هم‌اکنون برنامه تزریق واکسن خود را شفاف اعلام کنند.


2. تولید واکسن در حال حاضر به یکی از مهم‌ترین نمادهای قدرت و کارآمدی مبدل شده و جریانات گوناگون سیاسی قصد دارند با استفاده از آن، بهره برداری انتخاباتی مدنظر خود را انجام دهند. سیاسی کاری جریانات و فعالیت‌های انتخاباتی می‌تواند پروژه تولید واکسن داخلی که ظرفیت افزایش انسجام اجتماعی و خودباوری ملی را دارد، به گسلی سیاسی-اجتماعی تبدیل کرده و فرصتی را به تهدید تبدیل کند و از بازی با سلامت مردم جدا پرهیز شود.


3. در موضوع تولید واکسن داخلی باید توجه داشت که دستیابی ایران به تکنولوژی تولید واکسن، یکی از مهم‌ترین عوامل پدافند غیرعامل می‌باشد. بروز حملات بیوتروریستی مشابه، جهش ویروس‌های جدید، تحریم دارویی و... ازجمله مواردی است که تداوم برنامه ریزی برای توسعه برنامه‌های تولید واکسن در کشور را ضرورت بخشیده و باید از نگاه کوتاه مدت به این موضوع و یا متوقف نمودن آن به دلیل عدم صرفه اقتصادی اجتناب شود.


4. نکته مهم در امر نظارت بر توزیع و عدم امکان فروش خارج از شبکه می‌باشد. وزارت بهداشت عموماً برای این مهم از دو سامانه «سیب» (معاونت بهداشت) و «تیتک» (سازمان غذا و دارو) استفاده می‌کند. نکته قابل توجه در این خصوص آن است که اطلاعات افراد (سوابق پزشکی، کد ملی و ...) در سامانه سیب بوده و اطلاعات داروها (سوابق شرکتهای تولید کننده، مجوزها، کدهای انحصاری و ...) در سامانه تیتک موجود می‌باشد. در خصوص واکسن آنفلوآنزا طرحی پیشنهاد شد که تزریق واکسن‌ها در خانه‌های بهداشت (تحت نظر معاونت بهداشت) انجام‌شده و سپس کدملی افراد به همراه کد UID واکسن در اختیار سازمان غذا و دارو قرار داده شود تا در سامانه تیتک بارگذاری شود. لیکن این پروژه در عمل به نتیجه نرسید. به ویژه آنکه برخی از نهادهای خاص نظیر نیروهای مسلح و نهادهای امنیتی نیز حاضر به ارائه کدملی نبودند. در خصوص تزریق واکسن کرونا نیز مشکلاتی نظیر عدم ارائه کدملی وجود خواهد داشت که بایستی برای آن تدابیر ویژه اتخاذ گردد. از سویی دیگر راهکار کلی آن نیز بایستی مشخص شده و یک مرتبه به صورت آزمایشی اجرا گشته و نقایص آن برطرف شود.

انتهای پیام/4151/