شیوع یک بیماری انگلی گوشت‌خوار در قلمرو داعش

به گزارش خبرنگار اجتماعی آنا، بیماری مرگباری که از بهار گذشته گزارش‌هایی در مورد وجود آن در مناطق تحت کنترل داعش شنیده می شد، وارد مرحله خطرناکی شده و به یک اپیدمی بدل شده است.

عیسی دلیکاش سرپرست هلال احمر کردستان در مورد فراگیری این بیماری به خبرگزاری کردی روداو گفته است: «گسترش سریع بیماری لیشمانیازیس نتیجه اعمال شنیع گروه داعش است، از جمله کشتار مردم بی‌گناه و آزادسازی اجساد آنها در خیابان‌ها.»

به گزارش تلویزیون روسی راشا تودی، مبارزان کرد در سوریه ادعا کرده‌اند این بیماری که شکل پیشرفته‌ای از سالک بوده و پشه خاکی عامل انتقال آن است، در نتیجه غفلت گروه داعش و جنایات آنها در سراسر سوریه گسترش یافته است. لیشمانیازیس پیش از این به عنوان یک ضایعه پوستی مطرح شده و به ندرت کشنده بود و فقط منجر به ایجاد ضایعاتی بدشکل در پوست می‌شد. به گفته یک شبه نظامی که نامش در این گزارش ذکر نشده است این بیماری بیش از همه در سه منطقه جنگ‌زده تل‌حمیص، هون و قوسا گسترش داشته است.

دکتر ویلیام شافنر در این مورد به راشا تودی گفته است که احتمالاً این مسئله به علت مرگ یک نفر که به بیماری مبتلا بوده و رها شدن جسد او و هجوم پشه‌های خاکی به آن و تکثیر این پشه‌ها ایجاد شده است.

بر اساس این گزارش، چهار سال جنگ، سیستم بهداشت و درمان سوریه را ویران کرده و بیش از نیمی از بیمارستان‌های دولتی در این کشور قادر به ارائه خدمات کامل نیستند. بیمارستان‌ها در مناطق تحت کنترل داعش از کارکنان بهداشتی تهی شده است، چون آنها فرار کرده‌اند تا جان خود را نجات بدهند.

در حالی که شیوع سالک در بسیاری از فقیرترین کشورهای سراسر جهان دیده شده، این شکل بیماری در سوریه که «بیماری دُکمه حلب» یا «سالک حلب» نام گرفته است زخم‌هایی متفاوت با سالک معمولی ایجاد می‌کند.

از علائم و نشانه‌های این بیماری لیشمانیازیس زخم‌های پوستی است هفته‌ها و ماه‌ها پس از گزیده شدن فرد توسط پشه خاکی بروز می‌کند. عوارض دیگر که ممکن است در طول چند ماه تا چند سال پس از ابتلا بروز کند، عبارتند از تب، آسیب به کبد و طحال و کم خونی.

لیشمانیازیس جلدی رایج ترین شکل بیماری سالک است که ممکن است به تولید ضایعات گسترده پوست شبیه به جذام بدل شود و درمان آن دشوار است. لیشمانیازیس جلدی مخاطی به ویژه باعث آسیب بافت‌های بینی و دهان می شود و لیشمانیازیساحشایی خطرناک ترین شکل آن است که در صورت عدم درمان منجر به مرگ می‌شود.