در چه شرایطی زن حق طلاق دارد؟

به گزارش خبرنگار حوزه قضائی گروه اجتماعی خبرگزاری آنا، حق طلاق به این معنی است که یا به صورت کلی و یا در مواردی خاص، هرکدام از زوجین می‌توانند دادخواست طلاق خود را مطرح کرده و از دادگاه حکم طلاق را دریافت کنند. در قوانین جمهوری اسلامی ایران، مردان به صورت مطلق حق طلاق دارند، به این ترتیب که بدون وجود عذر موجه می‌توانند به دادگاه مراجعه کرده و درخواست طلاق کنند.

اما حق طلاق برای زنان در قانون تنها شامل مواردی خاص بوده و تنها در صورت احراز این موارد است که دادگاه می‌تواند حکم طلاق را صادر کند. حق طلاق زنان مطلق نبوده و شامل موارد محدود و مشخصی می‌شود. در واقع فقط در صورتی که موارد ذیل برای دادگاه محرز و مسلم شناخته شود، زن می‌تواند بدون توافق همسرش از دادگاه حکم طلاق را درخواست کند. این موارد در مواد 1129 و 1130 قانون مدنی آورده شده که به شرح زیر است:

1- در صورتی که شوهر به مدت 6 ماه متوالی و یا نه ماه متناوب زندگی خانوادگی را بدون عذر موجه ترک کرده باشد.

2- اعتیاد شوهر به مواد مخدر یا مشروبات الکلی که به پایه و اساس زندگی خانوادگی لطمه وارد کرده و عدم ترک آن در طول زمانی که برای ترک به تشخیص پزشک لازم بوده است.

3- محکومیت شوهر به پنج سال حبس یا بیشتر از آن.

4- سوء رفتار یا ضرب شتم که غیرقابل تحمل باشد.

5- ابتلا به بیماری صعب العلاج چه به لحاظ جسمی چه به لحاظ روانی که باعث مختل شدن زندگی شود.

6- در صورتی که شوهر از دادن نفقه اجتناب کند.

7- هر شرطی که ضمن عقد شده باشد.

ذکر این نکته نیز خالی از لطف نیست که صرف گرفتن حق طلاق در هنگام عقد و درج آن در عقدنامه برای زوجه ایجاد حق نکرده و در صورتی که زوجه خواهان حق وکالت در طلاق است باید آن را ضمن یک سند رسمی در دفاتر ثبت اسناد به ثبت برسانید.

همچنین داشتن حق وکالت در طلاق به این معنا نیست که حق طلاق از شوهر سلب شده و به زن منتقل می‌شود بلکه به این معناست که این حق هم در اختیار زن و هم در اختیار شوهر قرار دارد.

انتهای پیام/4076/