به نام دیوان، به كام شهرداری به ضرر ایثارگر!

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، غلامرضا انبارلویی طی یادداشتی در روزنامه رسالت نوشت: در كمتر از یك سال باقیمانده به اتمام دوره تصدی شوراهای اسلامی شهرها و متعاقب آن پایان تصدی شهرداران، اقداماتی در تمامی بخش‌های اداری، مالی و عملیاتی در شهرداری‌ها در حال انجام است كه عدم تطبیق آن با قوانین و مقررات موضوعه نباید مورد غفلت دستگاه‌های نظارتی باشد. پاك كردن نام شهدا در معابر و شوارع عام، انتخاب اسامی نامأنوس بر خیابان‌ها و تغییر بافت نیروهای انسانی از ایثارگران و تضییع حقوق آنان، ازجمله این تصمیمات نادرست است كه به تدریج عملیاتی می‌شود. توجه و تدقیق در مراتب زیر، رونمایی از یك نمونه تضییع حقوق ایثارگران است.

الف- قانونگذار در قالب قانون جامع ایثارگران، قانون مدیریت خدمات كشوری، قانون برنامه ششم توسعه حقوقی را برای ایثارگران در نظر گرفته، ازجمله خدمت 35 سال به جای 30 سال كه این حقوق در قالب استعلامات و اظهارنظرها و با تمسك به یك دادنامه نادیده گرفته شده است.

ب- به موجب نامه رئیس امور حقوقی و مجلس، سازمان امور اداری و استخدامی(1) خطاب به مدیركل منابع انسانی شهرداری تهران با تمسك به رأی هیئت تخصصی استخدامی دیوان عدالت اداری(2) به اعتبار آن كه شهرداری از شمول قانون مدیریت خدمات كشوری مستثنی شده و نص صریح مقنن در مورد بهره‌مندی ایثارگران با احتساب یك مقطع تحصیلی بالاتر نفی شده و نتیجه‌گیری شده كه امكان استفاده از ادامه خدمت ایثارگران تا 35 سال نیست. در این نامه به دادنامه هیئت تخصصی استخدامی دیوان اشاره شده كه اساس آن بر ماده 117 قانون مدیریت خدمات كشوری استوار شده كه بر آن نامه و آن دادنامه ایرادات قانونی زیر وارد است.

1- قانون مقدم‌التصویب (قانون مدیریت خدمات كشوری) شهرداری را از شمول قانون مستثنی نموده(3)، اما قانون مأخرالتصویب (قانون برنامه ششم) ایثارگران، دیگر دستگاه‌های اجرایی را مشمول برخی از احكام قانون مدیریت نموده، ازجمله حكم بند و تبصره ماده 103 قانون مدیریت موضوع بازنشستگی ایثارگران تا خدمت 35سال (4).

2- قانون لازم‌الاجرای برنامه ششم می‌گوید؛ ایثارگرانی كه به موجب قوانین و مقررات مربوطه از امتیاز یك مقطع تحصیلی بالاتر بهره‌مند می‌باشند، با داشتن مدرك تحصیلی لیسانس مشمول بند الف ماده 103 قانون مدیریت خدمات كشوری بوده و می‌توانند تا 35 سال خدمت كنند.

3- به طوری كه ملاحظه می‌شود، قانون برنامه ششم دامنه شمول بند الف ماده 103 قانون مدیریت را به تمامی دستگاه‌های اجرایی تسری می‌دهد، اما سازمان امور اداری و استخدامی و هیئت تخصصی استخدامی دیوان عدالت این تسری را برنمی‌تابد، چرا؟

4- آیا هیئت تخصصی استخدامی دیوان عدالت و سازمان امور اداری و استخدامی نمی‌دانند كه احكام برنامه ششم طی دوره 5ساله (1400-1396) لازم‌الاجرا بوده و احكام و قوانین مغایر با آن در طول اجرای برنامه متوقف‌الاجرا می‌باشد(5).

5- ختم كلام، ایثارگر تعریف دارد و معرف آن قانون جامع ایثارگران است و با تغییر محل خدمتش در دستگاه‌های اجرایی و نهادهای عمومی غیردولتی، از شمول مقررات بازنشستگی خارج نمی‌شوند، خصوصا آن كه در هیچ یك از مواد قانون مدیریت خدمات كشوری ، ایثارگر با تحصیلات كارشناسی كه یك مقطع تحصیلی بالاتر شناخته می‌شود، از حق خدمت تا 35 سال منع نشده است. اگر با تفسیر و توجیه مدیران منع هم شده باشد، ‌به موجب تبصره ماده 118 قانون برنامه ششم به عنوان حكم مغایر با بند «ز» ماده 87 قانون برنامه ششم در طول اجرای برنامه ششم متوقف‌الاجراست و با یك حكم و قانون متوقف‌الاجراشده نمی‌توان خیل عظیمی از ایثارگران را از حق مسلم خود (خدمت تا 35 سال) محروم كرد، چه به وسیله دادنامه دیوان آن‌‌هم نه هیئت عمومی و چه به موجب اظهارنظر سازمان امور اداری و استخدامی.

پی‌نوشت‌ها:

1) نامه شماره 53701 مورخ 13/2/99
2) دادنامه شماره 660 مورخ 30/9/98 هیئت تخصصی استخدامی دیوان
3) ماده 117 قانون مدیریت
4) بند (ز) ماده 87 قانون برنامه ششم
5) تبصره یك ماده 118 قانون برنامه ششم

انتهای پیام/