تازیکی:
بهره‌برداری از ظرفیت‌های روستایی مغفول مانده است
یک کارشناس توسعه روستایی گفت: اگر یک روستایی بخواهد شروع به کشت زعفران بکند، هیچ واحدی وجود ندارد که به این روستایی مجوز و به او آموزش بدهد. باید علاوه بر ساده کردن مجوزهای روستایی، به سمت آموزش تخصصی تولیدکننده یک محصول برویم.
به گزارش خبرنگار حوزه تعاون و کارآفرینی گروه اقتصادی خبرگزاری آنا، رضا تازیکی کارشناس توسعه روستایی در برنامه پایش به موضوع مولدسازی روستاها در جهت تولید و اشتغال، تجربه‌های موفق روستاهای ایران در کارآفرینی و طرح ملی تکاپو پرداخت.
وی با اشاره به فرصت‌های روستا برای کشور چهارفصلی مانند ایران اظهار کرد: در روستاها دنیایی از فرصت نهفته است. سال‌های سال روستا و ظرفیت آن مغفول مانده است. اگر تنها برای اشتغال و کسب‌وکارهای زنجیره ارزش، فرصت بسیاری در بخش روستایی وجود دارد. باید تنها انتقال دانش صورت بگیرد، تا بهره‌وری کشاورزی بیشتر شود و حاشیه سود نیز افزایش یابد. البته کسب‌وکار روستایی تنها به کشاورزی و دامپروری خلاصه نمی‌شود؛ صنایع تکمیلی، گردشگری طبیعت و صنایع دستی می‌تواند به سمت اشتغال‌زایی بیشتر برود. کشور ما چهار فصل است و عملا تنوع کسب‌وکاری روستایی در ایران بیشتر از هر کشور دیگری است.
مدیر طرح ملی تکاپو در رابطه با توسعه روستایی و جذابیت‌های آن گفت: رویکردهای توسعه روستایی به دلایل بسیاری مورد انتخاب من بوده است. حدود 17 سال به مسائل توسعه پرداخته‌ام اما اقتصاد روستا بسیار جذابیت دارد. اولا بکرتر از همه است. ثانیا بازده و نتیجه کار کاملا سریع روشن می‌شود. ثالثا در زمینه اقتصاد روستایی، فرصت‌های متعددی وجود دارد که هنوز کسی به سمت این کارها نرفته است. در آخر هم بهترین جذابیت اشتغال‌زایی روستایی، کارگران و عزیزان روستایی هستند که ما با آن‌ها کار می‌کنیم.
تازیکی افزود: یکی از تجربیات موفق در حوزه روستا، افزایش قدرت چانه‌زنی است. حدود 30 روستا برای خرید مواد اولیه خود دست به دست هم دادند، علاوه بر خرید ارزان این مواد، ضمانت حفظ کیفیت و همچنین چندین خدمت کنار خریدشان گرفتند. به طور مثال در بحث گاوداری، تامین‌کننده عمده محصولات خوراک دام، علاوه بر تامین ارزان این خوراک، مسئولیت بهداشت دام را نیز برعهده گرفت. یک دام‌پزشک نیز برای این روستاها تهیه کرد. ما باید از این امکانات جمعی استفاده کنیم. یک سازمان باید این کارها را انجام دهد. در زمینه فروش محصول نیز به همین نحو است. به جای یک کسب‌وکار کوچک، برای ارائه محصول به بازار، جمع شدند و بازار را از دست دلالان درآوردند. مدل‌های مترقی دیگری هم هست و باید در زمینه روستا به این سمت حرکت کرد.
وی در رابطه با سخت‌گیری در مجوزهای کسب‌وکارهای روستایی و عدم آموزش متناسب روستاییان جهت کارآفرینی، تصریح کرد: مردم روستایی بسیار مظلوم هستند و حتی خودشان نمی‌دانند چه چیزی را مطالبه کنند. اگر یک روستایی بخواهد شروع به کشت زعفران بکند، هیچ جایی وجود ندارد که به این روستایی مجوز بدهد و به وی آموزش بدهد. باید علاوه بر ساده کردن مجوزهای روستایی، به سمت آموزش تخصصی تولیدکننده یک محصول برود. ما همه چیز را در روستا داریم و تنها نیازمند آموزش تخصصی و ارائه دانش اندکی به این روستاییان است. نقشه گنج ایران در روستاها نهفته است.
این کارشناس توسعه روستایی به همکاری روستاییان با نهادهای ارائه دهنده خدمات بزرگ اشاره کرد و گفت: در بحث فروش، کشاورز باید با عقد قراردادهایی تضمین فروش محصول داشته باشد، ما با یک صادرکننده بزرگ برای محصولات چند ده روستا توافق کردیم و حالا روستاییان با خیال راحت و قیمت توافق شده به کشت می‌پردازند. بحث قرارداد محور شدن فروش محصولات بسیار مهم است و باعث راحت شدن خیال روستاییان از فروش محصول است.
تازیکی خاطرنشان کرد: اقتصاد روستایی بسیاری از کشورها، مبتنی بر قرارداد فروش است. باید کشاورز بداند که چه محصولی تولید کند. در کنار این موضوع اتحادیه‌های کشاورزی در روستاها باید شکل بگیرد نه در مرکز استانها. فرصت فعلی باید مغتنم شمرده شود، روستا و اقتصاد روستا با آموزش و راهکارهایی نظیر قرارداد فروش دائمی محصول بسیار قابلیت پیشرفت و رشد را دارد و تنها نیازمند به تکاپو انداختن روستاییان هستیم.
انتهای پیام/4133
انتهای پیام/
