تولید نفت خام و اما و اگرهای کشورهای سودجو

به گزارش خبرنگار گروه اقتصادی آنا، اکنون پس از ارائه گزارش آژانس بین‌الملل انرژی اتمی درباره با صلح‌آمیز بودن فعالیت‌های هسته‌ای ایران و سفید بودن این پرونده، ایران تصمیم گرفته همزمان با اظهارات ارنست مونیز، وزیر انرژی آمریکا، مبنی بر تایید انجام تعهدات از سوی آژانس در ماه ژانویه (دی) و البته رفع قطعی تحریم‌ها، تولید نفت خود را به میزان گذشته و سهم اصلی خود بازگرداند.

این در حالی است که کشورهایی مانند نیجریه و عربستان که در زمان تحریم‌های ایران به افزایش تولید خود روی آورده بودند، از افزایش تولید نفت خام ایران دچار نگرانی شده‌اند.

در این میان، افزایش تولید با کاهش تقاضای جهانی نفت در این مدت روبه‌رو شده و همچنین تولید نفت سبک توسط ایالات متحده نیز معادلات عرضه و تقاضای جهانی را بر هم زده و کاهش بی‌سابقه قیمت نفت را طی این مدت به همراه داشته است.

اکنون که ایران قصد دارد پس از رفع تحریم‌ها حضور خود را در این عرصه پررنگ‌تر کند، عده‌ای از اعضای اوپک با ابراز نگرانی از ایران خواسته‌اند برای این تصمیم خود اندکی دست نگه دارد تا این محصول با کاهش قیمت دوباره همراه نشود.

اما بحث بر سر این است که ایران صرفاً قصد دارد به حق واقعی خود دست پیدا کند و به نظر می‌رسد کشورهایی که در این میان به افزایش تولید پرداخته‌اند باید روند کاهشی را در دستور کار خود قرار دهند.

در نشست اخیر کشورهای اوپک که در مقر همیشگی آن، وین، برگزار شد، پس از بررسی‌های انجام شده در بازار نفت سال ٢٠١٥ میلادی و همچنین پیش‌بینی‌ها درباره سال ٢٠١٦ میلادی، کنفرانس به این مسئله توجه نشان داد که رشد اقتصاد جهانی در سال ٢٠١٥ میلادی 3.1 درصد است و پیش‌بینی می‌‌شود که سال آینده، این رقم به 3.4 درصد افزایش یابد.

همچنین در زمینه عرضه و تقاضا پیش‌بینی می‌شود که عرضه نفت غیر اوپک در سال ٢٠١٦ میلادی کاهش یابد، در حالی که انتظار می‌رود تقاضای روزانه نفت یک میلیون و ٣٠٠ هزار بشکه افزایش داشته باشد.

بر این اساس می‌توان گفت که افزایش تولید نفت از طرف ایران نمی‌تواند تاثیری منفی بر قیمت این محصول در بازارهای جهانی داشته باشد و بلکه می‌توان انتظار شرایط مثبت و خوشایندی در این زمینه داشت.

با تمام این تفسیرها در یکصد و شصت و هشتمین نشست عادی وزارتی سازمان کشورهای صادر کننده نفت (اوپک) هیچ تصمیم قاطعی درباره سقف تولید اوپک گرفته نشد و از این رو سقف تولید پیشین ٣٠ میلیون بشکه در روز این سازمان بدون تغییر باقی ماند و در نهایت تصمیم بر این شد تا نشستی فوق‌العاده برای تصمیم‌گیری در این زمینه تشکیل شود.