دعای مجیر+متن عربی و فارسی
دعامجیر که یکی از دعاهای مهم کتاب مفاتیح الجنان است را می‌توانید در این خبر ببینید.
به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا،خواندن دعای مجیر که از حضرت رسول(ص) روایت شده از فواید زیادی برخوردار است که یکی از آن‌‌ها این است که خداوند با خوانده شدن این دعا در «ایام البیض» [روزهای سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم] ماه رمضانتوسط فرد تمامی گناهان او را می‌بخشد هرچند به عدد دانه‌های باران و برگ‌های درختان و ریگ‌های بیابان باشد،البته این دعا برای شفای بیمار و ادای دین و بی‌نیازی و توانگری و رفع غم و اندوه سودمند است.
دعای مجیر
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ سُبْحانَكَ يَا اللّٰهُ ، تَعالَيْتَ يَا رَحْمٰنُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ . سُبْحانَكَ يَارَحِيمُ ، تَعالَيْتَ يَا كَرِيمُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَا مُجِير . سُبْحانَكَ يَا مَلِكُ ، تَعالَيْتَ يَامالِكُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ . سُبْحانَكَ يَا قُدُّوسُ ، تَعالَيْتَ يَا سَلامُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَامُجِيرُ . سُبْحانَكَ يَامُؤْمِنُ ، تَعالَيْتَ يَامُهَيْمِنُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَامُجِيرُ . سُبْحانَكَ يَاعَزِيزُ ، تَعالَيْتَ يَاجَبَّارُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَامُجِيرُ . سُبْحانَكَ يَامُتَكَبِّرُ ، تَعالَيْتَ يَامُتَجَبِّرُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَامُجِيرُ؛
منزّهی تو ای خدا، بلندمرتبه هستی ای بخشنده، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای مهربان، بلندمرتبه هستی ای کریم، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای فرمانروا، بلندمرتبه هستی ای مالک، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای بری از هر عیب، بلندمرتبه هستی ای سلام، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای ایمن‌بخش، بلندمرتبه هستی ای چیره بر هستی، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای عزّتمند، بلندمرتبه هستی ای جبّار، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای بزرگ‌منش، بلندمرتبه هستی ای بزرگ‌منش، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده؛
سُبْحانَكَ يَاخالِقُ ، تَعالَيْتَ يَابارِئُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَامُجِيرُ . سُبْحانَكَ يَامُصَوِّرُ ، تَعالَيْتَ يَامُقَدِّرُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَامُجِيرُ . سُبْحانَكَ يَاهادِى ، تَعالَيْتَ يَاباقِى ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَامُجِيرُ . سُبْحانَكَ يَاوَهَّابُ ، تَعالَيْتَ يَاتَوَّابُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَامُجِيرُ . سُبْحانَكَ يَافَتَّاحُ ، تَعالَيْتَ يَامُرْتاحُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَامُجِيرُ . سُبْحانَكَ يَاسَيِّدِى ، تَعالَيْتَ يَامَوْلاىَ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَامُجِيرُ . سُبْحانَكَ يَاقَرِيبُ ، تَعالَيْتَ يَارَقِيبُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَامُجِيرُ . سُبْحانَكَ يَامُبْدِئُ ، تَعالَيْتَ يَامُعِيدُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ . سُبْحانَكَ يَا حَمِيدُ ، تَعالَيْتَ يَامَجِيدُ ، أَجِرْنا مِنَ النّارِ يَامُجِيرُ؛
منزّهی تو ای آفریننده، بلندمرتبه هستی ای آفرینشگر، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای صورت آفرین، بلندمرتبه هستی ای تقدیر کننده، ما را از آتش پناه ده ای پناده‌دهنده، منزّهی تو ای راهنما، بلندمرتبه هستی ای ماندگار، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای بخشایشگر، بلندمرتبه هستی ای بسیار توبه‌پذیر، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای گشایشگر، بلندمرتبه هستی ای خستگی‌ناپذیر، ما را از آتش پناه ده ای پناده‌دهنده، منزّهی تو ای سرورم، بلندمرتبه هستی ای مولایم، ما از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای نزدیک، بلندمرتبه هستی ای نگاهبان، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده، منزّهی تو ای پدیدآورنده، بلندمرتبه هستی ای بازگرداننده، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای ستوده، بلندمرتبه‌ای ای دارای عظمت، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده؛
