دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
05 بهمن 1393 - 16:17

بیشترین شیوع جذام در کدام نواحی است؟

استادیار مرکز تحقیقات پوست دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی همزمان با روز جهانی جذام گفت: بیشترین شیوع این بیماری در نواحی گرمسیر و نیمه گرمسیری آسیا، آفریقا و آمریکای جنوبی و مرکزی است.
کد خبر : 528

به گزارش گروه پزشکی خبرگزاری آنا، دکتر مرتضی عبدالهی با اشاره به اینکه پنجم بهمن مصادف با 25 ژوئن روز جهانی جذام نامگذاری شده است در خصوص این بیماری گفت: جذام یا خوره (leprosy=بیماری هایسنس)، یک بیماری واگیردار و عفونی مزمن است که توسط باکتریی به نام «باسیل مایکوباکتریوم لپرا» ایجاد می‌شود؛ این باسیل اولین بار در سال 1973 توسط هانسن شناسایی شد، این بیماری در طول تاریخ بیش از هر بیماری دیگر باعث وحشت و انزوای انسان‌ها شده است.


وی افزود: بیشترین شیوع آن در نواحی گرمسیر و نیمه گرمسیری آسیا، آفریقا و آمریکای جنوبی و مرکزی است که احتمالا شیوع آن در نواحی گرمسیری کشور ما بیشتر با وضعیت بهداشتی و اقتصادی این نواحی مرتبط است، خط سیر مناطق جذام‌خیز کشور به ترتیب از استان‌های خراسان، مازندران، گیلان، زنجان، آذربایجان و کردستان شروع می‌شود و به کرمانشاه منتهی می‌شود.


دکتر عبداللهی گفت: جذام عمدتا انسان‌ها را مبتلا می‌کند و نوع لپروماتوی بیماری در مردان بیشتر از زنان بروز می‌کند ولی در مواردی باسیل در حیواناتی مانند رمادیلو و میمون نیز دیده شده است.


این استادیار دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در خصوص نحوه انتقال این بیماری گفت: این بیماری از راه ترشحات آلوده دستگاه تنفسی فوقانی فرد مبتلا و گاه از طریق تماس با پوست زخمی منتقل می‌شود و انتقال آن مستلزم تماس طولانی فرد مستعد با بیمار مبتلا به جذام است.


وی با بیان این مطلب که باسیل جذام عمدتا پوست و اعصاب محیطی را درگیر می‌کند گفت: دوره نهفتگی این بیماری، معمولا بین 4 تا 10 سال است و در برخی موارد دیده شده که تا 30 سال هم به طول می‌انجامد.


دکتر عبدالهی با اشاره به علائم بالینی این بیماری اظهار کرد: بیماری جذام، به دو شکل بالینی اصلی به نام‌های «لپروماتوز» و «توبرکلوئید» (شبه سل) بروز می کند و همچنین دو فرم دیگر به نام‌های بینابینی (Borderline) و نامعین (indeteominated) نیز دارد.


دکتر عبدالهی خاطرنشان کرد: در سال 1982، WHO سازمان بهداشت جهانی طبقه‌بندی ساده‌تری را در خصوص درمان بیماران ارائه کرد که براساس این طبقه بندی، وجود یا عدم وجود باسیل در اسمیر تهیه شده از ضایعات است (نوع Multibacillary در مقابل paucibacillary) در نوع لپروماتوز، اعصاب مرکزی، پوست، دست و پا، مخاط بینی و چشم درگیر می‌شود و وسعت درگیری در نوع شبه سل، کمتر است.


وی افزود: ضایعات پوستی در بیماران مبتلا غالبا حس و مو ندارند و به صورت ضایعات برجسته یا مسطح، به رنگ قرمز (اریتماتو) یا کمرنگ (هیپوپیگمانته) بروز می کنند و براساس نوع جذام، تعداد ضایعات می‌تواند کم، زیاد ویا پراکنده باشد وگاها به علت درگیری اعصاب محیطی اندام‌ها و بی‌حسی این نواحی، فرد بدون اینکه متوجه شود به این نواحی آسیب می‌رساند و در موارد شدید و در صورت عدم درمان ممکن است باعث تغییر شکل اندام‌ها و صورت، ناباروری در مردان، کوری و قطع انگشتان شود.


وی در رابطه با تشخیص و درمان مبتلایان به جذام گفت: برای تشخیص بیماری، بعد از معاینات بالینی شامل بررسی ضایعات و معاینه عصبی، نیاز به انجام نمونه‌برداری از ضایعات جلدی با رنگ‌آمیزی اختصاصی و گاه نیاز به انجام PCRاست و همچنین درمان بیماری با داروهایی مثل داپسون، کلوفازیمین، ریفامپین ویا داروهای دیگری صورت می‌گیرد.


این استادیار دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در پایان با توجه به مطالعاتی که در خصوص این بیماری و همچنین تولید واکسن اختصاصی برای پیشگیری از جذام در حال انجام است گفت: با مراجعه به موقع این افراد به پزشک و مراکز درمانی ضمن این که درمان مناسب و به موقع این افراد انجام می‌شود امکان سرایت به دیگران و نزدیکان بیمار نیز کمتر می‌شود.


انتهای پیام/


انتهای پیام/

ارسال نظر
قالیشویی ادیب