پاسخ آیت‌الله جاودان به اظهارات محمود امجد

به گزارش خبرنگار آئین و اندیشه گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، در پی سخنان محمود امجد در حمایت از روح‌الله زم و بیان برخی افترائات به مسئولان نظام جمهوری اسلامی، آیت‌الله محمدعلی جاودان یکی از مراجع تقلید و اساتید برجسته اخلاق پاسخی به وی بیان داشت.

متن پاسخ آیت‌الله جاودان که از سوی صفحه رسمی ایشان در اینستاگرام منتشر شده، به شرح زیر است؛

«وَلَا تَكُونُوا كَالَّتِي نَقَضَتْ غَزْلَهَا مِنْ بَعْدِ قُوَّةٍ أَنْكَاثًا

من از دوستان شما شنیده بودم که بارها با حالت تضرع، از عاقبت‌به‌خیری و ترس از عاقبت‌به‌شری سخن گفته بودید. شما کتاب لب‌اللباب، درس‌های اخلاق مرحوم علامه طباطبائی، را قاعدتاً به یاد می‌آورید. این عبارت از ایشان در آنجا آمده است:

«حاج امامقلی نخجوانی که استاد معارف مرحوم آقا سید حسن آقا قاضی، والد مرحوم آقای حاج میرزا علی آقا قاضی -رضوان الله تعالى عليهم- بود و نزد مرحوم آقا سید حسین قزوینی در اخلاقیات و معارف الهیه مراتب استكمال را طی می‌نمود، گوید: پس از آنکه به سن پیری و کهولت رسیدم، شیطان را دیدم که هر دو ما در بالای کوهی ایستاده‌ایم. من دست خود را بر محاسن خود گذاردم و به او گفتم: مرا سن پیری و کهولت فراگرفته اگر ممکن است از من درگذر.

شیطان گفت: این طرف را نگاه کن. وقتی نگاه کردم دره‌ای را بسیار عمیق دیدم که از شدت خوف و هراس، عقل انسان مبهوت می‌ماند. شیطان گفت: در دل من رحم و مروت و مهر قرار نگرفته اگر چنگال من بر تو بند گردد، جای تو تهِ این دره خواهد بود که تماشا می‌کنی.»

آیا همچنین خطری دامنگیر شما شده است؟ از یکی از دوستان مطمئن شنیده بودم، یک صبح جمعه‌ای در حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه -سلام الله عليها- شما با جمع دوستانتان، در واقع شاگردان و مریدانتان، به مرحوم آقای پهلوانی -رضوان الله علیه- برخورد کردید.

درحالی که دائماً شعار صلوات با عددهای بزرگ می‌دادید و دوستان شما صلوات می‌فرستادند، بنده نیز این جریان را در اعتکاف رجبیه مسجد دانشگاه تهران، دیده بودم. مرحوم آقای پهلوانی وقتی شما و این جمع و جریانات را مشاهده کردند، به‌شدت با شما برخورد کردند و این عمل را داستان مرید و مراد بازی دانسته بودند. بنده می‌دانستم که شما خدمت مرحوم آقای بهجت و مرحوم آقای بهاءالدینی به شکلی شاگردی می‌کردید یا حداقل به صورت شاگرد و مرید به آن دو بزرگوار مراجعه داشتید، و همه می‌دانند که این دو بزرگوار علی‌الخصوص مرحوم آقای بهاءالدینی نسبت به رهبر کبیر انقلاب و رهبر کنونی، چقدر علاقه و ارادت داشتند و تأیید و تقویت می‌کردند. من می‌دانم شما پسر خودتان را مجتهد و عادل دانسته، (درحالی که شاهدان معتبر می‌گویند، حتی دروس سطح را هم درست نخوانده باشد!) شما و آقازاده ظلم و جور، ضرب و جرح و کور کردن چشمان مردم فرانسه را شاهد نبودید، ولی نه آهی و نه فریادی از شما شنیده نشد.

آن دولت دولت کفر است و علناً به ساحت مقدس و نورانی رسول اکرم -صلوات الله عليه و آله- اهانت کرده است، اصلاً این مسئله اوقات شما را تلخ نکرده است؟! یک میلیون الجزائری در جنگ‌های استقلال الجزائر، به دست فرانسویان نابود شدند، و آن دولت با نهایت قساوت به‌وسيله لژیونرهای خارجی خود این مسلمانان مظلوم را به خاک و خون کشید. این دولت و دولت‌های اروپائی دیگر، همچون انگلیس و آلمان در چنبره صهیونیسم گرفتار و اسیرند. آیا ترجیح دادن این دولت به کشور مسلمان ایران، شرعا جایز است!؟

شما حتی کشتن نصیری، هویدا و افسرانی که دستور شلیک و قتل عام مردم تهران و سایر نقاط کشور را داده بودند، همه را مظلوم خواندید و شهید! ده سال از دولت اسلامی ایران در ولایت امر حضرت امام -رضوان الله عليه- گذشته، شخصیتی که بزرگان او را ولی از اولیاء خدا می‌دانستند، درحالی که شما همه آنچه آن روزگار اتفاق افتاده را ظلم و کشتار بی‌گناهان و بدتر اینکه آنها را بر عهده رهبر بزرگوار کنونی دانسته‌اید؟! آیا این یک افترای بزرگ نبود؟! آیا می‌توان در روز جواب این سخنان را جواب داد؟! ۱۷۰۰۰ شهید ترور در کوچه‌ها و خیابان‌های ایران را اصلاً به یاد نیاوردید؟

و اعدام این‌گونه منافقان را در حدود ۷۰۰ نفر، شهادت فرض کرده‌اید؟! ناگزیر در حمله عراق به ایران هم، باید کشته‌ها، جانبازان و اسیرانی را که بیش از یک میلیون نفر بودند، نیز مستحق جهنم بدانید، و ثمره دفاع از اسلام و میهن را یک ظلم مضاعف بشمارید! شما معتقد نیستید که «ما يَلْفِظُ مِنْ قَوْلٍ إِلَّا لَدَيْهِ رَقِيبٌ عَتِيدٌ»!؟ من می‌دانم که قضاوت هرکس بر اساس اطلاعات اوست. درست یا نادرست. آیا امکان ندارد در منابع اطلاعاتی بیست سال اخیر عمر خودتان بازنگری کنید؟»

انتهای پیام/4139/پ