از سوی یک شرکت صنعتی صورت گرفت؛
گزارش آنا از تعطیلی‌های مکرر سالن‌های هنری؛
خاک مُرده‌ای که بر پیکره صحنه و پرده هنر ریختند/ کسی دیگر به آنلاین هم دل نمی‌دهد!
فعالیت سینما مثل تئاتر روزهای خوشی را در ماه‌های آینده به خود نخواهد دید؛ این در حالی است که روند ساخت پروژه‌های سینمایی با اکران نامعلوم ادامه دارد.
به گزارش خبرنگار حوزه سینمایی گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، فعالیت‌های هنری از سینما گرفته تا تئاتر و غیره همچنان روزهای راکدی را پشت سر می‌گذارند و فعلاً هم با تعطیلات اجباری مواجه شده‌اند تا درآمد حداقلی و احتمالا اشتغال اندک آنان نیز کم‌کم از بین برود.
این تعطیلات پی در پی البته بیشتر بر تهران متمرکز است و بالتبع فراوانی اکثریت سالن‌های سینمایی و تئاتری در پایتخت بر این انفعال دامن می‌زند. بر این اساس، تکلیف این مراکز در نبود برنامه‌ریزی درست و حمایت‌های مدون مشخص نیست چرا که دائما با شیوع کرونا و دستور تعطیلی روبرو می‌شوند.
از میان سالن‌های تئاتری دولتی تماشاخانه سنگلج با حداقل اجرا و نیز مجموعه تئاترشهر با نهایتاً دو اثر نمایشی به فعالیت نسبی خود ادامه می‌دادند که درحال حاضر اجرای آثار تئاتری همین مراکز مثل «یاماها» و «مرفی» هم معلق مانده است.
قدیمی‌ها به صحنه نمی‌آیند
هرچند در این بین کمتر شاهد فعالیت تئاتری‌های مطرح و ورودشان به این سالن‌ها هستیم و در غیاب آنان عمدتاً کارگردانان جوانتر در تلاشند از خلوت سالن‌ها بهره کافی را ببرند. این روند نیز بدون تماشاگر و یا تعطیلی‌های پی در پی مواجه می‌شود. سالن‌های خصوصی هم جز در شرایط خاص و وجود تماشاگران بالقوه خود حاضر به اجرای نمایش نمی‌شوند.
حال و روز سالن‌های سینما در قیاس با صحنه تئاتر شاید بهتر اما در قیاس با فعالیت عادی رو به نابودی است. به نظر می‌رسد تعطیلی‌های پشت سرهم به نظر روزهای خوشایندی را خصوصاً برای سالن‌های بخش خصوصی باقی نگذاشته و بسیاری از آنان چاره را حتی در کاهش کادر اجرایی خود دیده‌اند.
تصمیمات غیرشفاف مدیران بالادستی، تلنبار مجوزهای صادر شده، عدم تقاضا از سوی صاحبان فیلم‌های تجاری و نیز نگرانی مخاطبان از رفتن به سالن‌ها و البته تعطیلات اجباری بر سر مراکز هنری و فرهنگی، چهره سینما را بدتر از تئاتر، به رکودی عجیب برده و در این بین فیلمسازان هم علاقه‌ای ندارند تا فیلم‌های خود را در این شرایط متزلزل روی پرده بفرستند.
این امید هم از دست می‌رود؟
در چنین وضعیتی تنها امید برای کسب و کار بسیاری از فیلمسازان سینمای بدنه، «اکران آنلاین» بود. اما این بخش نیز پس از تزریق چند فیلم خوب، هنوز نتوانسته رضایت سرمایه‌گذاران و صاحبان فیلم‌ها را نگه داشته و آنان را متقاعد به نمایش فیلمشان در پلتفرم‌های اینترنتی کند. در حال حاضر تنها فیلم‌هایی به این طرح دلخوش کرده‌اند که روی پرده سینما رفته باشند!
نکته جالب اینکه عمده فیلم‌های عرضه شده به این سامانه‌ها فروش میلیاردی را رقم زده‌اند و با درصد سود بیشتری نسبت به پرده سینما مواجه شده‌اند اما دلایلی مثل قاچاق یکباره آثار و شاید علاقه عده‌ای از فیلمسازان برای رونمایی از محصولاتشان بر پرده عریض، این طرح را نیز از اساس به بنبست کشانده است.
چه کنیم با این همه فیلم؟
عجیب‌تر این است که گویا فیلم‌هایی که بنابر تاریخ اعلامی از سوی شورای صنفی نمایش قرار بر اکران عمومی خود داشته‌اند کم‌کم از تصمیمشان منصرف شده‌اند؛ احتمالا «تومان» به کارگردانی مرتضی فرشباف در این دسته جای بگیرد.
در عین اینکه پیش از دستور تعطیلی مراکز فرهنگی و هنری قرار بود «سازهای ناکوک» علی حضرتی از ۱۶ مهرماه، «سراسر شب» فرزاد مؤتمن از ۲۳ مهرماه و «مردن در آب مطهر» نوید محمودی از ۳۰ مهرماه روی پرده بروند که با وجود تعطیلات ناخواسته سینما، باید دید آینده نمایش این آثار چه می‌شود. «تله پاتی» و «کله پوک» و بقیه هم وضعیت نامشخصی دارند.
به نظر فعالیت سینما مثل تئاتر روزهای خوشی را طی ماه‌های آینده به خود نخواهد دید و این درحالی است که روند ساخت پروژه‌هایی سینمایی ادامه دارد و اکران همه آنها به روزهای نامعلوم خواهد کشید. شاید هم‌اکنون تنها سریال‌های شبکه نمایش خانگی هستند که به به واسطه توزیع در پلتفرم‌های اینترنتی پراستقبال‌اند و به تدریج باید شاهد هجوم سریال‌سازان به این عرصه باشیم.
انتهای پیام /4143/پ
انتهای پیام/
در گفتوگو با آنا مطرح شد؛
