اخذ بیشترین مالیات از تولیدکنندگان حوزه صنعت/ اجحاف نظام مالیاتی در حق صنعتگران

به گزارش خبرنگار حوزه صنعت و معدن گروه اقتصادی خبرگزاری آنا، سید محمد بحرینیان صنعتگر و پژوهش‌گر توسعه دربرنامه پایش در رابطه با اثرگذاری تحریم‌ها در اقصاد ایران اظهار کرد: نمی‌توان گفت که تحریم اثر ندارد اما برای مدت طولانی پشت تحریم‌ها، نمی‌توان قایم شد. تحریم، ناکارآمدی اقتصاد ایران را نشان داد. بسیار هم خوب شد که این ناکارآمدی نمایان شد. بیش از 70 درصد مشکلات کشور به خاطر مشکلات درونی و خودتحریمی‌های درون کشور است.

وی افزود: کشور در حوزه صنعت و تکنولوژی ضعف دارد. صنعت باید برای آموزش علم، از کشورهای مختلف آموزش ببیند. البته نه انتقال تکنولوژی، بلکه یادگیری تکنولوژی لازم است. صنعت با علم سروکار دارد و خردمندی می‌آورد؛ به دلیل نقطه استراتژیک ایران که محل تقاطع سه قاره است، اگر به یادگیری دقیق علم و تکنولوژی بپردازیم؛ تنها طی 15 سال جزو 20 اقتصاد برتر صنعتی جهان خواهیم شد.

این پژوهش‌گر توسعه ادامه داد: اعداد و ارقام نشان می‌دهد که کمبود منابع هیچ نقشی در جلوگیری از توسعه اقتصادی ندارد. این تنها یک بهانه است. ما از سال 1385 بالغ بر 1425 میلیارد دلار تنها منابع در دسترس دولت بوده است. بنابراین منابع هیچ‌گاه کمبود نداشته و کاملا در دسترس و قابل حصول بودند. در گزارش وزارت کار و رفاه اجتماعی در رابطه با سیاست‌های توسعه چین در بین سال‌های 1978 تا 2000، چین حدود 320 میلیارد دلار در قالب ارز حاصل از صادرات، منابع داخلی و وام خارجی سرمایه‌گذاری صورت گرفته است و در طی این 20 سال، 260 میلیون شغل تازه ایجاد شده است. ما هنوز با این حجم از منابع به ایجاد 30 میلیون شغل ایجاد نکردیم. کاملا مشخص است که انحراف منابع داریم.

به گفته بحرینیان گزارش دانشگاه هاروارد در پیش از انقلاب بسیار گزارش خوبی است، در سال 1326، 25 شرکت دارویی داشتیم و در سال 1350 نیز این شرکت ها به 38 رسید. در سال 1398 تعداد شرکت‌های فعال در حوزه دارو به بیش از 144 عدد رسیده است. حال سوال اینجاست که سوئیس، فرانسه و کشورهای پیشرفته چه تعداد شرکت دارویی دارند؟ تعداد از نظر کمیت به شدت پایین‌تر است و کیفیت به شدت بالاتر است. صادرکنندگان بزرگ دارویی در این کشورها هستند. چیزی که فاجعه‌آمیز است این است که کمیت بالاست اما کیفیت به شدت پایین است. بزگ زیباست نه کوچک زیبا، کوچک زیبا نیست. این عامل عقب ماندگی ما همین کوچک‌ها هستند که توانایی رقابت و صادرات ندارند.

وی در رابطه با فعالیت صنایع بزرگ برای توسعه موفق کشور عنوان کرد: عمده شرکت‌های بزرگ چینی، دولتی هستند. بحث سر خصوصی یا دولتی بودن صنایع نیست؛ بحث سر فرماندهی واحد است. کشور در موشک‌سازی دارای فرماندهی واحد است اما در بقیه صنایع ما فرماندهی واحد نداریم. چه به بخش خصوصی واگذار شده باشند، چه واگذار نشده باشند. بحث دقیقا سر فرماندهی و سیاست‌گذاری واحد است. دولت اگر تصدی‌گری هم نکند باید با ابزارهایش تنظیم‌گری و سیاست‌گذاری کند.

این پژوهش‌گر توسعه در رابطه با جنس انحصار در کشور ما با کشورهای پیشرفته، افزود: انحصار در کشور ما با کشورهای توسعه‌یافته بسیار متفاوت است. انحصار در تکنولوژی خوب است. بیل گیتس انحصار در تکنولوژی دارد. اما در داخل کشور؛ انحصار از جنس تکنولوژی نیست. انحصار در افراد و مشاغل است. این انحصار باعث پیشرفت نمی‌شود بلکه پسرفت را در پی دارد.

بحرینیان در رابطه با عارضه پیشی گرفتن واردات کالاهای باارزش افزوده در کشور، گفت: ما متاسفانه از سال 1200 واردات در کشور از صادرات پیشی گرفت. کشور صادرکننده مواد خام است و مواد باارزش افزوده وارد می‌کنیم. ریچارد نفیو در کتاب خود نوشته است که ما ارزهای دولت را می‌خواستیم از دست دولت درآوریم. با واردات سنگین کشور عملا به تحریم‌ها تن داد. مشکل تحریم نیست. مشکل سیاست‌گذاری‌های نادرست است.

وی در پایان با اشاره به گردن زدن صنعت به واسطه نظام مالیاتی غلط کشور گفت: بر اساس جداول داده ستانده سال 90، صنعت کشور کمترین منابع را جذب کرده است اما بیش از 67 درصد مالیات بخش‌های مختلف اقتصادی از بخش صنعت اخذ شده است، تعجب‌آور است. کشورهای OECD، کشوری مانند فرانسه تنها 22 درصد کل مالیات کشور از بخش صنعت اخذ می‌شود. در کشور ترکیه این عدد کمتر از 10 درصد است. کشورهایی که به مراتب از ما صنعتی‌تر هستند اما متاسفانه کشور ما بیشترین مالیات را از صنعت و بخش‌های تولیدی کشور اخذ می‌کنند. با این نظام مالیاتی، گردن صنعت زده شده است.

انتهای پیام/4133