سُبْحانَكَ يَا قَدِيمُ ، تَعالَيْتَ يَا عَظِيمُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَامُجِيرُ . سُبْحانَكَ يَا غَفُورُ ، تَعالَيْتَ يَا شَكُورُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ . سُبْحانَكَ يَاشَاهِدُ ، تَعالَيْتَ يَا شَهِيدُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ . سُبْحانَكَ يَاحَنَّانُ ، تَعالَيْتَ يَا مَنَّانُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ . سُبْحانَكَ يَا بَاعِثُ ، تَعالَيْتَ يَا وَارِثُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ . سُبْحانَكَ يَا مُحْيِى ، تَعالَيْتَ يَا مُمِيتُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ . سُبْحانَكَ يَا شَفِيقُ ، تَعالَيْتَ يَا رَفِيقُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ . سُبْحانَكَ يَا أَنِيسُ ، تَعالَيْتَ يَا مُؤْنِسُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ . سُبْحانَكَ يَا جَلِيلُ ، تَعالَيْتَ يَا جَمِيلُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ؛
منزّهی تو ای دیرینه، بلند مرتبه هستی ای بزرگ، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای آمرزگار، بلندمرتبه هستی ای ستایش‌پذیر، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای گواه، بلندمرتبه هستی ای حاضر، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای مهربان، بلندمرتبه هستی ای منت‌گذار، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای برانگیزنده، بلندمرتبه هستی ای میراث‌بر، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای زندگی‌بخش، بلندمرتبه هستی ای میراننده، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای مهربان، بلندمرتبه هستی ای همراه، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای همدم، بلندمرتبه هستی ای مونس، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای بزرگ منزلت، بلندمرتبه هستی ای زیبا، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده؛
سُبْحانَكَ يَاخَبِيرُ ، تَعالَيْتَ يَا بَصِيرُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ . سُبْحانَكَ يَا حَفِىُّ ، تَعالَيْتَ يَا مَلِىُّ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَامُجِيرُ . سُبْحانَكَ يَامَعْبُودُ ، تَعالَيْتَ يَامَوْجُودُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَامُجِيرُ . سُبْحانَكَ يَاغَفَّارُ ، تَعَالَيْتَ يَاقَهَّارُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَامُجِيرُ ، سُبْحانَكَ يَامَذْكُورُ ، تَعالَيْتَ يَامَشْكُورُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَامُجِيرُ . سُبْحانَكَ يَاجَوادُ ، تَعالَيْتَ يَامَعاذُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَامُجِيرُ . سُبْحانَكَ يَاجَمالُ ، تَعالَيْتَ يَاجَلالُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَامُجِيرُ . سُبْحانَكَ يَاسَابِقُ ، تَعالَيْتَ يَارَازِقُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَامُجِيرُ . سُبْحانَكَ يَاصَادِقُ ، تَعالَيْتَ يَافَالِقُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَامُجِيرُ؛
منزّهی تو ای آگاه، بلندمرتبه هستی ای بینا، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای عطابخش، بلندمرتبه هستی ای امان ده، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای معبود، بلندمرتبه هستی ای موجود، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای بسیار آمرزنده، بلندمرتبه هستی ای ستوده، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای یاد شده، بلندمرتبه هستی ای سپاس شده، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای بخشنده، بلندمرتبه هستی ای پناهگاه، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای زیبا، بلندمرتبه هستی ای باشکوه، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای پیش از همه، بلندمرتبه هستی ای روزی‌دهنده، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای راست‌گو، بلندمرتبه هستی ای شکافنده، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده؛
