هیچ کشوری به تنهایی نمی‌تواند با چالش تغییرات اقلیم روبه رو شود

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری آنا، دبیر کل سازمان ملل متحد در آستانه برگزاری اجلاس سران درپاریس با حضور بیش از120 تن از سران دولت ها و کشورهای جهان ضمن ارائه پیشنهادهای خود به رهبران جهان، می‌نویسد: چالش حال حاضر حرکت سریع و روبه جلو برای کاهش انتشار آلاینده‌های زیست محیطی و گازهای گلخانه‌ای در سطح جهان است تا بتوان افزایش دمای جهانی را به زیر دو درجه سلسیوس رساند.

بان‌‌ کی مون نوشت: طی نزدیک به نه سال که دبیرکل سازمان ملل متحد بوده‌ام، به سرحدادتی از جهان سفر کردم که با تغییرات اقلیم رو به رو است و همواره درباره نیاز به پاسخ جهانی فوری به این مسئله با رهبران جهان، مسئولان تجاری و شهروندان صحبت کرده‌ام.

وی در پاسخ به این سوال که چرا در این باره توجه زیادی می‌کند، نوشت: نخست، مانند هر پدربزرگی، می‌خواهم نوه‌هایم از زیبایی و نعمت سیاره‌ای سالم بهره مند شوند و مانند هر انسانی از بدتر شدن سیل، خشکسالی، آتش سوزی (جنگل‌ها)، محو کشورهای جزیره‌ای و انقراض گونه‌های متفاوت غمگین می‌شوم. همان‌گونه که عالیجناب پاپ فرانسیس و سایر رهبران مذهبی به ما یادآور شده‌اند، ما مسئولیتی اخلاقی در قبال اقدام در همبستگی با فقرا و آسیب پذیرترین افرادی داریم که کمترین اقدام برای تغییرات اقلیمی را انجام داده‌اند و قبل و بدتر از دیگران از عواقب آن رنج خواهند برد.

دبیر کل سازمان ملل ادامه داد: به عنوان رئیس سازمان ملل متحد، اینجانب به دلیل اینکه هیچ کشوری به تنهایی نمی‌تواند با چالش تغییرات اقلیم روبه رو شود، آن را در اولویت قرار داده‌ام. تغییرات اقلیمی گذرنامه حمل نمی‌کند، انتشار آلاینده‌های زیست محیطی و گازهای گلخانه‌ای در هرجا به این مشکل می افزاید.تهدیدی علیه زندگی و معیشت در همه جا است. ثبات اقتصادی و امنیت ملت‌ها در تهدید هستند. تنها از راه سازمان ملل متحد می‌توانیم پاسخی دسته جمعی به این مشکل دارای ذاتی جهانی بدهیم.

بان کی مون نوشت: فرآیند مذاکرات، آهسته و طاقت فرسا بوده است. اما شاهد نتایج هستیم. در پاسخ به فراخوان سازمان ملل متحد، بیش از 166 کشور که روی هم رفته اشاعه دهنده بیش از 90 درصد از آلاینده‌ها هستند، هم اکنون برنامه‌های ملی با اهداف مشخص ارائه داده‌اند. اگر این برنامه‌های ملی با موفقیت اجرا شوند، منحنی انتشار آلاینده‌های زیست محیطی و گازهای گلخانه‌ای را رو به پایین می‌آورد که پیش بینی شده منجربه افزایش تقریبی دمای جهانی تا سه درجه سلسیوس تا پایان قرن شود.

وی افزود: این پیشرفتی چشمگیر است. اما هنوزکافی نیست. چالش حال حاضر حرکت سریع و روبه جلو برای کاهش انتشار آلاینده‌های زیست محیطی و گازهای گلخانه‌ای در سطح جهان است تا بتوانیم افزایش دمای جهانی را به زیر دو درجه سلسیوس برسانیم. در عین حال، باید ازکشورها برای سازگاری با عواقب اجتناب ناپذیر پیش رویمان حمایت کنیم. اقدام سریع‌تر، به منفعتی بیشتر برای همه از جمله ثبات و امنیت افزون تر، رشد اقتصادی قوی تر و پایدارتر، تاب آوری تقویت شده در برابر آسیب‌ها، آب و هوای پاکتر، و ارتقای سلامت منجر می شود.

