طهرانی‌‌مقدم‌های آینده ایران را بشناسید
بچه‌ها گفتند خانم کاش می‌توانستیم در عمل برای کشور و میهنمان تهرانی‌مقدم باشیم ما نمی‌خواهیم انسان‌های ضعیفی باشیم که فقط به‌اندازه امکاناتمان کار کنیم، چون این هنر نیست که آدم‌ها به‌اندازه امکاناتشان کار کنند.
به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، این روزها خیلی‌ها از گسست نسل‌ها حرف می‌زنند و از فراموش‌شدن ارزش‌ها و آرمان‌های انقلاب در نسل جوان سخن می‌گویند، آن‌ها یا قدرت عشق و فطرت توحید را نمی‌دانند، یا بسیار ساده اندیشند و ظاهربین. در پس همه این ظاهرهای نسل جدید، قلبی مملو از نگاه توحیدی و اراده‌ای پنهان اما عمیق آشکار است که تا با بچه‌ها سروکله نزنیم درک آن برایمان سخت می‌شود و حتی غیرقابل درک.
مدتی است در کلاس درس برای آن‌ها از مردی سخن می‌گویم که اراده‌اش نمود جهان و پرچم هویت جوانان ایران شده و امروز اقتدار ایران عزیز به اراده پولادین این مرد بزرگ مربوط بوده و تاریخ به احترام این بزرگ‌مرد عزیز تا ابد ایستاده.
برایشان از مردی سخن گفتم که با دستان خالی اما اراده‌ای ژرف و ایمانی مملو از یقین، خستگی را خسته کرد و قدرت امروز و آینده ایران را تضمین نمود مردی بزرگ که به‌جای نشستن و گلایه کردن، ایستاد و از هیچ، همه‌چیز ساخت و سال‌های سال ایران را مجهز به‌قدرت مقابله با استکبار جهانی کرد، از مردی بزرگ سخن گفتم که چند سال از شهادتش، از فراقش و از نبود فیزیکی او می‌گذرد اما همواره اراده جوان ایرانی با تکیه‌بر اراده پولادی او ایستادگی کرده است مردی که اگر در صنعت خودرو در اقتصاد یا حتی در فرهنگ، همتایی داشت امروز ایران هزاران برابر بهتر از حالی می‌شد که تفکرات اعتماد به غرب، آن را دچار مشکل کرده، مردی پولادین، مردی خوش‌نام و مردی مقتدر برای همیشه تاریخ!
چند ماهی است، از شهید حسن طهرانی مقدم برایشان حرف می‌زنم به آن‌ها گفتم، شهید طهرانی‌مقدم جمله‌ای طلایی دارد و می‌گوید «فقط انسان‌های ضعیف به‌قدر امکاناتشان کار می‌کنند» وقتی این سخن را شنیدند چشمانشان خیره به افق تاریخ و ذهن‌هایشان پر از سؤال که مگر می‌شود بدون امکانات هم کار کرد؟ مگر می‌شود از هیچ به هزار چیز رسید؟ یکی از آن‌ها گفت «خانم! این چیزها برای من غیرممکن است مگر می‌شود؟!»
گفتم مریم جان! در روزگاری که حتی سیم‌خاردار نداشتیم دست‌های خالی مردِ مؤمن پولادی ما موشکی ساخت و به قلب دشمن شلیک شد، وقتی می‌توان از هیچ در بدترین شرایط اقتصادی و امنیتی با دست‌های خالی اما ایمان مملو از یقین کاری بزرگ کرد چرا نشود؟! امام این شدن بستگی به این دارد که چقدر اراده کنیم و چقدرِ به خود اعتماد داشته باشیم.
دیگری گفت «خانم! سخن شهید تهرانی مقدم من را متحیر کرده به نظر شما من هم می‌توانم طهرانی مقدمی برای ایران بزرگ باشم؟» گفتم چرا نمی‌توانی؟! گفت «یعنی باید موشک بسازم؟!» گفتم آری! باید موشک بسازی؟! به‌یک‌باره کلاس پر از خنده همراه با تعجب شد که خانم ما که موشک داریم موشک می‌خواهیم چه‌کار؟!
گفتم نه! ما موشک‌های زیادی داریم که باید بسازیم و قدرت بگیریم، به فرموده رهبرمان، قوی شویم ما باید موشک‌های اقتصادی بسازیم و موشک‌های فرهنگی بسازیم و موشک‌های صنعتی و هر موشکی که موجبات غرور ملی را فراهم سازد بسازیم.
زهرا گفت «خانم من تجربی می‌خوانم، چه موشکی می‌توانم بسازم؟» گفتم زهرا موشک‌های زیادی می‌توانی بسازی؛ مثلاً اگر داروسازی خواندی، دنبال پژوهش و ساختن داروهایی بروی که ایران آن را وارد می‌کند و یا هر چیز دیگری.
بچه‌ها گفتند «خانم کاش می‌توانستیم در عمل برای کشور و میهنمان تهرانی‌مقدم باشیم ما نمی‌خواهیم انسان‌های ضعیفی باشیم که فقط به‌اندازه امکاناتمان کار کنیم چون این هنر نیست که آدم‌ها به‌اندازه امکاناتشان کار کنند، خوب این کار از همه برمی‌آید ما می‌خواهیم هنرمند باشیم و ایران سربلند را قوی کنیم»
نرگس از ته کلاس با هیجان فریاد زد «بچه‌ها بیایید مثل شهدا بلند یا علی بگوییم و از الان برای فردای ایران تلاش کنیم.»
امروز بچه‌های کلاس هدایای زیادی برای من آوردند گفتد «خانم! انگار امروز شهادت شهید تهرانی مقدم است»
گفتم امروز سالگرد شهادت شهید نخبه و مهندس ایران اسلامی است که دلمان برایش تنگ‌شده و دل صنعت ایران برایش لنگ مانده، گفتند «خانم! ما می‌خواهیم حرف دلمان را بلند فریاد بزنیم.»
گفتم عالی است.
گفتند که از امروز اراده کردیم تهرانی‌مقدم فردای ایران باشیم.
دختران دبیرستان یاران ناحیه یک رشت یک‌به‌یک درد و دل خود را به‌صورت عکس نوشت کرده و الگوی خود را از امروز برای فردای ایران انتخاب کردند تا به دشمن بگویند «زهی خیال باطل» اگر برای فکر و ذهن ما خواب دیده‌اید، خوابتان را به کابوس تبدیل می‌کنیم. ما فرزندان دیار میرزا کوچک به فضل الهی فردای ایران را قوی خواهیم کرد.
منبع: فارس
انتهای پیام/
انتهای پیام/
با استفاده مجدد از زبالههای زیستی:
