اعتراف مرد شکاک به قتل همسر اول و دومش

همزمان با تشکیل پرونده قضایی، مشخصات وتصویر زن گمشده در اختیار گشت‌‌های انتظامی قرار گرفت. در حالی که ده روز از شکایت این مرد گذشته بود، فردی با پلیس 110 تماس گرفت و از کشف جسد سوخته زنی در حاشیه یکی از شهرهای اصفهان خبر داد. در این مرحله ماموران که احتمال می‌دادند جسد سوخته متعلق به همان زن گمشده است، از شوهر وی خواستند تا با حضور در پزشکی قانونی، هویت مقتول را شناسایی کنند که او با مشاهده جسد مدعی شد این جسد متعلق به همسر گمشده‌اش نیست .

تحقیقات پلیس جنایی برای یافتن زن گمشده و شناسایی هویت جسد زن سوخته ادامه داشت تا این‌که دوازدهم اردیبهشت امسال کارآگاهان جنایی از طریق گزارش مردمی از کشف جسد زنی در حاشیه فرودگاه اصفهان باخبر شدند. کارآگاهان جنایی با حضور در این محل، مشاهده کردند ساعاتی از مرگ این زن می‌گذرد و بررسی‌های اولیه نشان می‌داد او با جسمی رشته مانند خفه شده است و مدارکی همراه ندارد که هویت وی را مشخص کند. جستجوها برای رازگشایی از هویت مقتول ادامه داشت تا این‌که چند هفته پیش ماموران باکشف سرنخ‌هایی متوجه شدند او همسر دوم همان مردی است که دو سال پیش گم شدن همسر اول خودرا به پلیس گزارش داده بود.

همین سرنخ کافی بود که پلیس به این مرد به اتهام قتل مظنون شود و او تحت تعقیب پلیس قرار گرفت و دستگیر شد. در بازرسی از خانه متهم، مدارک هویتی به دست آمدکه هویت زن جوان را نشان می‌داد.

اعتراف به قتل همسر دوم

متهم با انتقال به پلیس آگاهی در بازجویی اظهارات ضد و نقیضی بیان و ادعا کرد مقتول را نمی‌شناسد و از سرنوشت همسر اولش نیز بی‌خبر است. تحقیقات از او ادامه داشت تا این که متهم اعتراف کرد این زن جوان همسر دومش بوده که او را به قتل رسانده اما از سرنوشت همسر اولش بی خبر است.

وی در اظهاراتش گفت: حدود یک سال قبل با این زن ازدواج کردم. روز حادثه همسرم خانه نبود و وقتی بازگشت، از او پرسیدم کجا رفته بوده که پاسخ قانع‌کننده‌ای نداد. آنقدر عصبانی شدم که قدرت فکر کردن نداشتم. در اوج عصبانیت روسری همسرم را دور گردنش گره زده و او را خفه کردم. پس از مرگ او، جسدش را در صندلی عقب خودرو گذاشته و شبانه در زمین‌های کشاورزی حوالی فرودگاه رهاکردم .

او صحنه جنایت را بازسازی کرد اما هر‌گونه اطلاع از سرنوشت همسر نخست خود را انکار می‌کرد. متهم با هماهنگی قضایی روانه زندان شد و تحقیقات پلیس جنایی برای رازگشایی از سرنوشت زن گمشده ادامه یافت.

آزمایش دی.ان.ای راز قتل را گشود

در این مرحله با آزمایش دی.ان.ای جسد سوخته مشخص شد جسد متعلق به همان زن گمشده و همسر اول متهم به قتل است. با رازگشایی از این جنایت روند رسیدگی به پرونده وارد مرحله جدیدی شد. متهم به قتل پس از انتقال به اداره آگاهی و اظهارات ضد و نقیض در باره سرنوشت همسر نخست خود، دو روز پیش سکوت خود را شکست و به قتل همسر نخست خود اعتراف کرد.

متهم به قتل در اظهاراتش گفت: سال 91 با همسر اولم در کرمانشاه آشنا شده و با هم ازدواج کردیم. سال اول زندگی با هم مشکل نداشتیم تا این‌که نسبت به رفتارهای همسرم مشکوک شدم وروزبه روز سوء‌ظن‌هایم نسبت به وی بیشتر می‌شد. عصر روز حادثه میان من و همسرم درگیری رخ داد و مشاجره‌مان بالا گرفت. همسرم به من ناسزا گفت. سیلی محکمی به صورتش زدم و او را هل دادم که سرش به دیوار خورد و نقش زمین شد و جان سپرد. دستپاچه شده و نمی‌دانستم با جسد او چه کار کنم. تا ساعت 3 بامداد روز بعد کنار جسد بودم و بعد آن را داخل پتویی پیچیده و با خودرویم به سمت بیابان‌های شاهین شهر رفتم و جسد را کنار جاده انداختم و آن را آتش زدم تاشناسایی نشود و با شکایت دروغین، گم شدن او را گزارش دادم. هردو همسرم را قربانی سوء‌ظن‌هایم کردم.

متهم به قتل پس از بازسازی صحنه قتل روانه زندان شد.