۳۰برند از ۴۴ برند پوشاک خارجی در مشهد تقلبی است

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، روزنامه خراسان نوشت: در این میان برخی واحدهای صنفی که به اصطلاح رگ خواب مصرف کننده را یافته اند با برند تقلبی اجناس بی کیفیت خود را آن هم با قیمت بسیار بالا عرضه می کنند.

یکی از شهروندان جوان در پاسخ به این که چرا برخی افراد به استفاده از پوشاک برند روی می آورند؟ می گوید:مردم به دنبال این هستند که جنس با دوام تهیه کنند و پول خود را صرف خرید جنس بی کیفیت نکنند. معمولا اجناس بادوام با همین تبلیغ چهره به چهره دوستان و آشنایان به برند معروف تبدیل شده است. من هم به دنبال پوشاکی هستم که از لحاظ جنس و رنگ دوام داشته باشد.

احمد مصطفوی ادامه می دهد: با توجه به این که از برندهای معروف استفاده می کنم به تجربه واقعا به این کیفیت رسیده ام و اگر تولیدات ملی می خواهد تبدیل به برند شود باید کیفیت مطلوبی داشته باشد.

یکی دیگر از شهروندان نیز با بیان این که کیفیت برخی از انواع پوشاک ایرانی مناسب نیست می افزاید: یک ضرب المثل خارجی می گوید: « این قدر پولدار نشده ام که جنس ارزان بخرم» بر همین اساس اگر چه قیمت پوشاک با برندهای واقعی گران تر از اجناس ایرانی است اما فرد مطمئن است که این بلوز یا شلوار یا کیف و کفش با فلان مارک معروف جهانی تا چند سال برای فرد قابل استفاده است بنابراین به جای این که در عرض یک سال چند بار جنسی نامرغوب بخرد یک بار برای چند سال جنس مرغوب و با برند معروف تهیه می کند.

ناصری می افزاید: البته نمی توان گفت که همه تولیدات ایرانی نامرغوب است اما در بین پوشاک ایرانی باید جست وجو کنی تا بتوانی جنس مرغوب را تهیه کنی.البته آن طور که باید و شاید تبلیغات مناسب هم برای معرفی پوشاک ایرانی انجام نشده است.

جوان دیگری هم می گوید: من از برند خاصی برای لباس و کیف و کفش استفاده نمی کنم اما واقعا به دنبال جنس با کیفیت هستم. برخی پوشاک در کارخانه های معروف ایرانی هم تولید می شوند و کیفیت خوب و مناسبی دارند پس نیازی به این نیست که برای یک بلوز یا کفش هزینه های گزافی به تولید کننده خارجی بدهیم.وی البته این را هم می گوید که اگر پوشاک ملی کیفیت مناسب نداشته باشد در کوتاه مدت مشتری خود را از دست می دهد چون لباس از جمله کالاهایی است که خیلی زود کیفیت خود را نشان می دهد.وی با اشاره به وجود برخی برندهای تقلبی در بازار می گوید: متاسفانه پوشاک از حوزه هایی است که به راحتی می توان در آن تقلب انجام داد و با نصب یک برچسب سر مردم کلاه گذاشت. مسئولان این حوزه نیز باید نظارت کنند و مانع تولید و عرضه این محصولات به بازار شوند.

«شهابی» کارشناس مسائل اقتصادی نیز در گفت و گو با خراسان کیفیت برندهای خارجی را دلیل اقبال برخی افراد به استفاده از این برندها می داند و می گوید: حمایت از تولیدات ملی بارها و بارها از سوی مسئولان نظام مورد تاکید بوده است اما تا زمانی که کیفیت کالاها از جمله پوشاک افزایش نیابد و قیمت تمام شده این کالای باکیفیت کاهش نیابد استقبال از تولیدات ملی در حد مطلوب انجام نمی شود.

وی با اشاره به برنامه های حمایتی دولت از تولیدات داخلی می گوید: اگر کیفیت تولیدات داخلی افزایش یابد دولت با افزایش تعرفه گمرک محصولات خارجی مشابه و مبارزه با قاچاق ورود همین نوع کالاها به خوبی می تواند از تولید داخلی حمایت کند به نحوی که هم مصرف کننده از کیفیت کالای تولیدی راضی باشد و به سمت برند خارجی نرود و هم با حمایت مصرف کننده کار تولیدی رونق بیشتری یابد.

وی پیشنهاد می دهد: مشارکت سرمایه گذار خارجی در تولید، یکی دیگر از راهکارهایی است که کالایی مثل پوشاک می تواند تحت لیسانس کشوری که در تولید آن کالا سرآمد است انجام شود و هم ظرفیت اشتغال برای نیروی کار ایرانی در داخل کشور فراهم شود.وی می افزاید: در این خصوص بخش خصوصی باید طرح های خود را ارائه دهد تا سرمایه گذار خارجی هم وارد شود تا رقابت سالم برای افزایش کیفیت تولید داخل انجام شود.

