نقش‌پردازی سفالینه‌ها با تایپوگرافی

به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، سارا تابع پژوهشگر کارگاه سفال و لعاب پژوهشکده هنرهای سنتی با اعلام این خبر گفت: «امروزه تایپوگرافی در هنر گرافیک و نقاشی کاربرد فراوان دارد ولی تاکنون از این شیوه برای نقش‌انداختن روی سفال استفاده نشده بود.»

وی تصریح کرد: «هم‌اکنون این شیوه در قالب یک طرح پژوهشی در کارگاه سفال و لعاب پژوهشکده هنرهای سنتی در حال انجام است.»

وی افزود: «در این روش از ترکیب خط و نوشته در قالب نقش استفاده می شود به نحوی که خوانا نبوده و به شکل نقش در آید.»

این پژوهشگر تصریح کرد: «تکنیک کار در این شیوه به این صورت است که ابتدا نوشته‌ها تجزیه و تحلیل و خلاصه شده و با نقش‌های ایرانی و نقش‌مایه‌های دوره ساسانی ترکیب می‌شوند و نهایتا طرح نهایی انتخاب و روی سفال انداخته می‌شود.»

تابع با بیان اینکه در این روش از لعاب‌های مات و رنگ‌های ترکیب شده استفاده می‌شود گفت: «بر خلاف برخی از سفالینه‌ها که با سیاه مشق و شکسته نستعلیق نقش پردازی می‌شوند طرح‌ها در این شیوه منحصر به فرد و خاص هنرمند است.»

تایپوگرافی هنری است که در آن طراح می‌کوشد با تغییر عناصر متن، مثل اندازه، فاصله حروف، شکل حروف، فاصله خطوط، پاراگراف‌بندی و مواردی از این دست زبان بصری برای تایپ به وجود آورد . تایپوگرافی در طیف گسترده‌ای از امور هنری، مثل ساخت تیتراژ فیلم، طراحی گرافیک، طراحی کتاب‌های کمیک، طراحی مالتی مدیا و… کاربرد دارد .

تایپوگرافی با خطاطی و دست نویس تفاوت دارد ، هر چند طراح تایپ می‌تواند از خط و دست‌نویس نیز برای تایپوگرافی بهره ببرد.