سُبْحانَكَ يَاسَمِيعُ ، تَعالَيْتَ يَاسَرِيعُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَامُجِيرُ . سُبْحانَكَ يَارَفِيعُ ، تَعالَيْتَ يَابَدِيعُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَامُجِيرُ . سُبْحانَكَ يَافَعَّالُ ، تَعالَيْتَ يَامُتَعالٍ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَامُجِيرُ . سُبْحانَكَ يَاقَاضِى ، تَعالَيْتَ يَارَاضِى ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَامُجِيرُ . سُبْحانَكَ يَاقَاهِرُ ، تَعالَيْتَ يَا طَاهِرُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَامُجِيرُ . سُبْحانَكَ يَا عَالِمُ ، تَعالَيْتَ يَا حَاكِمُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ؛
منزّهی تو ای شنوا، بلندمرتبه هستی ای سریع، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای بلندپایه، بلندمرتبه هستی ای نوآفرین، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای همواره در کار، بلندمرتبه هستی ای والاتر، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای قضاوت کننده، بلندمرتبه هستی ای خشنود، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای چیره، بلندمرتبه هستی ای پاک، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای دانا، بلندمرتبه هستی ای حکمران، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده؛
سُبْحانَكَ يَا دائِمُ ، تَعالَيْتَ يَاقائِمُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَامُجِيرُ . سُبْحانَكَ يَاعَاصِمُ ، تَعالَيْتَ يَاقاسِمُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَامُجِيرُ ، سُبْحانَكَ يَاغَنِىُّ ، تَعالَيْتَ يَامُغْنِى ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَامُجِيرُ . سُبْحانَكَ يَاوَفِىُّ ، تَعالَيْتَ يَاقَوِىُّ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَامُجِيرُ . سُبْحانَكَ يَاكَافِى ، تَعالَيْتَ يَا شَافِى ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ . سُبْحانَكَ يَامُقَدِّمُ ، تَعالَيْتَ يَا مُؤَخِّرُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ . سُبْحانَكَ يَا أَوَّلُ ، تَعالَيْتَ يَا آخِرُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ؛
منزّهی تو ای پاینده، بلندمرتبه هستی ای پایدار، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای نگهدارنده، بلندمرتبه هستی ای پخش کننده، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای بی‌نیاز، بلندمرتبه هستی ای بی‌نیاز کننده، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای باوفا، بلندمرتبه هستی ای توانا، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای کفایت کننده، بلندمرتبه هستی ای شفابخش، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای پیش‌انداز، بلندمرتبه هستی ای پس‌انداز، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای آغاز، بلندمرتبه هستی ای انجام، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده؛
سُبْحانَكَ يَا ظَاهِرُ ، تَعالَيْتَ يَا بَاطِنُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَامُجِيرُ . سُبْحانَكَ يَا رَجَاءُ ، تَعالَيْتَ يَا مُرْتَجىٰ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ . سُبْحانَكَ يَاذَا الْمَنِّ ، تَعالَيْتَ يَا ذَا الطَّوْلِ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ . سُبْحانَكَ يَاحَىُّ ،تَعالَيْتَ يَا قَيُّومُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ . سُبْحانَكَ يَا واحِدُ ، تَعالَيْتَ يَا أَحَدُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ ، سُبْحانَكَ يَا سَيِّدُ ، تَعالَيْتَ يَا صَمَدُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَامُجِيرُ . سُبْحانَكَ يَا قَدِيرُ ، تَعالَيْتَ يَا كَبِيرُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ . سُبْحانَكَ يَا وَالِى ، تَعالَيْتَ يا مُتَعَالِى ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ؛
منزّهی تو ای آشکار، بلندمرتبه هستی ای نهان، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای امید، بلندمرتبه هستی ای امیدبخش، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای عطابخش، بلندمرتبه هستی ای هماره بخشایشگر، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای زنده، بلندمرتبه هستی ای به خود پاینده، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای یگانه، بلندمرتبه هستی ای یکتا، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای سرور، بلندمرتبه هستی ای مقصود همه، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای توانا، بلندمرتبه هستی ای بزرگ، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای ولایت مدار، بلندمرتبه هستی ای بلند پایه ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده؛