رئیس اتحادیه «پوشاک دوخته» مشهد در گفت و گو با خراسان با بیان این که اگر کالایی کیفیت لازم را داشته باشد برندسازی می شود می گوید: به این دلیل که مردم به دنبال جنس مرغوب هستند اگر کالایی فاقد کیفیت لازم باشد اصولا برندسازی انجام نمی شود.لسان طوسی با بیان این که وجود کالاهایی با برند خارجی در بازار باعث افزایش کیفیت کالای تولید داخل می شود به این معنا نیست که هر کالایی با برند خارجی تقلبی است اظهار می کند: از دو ماه گذشته سازمان صنعت ، معدن و تجارت وارد شده و برندهای تقلبی بازار را شناسایی کرده است.

وی می افزاید: با توجه به این که قانون کپی رایت در ایران وجود ندارد به راحتی کالاهای قاچاق با برچسب خارجی به مردم عرضه می شود در حالی که وقتی در کشورهای خارجی محموله کالای قاچاق مشاهده می کنند همه آن حجم کالا را از بین می برند.

وی با بیان این که پوشاک تولید داخل از پوشاک برند شده دیگر کشورها چیزی کم ندارد، می گوید: تولید پوشاک با کیفیت در داخل مشکلاتی دارد که باید با عزم جدی به دنبال رفع مشکلاتی نظیر پایین آوردن هزینه تولید کالا و افزایش کیفیت بود تا بتوانیم با کشورهای دیگر در این عرصه رقابت کنیم.

لسان طوسی اضافه می کند: در خصوص برند شدن پوشاک ترک هم خودمان باعث شده ایم تا برند ترک صاحب نام شود که این کار با برچسب زنی بر تولیدات داخل که کیفیت مناسب و مطلوبی هم دارند انجام شده است.وی اجرای طرح GF1 را از طرح هایی می داند که در آن پوشاک برندهای خارجی به راحتی قابل شناسایی است و می گوید: این طرح در دیگر کشورهای دنیا هم اجرایی شده است و بارکدهای موجود برروی کالا باعث می شود تا برند تقلبی به راحتی قابل شناسایی باشد، کالای قاچاق نیز مشخص شود و همه این ها افزایش رقابت و کیفیت داخل را به همراه خواهد داشت.مسئول اتحادیه تولید کنندگان پوشاک مشهد نیز در گفت و گو با خراسان در این زمینه با بیان این که تولید پوشاک با برندهای تقلبی در کارگاه های زیرزمینی صورت می گیرد، می گوید: متاسفانه در همه نوع کالا تقلب وجود دارد و لباس از این موضوع استثنا نیست.محسن مرادی می افزاید: وزارت صنعت ، معدن و تجارت طرحی را مخصوص شناسایی برندهای خارجی اجرا کرده است که در آن برندهای خارجی اصلی شناسایی و قابل تشخیص می شود.

رئیس انجمن نساجی استان نیز با بیان این که تولید پوشاک در کشور از نظر کمی و کیفی نسبتا مناسب است می گوید: در کشور هنوز برندسازی جانیفتاده اما مصرف کننده دنبال کالای باکیفیت و به دنبال برند است.مهندس دهقان می افزاید: متاسفانه در زمینه نساجی و پوشاک شناسایی برند اصلی و جنس با کیفیت تا حدودی سخت است و مصرف کننده باید از فروشگاه هایی که معتبر هستند و پوشاکی با برند اصلی عرضه می کنند خرید کند.وی با بیان این که تولیدات با برندهای تقلبی در کارگاه های زیرزمینی تولید و عرضه می شوند، می افزاید: این تولید کنندگان زیرزمینی هم در قیمت، گران فروشی می کنند و هم این که با کیفیت پایین خود نام دیگر برندهای موجود در بازار را خدشه دار می کنند.