بان کی مون نوشت: یک شبه به این اهداف نخواهیم رسید. کنفرانس تغییرات اقلیمی پاریس نقطه پایان نیست و باید حداقل خواسته‌هایمان را نشانه بگیرد. این کنفرانس باید نقطه عطفی به سوی انتشار کمتر آلاینده‌ها و آینده تاب آور اقلیمی باشد.در سرار جهان، حرکتی پرشتاب در حال شکل گیری است. شهرها، بخش تجاری و سرمایه‌گزاران، رهبران مذهبی و شهروندان در حال اقدام برای جلوگیری از انتشار آلاینده‌های زیست محیطی و گازهای گلخانه‌ای و ایجاد تاب آوری هستند. حال مسئولیت متوجه دولت‌ها است تا توافقی معنادار و الزام آور در پاریس منعقد کنند که مقررات روشن در مسیر تقویت بلند پروازنه جهانی را فراهم آورد. بدین منظور، مذاکره کنندگان نیازمند راهنمایی روشن از سوی مقامات ارشد هستند.

وی ادامه داد: معتقدم این امر در شرف وقوع است. رهبران گروه 20 که پیش‌تر در این ماه در آنتالیای ترکیه ملاقات داشتند، تعهد راسخ نسبت به اقدام اقلیمی نشان دادند و با وجود ملاحظات تشدید شده امنیتی به دنبال حملات تروریستی، بیش از 120 تن از رؤسای کشورها و دولت‌ها شرکت خود در کنفرانس پاریس را قطعی کردند.اینجانب چهار عامل پایداری، انعطاف پذیری، همبستگی، و اعتبار را برای موفقیت نشست پاریس در نظر دارم.

دبیر کل سازمان ملل متحد نوشت: نخست، پایداری. پاریس باید دیدگاهی طولانی مدت مطابق با مسیر کمتر از دو درجه (سلسیوس) ارائه و به بازارها این پیام را ارسال کند که دگرگونی اقتصاد جهانی به اقتصادی کم کربن اجتناب ناپذیر، پرمنفعت و از قبل در دست اقدام است.دوم، توافق پاریس باید انعطاف پذیری ارائه دهد تا نیاز به ادامه مذاکرات نباشد. باید بتواند تغییرات در اقتصاد جهانی را در خود لحاظ و بین نقش رهبری کشورهای توسعه یافته و مسئولیت فزاینده کشورهای در حال توسعه توازن ایجاد کند.سوم، این توافق باید نشان دهنده همبستگی، شامل تامین بودجه و انتقال فن آوری به کشورهای در حال توسعه باشد. کشورهای توسعه یافته باید تعهد خود نسبت به ارائه 100 میلیارد دلار تا 2020 برای تعدیل و کاهش آلاینده‌ها به تساوی را حفظ کنند.چهارم، توافق باید اعتبار در پاسخ به اثرات فزاینده تغییرات اقلیمی را نشان دهد. باید شامل دوره‌های پنج ساله منظم برای دولت‌ها جهت ارزیابی و تقویت برنامه‌های ملی اقلیمی در راستای مقتضیات علمی باشد. همچنین توافق پاریس باید شامل سازو کارهای قوی و شفاف برای پایش، نظارت، و گزارش پیشرفت باشد.

وی ادامه داد: سازمان ملل متحد برای حمایت از کشورها در اجرای چنین توافقی کاملا آماده است.توافق معنادار اقلیمی در پاریس، امروز و فردای بهتری ایجاد و به خاتمه فقر کمک می‌کند. هوای مان را پاک و از اقیانوس هایمان حفاظت کنیم. سلامت عمومی را بهبود بخشیم. مشاغل جدید ایجاد کنیم و ابتکارات سبز ارائه دهیم. این توافق پیشرفت به سوی آرمان‌های توسعه پایدار را سرعت می‌بخشد. به این دلیل اینجانب عمیقاٌ به تغییرات اقلیمی اهمیت می‌دهم.پیام اینجانب به رهبران جهان روشن است، موفقیت در پاریس به شما بستگی دارد. حال زمان برای حس مشترک، مصالحه، و اجماع فرارسیده است. زمان آن است تا فراتر از افق‌های ملی بنگریم و به منافع مشترک اولویت دهیم. مردم جهان و نسل‌های آتی بر نگرش و شجاعت شما برای استفاده از این لحظه تاریخی حساب می‌کنند.