سُبْحانَكَ يَا عَلِىُّ ، تَعالَيْتَ يَا أَعْلىٰ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ . سُبْحانَكَ يَا وَلِىُّ ، تَعالَيْتَ يَا مَوْلىٰ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ . سُبْحانَكَ يَا ذارِئُ ، تَعالَيْتَ يَا بَارِئُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَامُجِيرُ . سُبْحانَكَ يَا خَافِضُ ، تَعالَيْتَ يَا رَافِعُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ . سُبْحانَكَ يَا مُقْسِطُ ، تَعالَيْتَ يَا جَامِعُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ ، سُبْحانَكَ يَامُعِزُّ ، تَعالَيْتَ يَا مُذِلُّ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ . سُبْحانَكَ يَا حَافِظُ ، تَعالَيْتَ يَا حَفِيظُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ . سُبْحانَكَ يَا قادِرُ ، تَعالَيْتَ يَا مُقْتَدِرُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ . سُبْحانَكَ يَا عَلِيمُ ، تَعالَيْتَ يَا حَلِيمُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يا مُجِيرُ؛
منزّهی تو ای والا، بلندمرتبه هستی ای والاتر، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای سرپرست، بلندمرتبه هستی ای مولا، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای پدیدآور، بلندمرتبه هستی ای آفرینشگر، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای فرودآور، بلندمرتبه هستی ای فرازبر، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای دادگر، بلندمرتبه هستی ای گردآور، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای عزّت‌بخش، بلندمرتبه هستی ای خوار ساز، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای نگاهبان، بلندمرتبه هستی این نگاهبان، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای توانا، بلندمرتبه هستی ای توانمند، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای دانا، بلندمرتبه هستی ای بردبار، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده؛
سُبْحانَكَ يَا حَكَمُ ، تَعالَيْتَ يَا حَكِيمُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ . سُبْحانَكَ يَامُعْطِى ، تَعالَيْتَ يَا مانِعُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ . سُبْحانَكَ يَا ضَارُّ ، تَعالَيْتَ يَا نَافِعُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ . سُبْحانَكَ يَا مُجِيبُ ، تَعالَيْتَ يَا حَسِيبُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ . سُبْحانَكَ يَا عادِلُ ، تَعالَيْتَ يَا فاصِلُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَامُجِيرُ . سُبْحانَكَ يَا لَطِيفُ ، تَعالَيْتَ يَا شَرِيفُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ . سُبْحانَكَ يَا رَبُّ ، تَعالَيْتَ يَا حَقُّ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ ، سُبْحانَكَ يَا مَاجِدُ ، تَعالَيْتَ يَا وَاحِدُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ . سُبْحانَكَ يَا عَفُوُّ ، تَعالَيْتَ يَا مُنْتَقِمُ ،أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ؛
منزّهی تو ای داور، بلندمرتبه هستی ای فرزانه، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای عطابخش، بلندمرتبه هستی ای بازدار، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای زیان‌رسان، بلندمرتبه هستی ای سودبخش، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای اجابت کننده، بلندمرتبه هستی ای حسابرس، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای دادگر، بلندمرتبه هستی ای جدایی‌انداز، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای مهربان، بلندمرتبه هستی ای شریف، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای پروردگار، بلندمرتبه هستی ای حقیقت پایدار، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای پرشکوه، بلندمرتبه هستی ای یگانه، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای درگذرنده، بلندمرتبه هستی ای انتقام گیرنده، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده؛
