شاعر مرده وجود ندارد!

یغما گلرویی، شاعر و ترانه‌سرا طی یادداشتی کوتاه که در اختیار گروه فرهنگی آنا قرار داده است، سالروز میلاد محمدعلی سپانلو را که در اردیبهشت‌ماه دیده از جهان فروبست، گرامی داشته است. متن یادداشت به این شرح است:

تهران شهرِ غم انگیزی‌ست

محمد‌علی سپانلو فردا هفتاد و پنج ساله می‌شود. این جمله را نمی‌شود با فعل ماضی نوشت چرا که شاعر مرده وجود ندارد.

نه‌مگر حافظ از روی طاقچه خانه‌ها به گوشی‌های موبایل ما راه پیدا کرده است؟ نه مگر فروغ همچنان در ذهن نسل‌های امروزی پرسه می‌زند؟ نه مگر شاملو با همان پای بریده پیشاپیش آنانی که به آزادی آدمی ایمان دارند می‌دود؟

سپانلو هم با تمام شعرها و ترجمه‌ها و تحقیقاتش همچنان در کنار ماست. شاعران نمی‌میرند چرا که شعر نمی‌میرد.

میلادش خجسته باد.

«برای محمدعلی سپانلو»

صدای خنده هایت هنوز

از کنارِ شمعدانی ها شنیده می شود.

از دیوار های فرش شده با کتابِ خانه ات.

از آشپزخانه ای

که در آن سلطانِ جهان بودی

و چای نباتش را

با صد شاخه نباتِ لعبت و لوند

عوض نمی کردی.

قاه قاهِ بی غشی

که شانه یت را می لرزاند

ماهیانِ مُرده ی حوض هم

به زنده شدن وا می داشت

حتا وقتی

از کلکسیونِ سرطان هایت

لطیفه می ساختی.

نوشتن از مرگِ تو ساده نیست.

من شاعران زیادی را می شناسم

که مُرده به دنیا می آیند

و مُرده می میرند.

شاعرانی که تبسم را نمی شناسند

و قلقلکِ هیچ نقلِ قولی

سگرمه های درهمشان را وا نمی کند

اما تو

با شعفی که در چشم هایت داشتی

چگونه ممکن است

مُرده باشی؟

تهران بدونِ تو

شهرِ غم انگیزی ست. //

یغما گلرویی