وی در پاسخ به این سوال که آیا تولید پوشاک با برندهای تقلبی به کارخانجات نساجی هم سفارش داده می شود؟ می گوید: تولیدکنندگان نساجی که اسم و رسم دارند هیچ وقت این کار را نمی کنند چون وجاهت خود را از دست می دهند اما کارگاه های زیرزمینی با استفاده از برندهای تقلبی و عرضه این نوع پوشاک به بازار مشکلات فراوانی برای پوشاک ایجاد کرده اند.رئیس انجمن نساجی استان با بیان این که کالایی با برند اصلی قیمت و کیفیت معینی دارد، ادامه می دهد: اگر کالایی قیمتی پایین تر از برند داشته باشد، مشخص است که برند واقعی نیست.وی در پاسخ به این سوال که چند درصد پوشاک موجود در بازار با برند تقلبی است؟ اظهار می کند: عدد مشخصی نمی توان اعلام کرد اما در خصوص پوشاک قاچاق که پوشاکی با برندهای تقلبی هم در آن ها یافت می شود، می توان گفت که بیش از 75 درصد پوشاک، قاچاق یا وارد شده از طریق تجارت چمدانی است.وی استفاده از برند های شبیه به برندهای واقعی را نیز یکی از مشکلات تولید کالا اعلام می کند و می گوید: این نیز یکی از کلاهبرداری هایی است که برخی تولیدکنندگان سودجو با استفاده از نام بسیار شبیه برند واقعی انجام می دهند.مهندس دهقان در خصوص وضعیت رقابت پوشاک ایرانی با تولیدات خارجی می گوید: در موضوع نساجی ما حتی به کشورهای اروپایی صادرات داریم اما طی دو سه سال اخیر که دچار مشکلات شدیم به خاطر افزایش نرخ سود تسهیلات بانکی است که از 15 درصد در دولت هشتم به 24 درصد در دولت نهم و دهم افزایش یافت و همچنین به دلیل رکود جهانی که دامنگیر کشور ما هم شده است .وی خاطرنشان می کند : تا زمانی که زیربنای اقتصاد ما درست نشود و وضعیت اقتصادی مردم بهبود نیابد مردم به دنبال جنس با کیفیت نمی روند و برندسازی هم نمی شود.

رئیس اداره بازرسی و نظارت سازمان صنعت، معدن و تجارت استان نیز در گفت و گو با خراسان با بیان این که در بازار واحد های صنفی با نصب تابلوهایی از برندهای معروف اجناس خود را می فروشند، می گوید: از 44 برند معروفی که در مشهد شناسایی شده فقط 14 برند در استان مراحل ثبت برند را طی کرده اند و از طریق گمرکات پوشاک با برند اصلی وارد ایران می کنند اما 30 برند دیگر تقلبی است.

مهندس باخرد با اشاره به این که افرادی که می خواهند نمایندگی برند خارجی را در داخل کشور بگیرند باید از طریق مرکز اصناف بازرگانان ایران که زیر مجموعه سازمان صنعت، معدن و تجارت است درخواست دهند و کد مربوطه را دریافت کنند، می گوید: 70 تا 80 درصد پوشاک با برند خارجی تقلبی است که در کشورهایی نظیر چین یا پاکستان با قیمت ارزان تولید می شوند و با تقلب برچسب برند خارجی بر آن نصب می شود.وی می افزاید: 20 تا 30 درصد پوشاک ممکن است دارای تولید برند واقعی باشند اما از طریق قاچاق وارد کشور شده اند.وی با بیان این که با اجرای طرح شناسایی برندهای واقعی در استان به برندهایی که هنوز در سامانه مرکز اصناف بازرگانان ایران برندی را ثبت نکرده بودند تذکر دادیم و در یک مرحله نمایندگی های متقلب 30 برند خارجی را به تعزیرات معرفی کردیم اظهار می کند: از این تعداد برخی در حال ثبت برند تقاضا شده خود و برخی دیگر همچنان به صورت تخلف در حال فعالیت هستندکه در مرحله بعدی با عنوان مبارزه با عرضه کالای قاچاق و گران فروشی با آن ها برخورد می شود.وی ادامه می دهد: از ابتدای دی ماه نیز طرح GF1 در سراسر کشور اجرایی می شود که در این طرح کد شناسایی پوشاک برند برای مشخص شدن برند اصلی از تقلبی بر روی پوشاک نصب می شود .وی در خصوص این موضوع که آیا پوشاک تولید داخل قابل رقابت با پوشاک برند کشورهای خارجی است؟ می گوید: به دلیل هزینه تولید بالا، تعریف نشدن شبکه توزیع مناسب و خلاء قانونی برای حمایت از تولید کنندگان ، به طور عمومی این چنین نیست اما پوشاک تولید داخل با برند معروف وجود دارد که به طور خاص با برندهای معروف دنیا قابل رقابت باشد.وی در خصوص تقلب های احتمالی که در عرضه پوشاک برند به چشم می آید نیز می گوید: نکته ای که باید مورد توجه باشد این که قیمت پوشاک برند در همه کشورهای دنیا ثابت است و فروشنده حق ندارد قیمتی بالاتر از قیمت اعلام شده در سایت آن برند بفروشد همچنین شرایط فروش پوشاک برند نیز همین طور است یعنی به طور مثال اگر برند معروفی پوشاک خود را با تخفیف عرضه کرد در همه جای دنیا این شرایط باید رعایت و آن تخفیف اعمال شود.