سُبْحانَكَ يَا واسِعُ ، تَعالَيْتَ يَا مُوَسِّعُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ ، سُبْحانَكَ يَا رَؤُوفُ ، تَعالَيْتَ يَا عَطُوفُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ . سُبْحانَكَ يَا فَرْدُ ، تَعالَيْتَ يَا وِتْرُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ . سُبْحانَكَ يَا مُقِيتُ ، تَعالَيْتَ يَا مُحِيطُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ . سُبْحانَكَ يَا وَكِيلُ ، تَعالَيْتَ يَاعَدْلُ ، أَجِرْنا مِنَ النّارِ يَا مُجِيرُ . سُبْحانَكَ يَا مُبِينُ ، تَعالَيْتَ يَا مَتِينُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ . سُبْحانَكَ يَا بَرُّ ، تَعالَيْتَ يَا وَدُودُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ ، سُبْحانَكَ يَا رَشِيدُ ، تَعالَيْتَ يَا مُرْشِدُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يا مُجِيرُ ، سُبْحانَكَ يَانُورُ ، تَعالَيْتَ يَا مُنَوِّرُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ؛
منزّهی تو ای بسیار عطابخش، بلندمرتبه هستی ای عطاگستر، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای پرمهر، بلندمرتبه هستی ای نوازشگر، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای یگانه، بلندمرتبه هستی ای بی‌همتا، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای روزی‌بخش، بلندمرتبه هستی ای فراگیر، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای وکیل، بلندمرتبه هستی ای عدالت محض، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای آشکار، بلندمرتبه هستی ای استوار، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای نیکو، بلندمرتبه هستی ای مهروز، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزهی تو ای راهنما، بلندمرتبه هستی ای راهبر، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای روشنایی، بلندمرتبه هستی ای روشنی‌بخش، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده؛
سُبْحانَكَ يَا نَصِيرُ ، تَعالَيْتَ يَا نَاصِرُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ . سُبْحانَكَ يَا صَبُورُ ، تَعالَيْتَ يَا صَابِرُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ . سُبْحانَكَ يَا مُحْصِى ، تَعالَيْتَ يَا مُنْشِئُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَامُجِيرُ . سُبْحَانَكَ يَا سُبْحَانُ ، تَعالَيْتَ يَا دَيَّانُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحانَكَ يَا مُغِيثُ ، تَعالَيْتَ يَا غِياثُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ . سُبْحانَكَ يَافَاطِرُ ، تَعالَيْتَ يَا حَاضِرُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ . سُبْحانَكَ يَا ذَا الْعِزِّ وَالْجَمَالِ ، تَبارَكْتَ يَا ذَا الْجَبَرُوتِ وَالْجَلَالِ ، سُبْحانَكَ لَاإِلٰهَ إِلّا أَنْتَ ، سُبْحانَكَ إِنِّى كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَنَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَكَذٰلِكَ نُنْجِى الْمُؤْمِنِينَ ، وَصَلَّى اللّٰهُ عَلىٰ سَيِّدِنا مُحَمَّدٍ وَآلِهِ أَجْمَعِينَ ، وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ رَبِّ الْعالَمِينَ ، وَحَسْبُنا اللّٰهُ وَنِعْمَ الْوَكِيلُ ، وَلَا حَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلّا بِاللّٰهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ.
منزّهی تو ای یاری‌رسان، بلندمرتبه هستی ای یاور، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای بردبار، بلندمرتبه هستی ای شکیبا، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای شمارشگر، بلندمرتبه هستی ای آفرینشگر، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای پاک و منزّه، بلندمرتبه هستی ای جزادهنده، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای فریادرس، بلندمرتبه هستی ای پناه، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای آفریننده، بلندمرتبه هستی ای حاضر، ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، منزّهی تو ای صاحب شکوه و زیبایی، بلندمرتبه هستی ای دارای جبروت و جلال، منزّهی تو، معبودی جز تو نیست، منزّهی تو، همانا من از ستمکاران بودم، پس دعایش را اجابت کردیم و او را از اندوه رهانیدیم و این‌چنین اهل ایمان را رهایی بخشیم و درود خدا بر آقای ما محمّد و خاندان او همه و سپاس خدا را پروردگار جهانیان و خدا ما را بس است و چه نیکو وکیلی است و جنبش و نیرویی نیست، جز به عنایت خدای والای بزرگ.
بیشتر بخوانید:دعای سمات+متن عربی و فارسی
انتهای پیام/
انتهای پیام/
با استفاده مجدد از زبالههای زیستی:
