همه چیز درباره ۱۰ کشور کوچک و عجیب

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، باید پذیرفت که اطلاق‌کردن عنوان کشور به برخی مناطق صاحب پرچم و همچنین دولت دشوار است. مساحت پایین و جمعیت کم ویژگی اصلی این شبه کشور‌ها هستند. اما خب به مصداق ضرب‌المثل فلفل نبین چه ریزه، هر چه با توانایی‌هایشان بیشتر آشنا می‌شویم، لکنت‌مان نیز برای «کشور» نامیدن‌شان کاهش می‌یابد.

١- گرنادا: جزیره‌ای در شرق دریای کارائیب و دهمین کشور کوچک جهان با جمعیتی بالغ بر ١٠٧‌هزار نفر است. گرنادا از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان جوز هندی در جهان و ورزش محبوب در این کشور کریکت است.

٢- مالتا: با جمعیتی حدود ٤١٩‌هزار و ٥٠٠ نفر در برابر گرنادا کشوری شلوغ و پرجمعیت است. جمهوری مالت به سه قسمت مجزا تقسیم می‌شود: گازو، کومینو و مالتا. براساس آماری که سازمان ملل متحد در سال ٢٠١٣ منتشر کرد، مالتا چهل‌وهشتمین کشور شاد جهان است.

٣- مالدیو: مجمع الجزایری ا ست که هزارو١٩٢ جزیره مرجانی دارد و انسان‌ها فقط در ٢٠٠ جزیره آن سکونت دارند. از این رو این کشور از پراکنده‌ترین کشور‌های آسیاست که در سال ١٩٦٥ به استقلال رسید وجمعیت آن به ٣٦٧‌هزار نفر می‌رسد.

٤- سنت کیتس و نویس: این کشور درواقع دو جزیره است که در کارائیب شرقی واقع شده و جمعیتش شش برابر کمتر از مالدیو است! چشم‌انداز و طبیعت این کشور بی‌نهایت زیبا و بی‌نظیر است. خیلی از چهره‌های شاخص در دنیا این جزیره را خانه خودشان می‌دانند.

٥- لیختن‌اشتاین: یکی از زیباترین و عجیب‌ترین تاریخ‌ها را دارد. طبق آمارهای سال ٢٠١٦، جمعیتش به سختی به ٣٧‌هزار نفر می‌رسد؛ یعنی تقریبا ده برابر کمتر از مالدیو! این کشور بین سوییس و اتریش واقع شده و میزان جرم و جنایت در آن به‌شدت پایین است؛ طوری که آخرین بار در سال ١٩٩٧ در این کشور قتل اتفاق افتاده است.

٦- سن مارینو: تقریبا ٣٢‌هزار نفر جمعیت دارد. این کشور نسبتا کوچک، ولی شلوغ است! سن مارینو با ایالات متحده آمریکا روابط عجیب و غریبی دارد؛ مثلا در سال ١٨٦١، دولت سن مارینو نامه‌ای به رئیس‌جمهوری وقت، آبراهام لینکلن، نوشت و پیشنهاد تشکیل یک اتحادیه را داد! یا اینکه به لینکلن نشان شهروند افتخاری دادند و او هم این نشان را پذیرفت! سن مارینو از هر لحاظ خوب باشد، پای ورزش و قهرمانی که بیفتد حرفی برای گفتن ندارد؛ خصوصا فوتبال!

٧- تووالو: پیشتر با نام مجمع‌الجزایر الیس واقع در شمال شرقی استرالیا شناخته می‌شد. جمعیت آن کمتر از ١٠‌هزار نفر است. این جزیره بسیار کم‌ارتفاع است؛ طوری که بالاترین نقطه آن فقط ١٦ متر از سطح دریا فاصله دارد. در این کشور تنها یک بیمارستان وجود دارد! تووالو منطقه‌ای محافظت‌شده است. در سال ٢٠١٠ تنها ٢‌هزار نفر بازدید‌کننده داشت که ٦٥‌درصد از آن‌ها به قصد تجارت بوده است! تووالو به سیستم غارگردی‌اش مشهور است. در سال ١٩٨٦ دو غواص غار‌های شگفت‌انگیزی را زیر آب‌های این کشور کشف کردند.

٨- نائورو: جزیره‌ای در شرق استرالیاست. از ٢٠١٦ تا کنون این کشور کوچک‌ترین کشور جزیره‌ای با حدود ١٠‌هزار و ٢٠٠ نفر شناخته می‌شود! این کشور هر چقدر هم زیبا باشد با معضل بیکاری دست‌وپنجه نرم می‌کند. تنها ١٠‌درصد از ساکنان آن شغل دولتی دارند. جدا از مشکل اشتغال، مردم این جزیره با مشکل چاقی و اضافه‌وزن درگیرند! مردم نائورو در دسته‌بندی چاق‌ترین ملت‌ها جای دارند؛ زیرا ٩٧‌درصد مردان و ٩٣‌درصد زنان در نائورو چاق هستند. این معضل باعث بروز و فراگیری دیابت نوع دو در میان آنان شده است به طوری که ٤٠‌درصد مردم به این بیماری مبتلا هستند!

٩- موناکو: این کشور بسیار ثروتمند و با فرانسه هم مرز است و پرچمی بسیار شبیه به پرچم اندونزی دارد، منتها کمی جمع‌وجورتر! بزرگ‌ترین تیم فوتبال این کشور یک پرچم سفید و قرمزرنگ دارد که مردم به آن می‌گویند «کلوپ سفید و قرمزها»! استادیوم اصلی موناکو به قدری بزرگ است که بیش از نیمی از جمعیت این کشور که به ٣٧‌هزار و ٥٠٠ نفر می‌رسد، در آن جا می‌شوند!

١٠- واتیکان: واتیکان بیشتر شبیه یک شهر است در رم، پایتخت ایتالیا! اما یک کشور است در دل کشوری دیگر. جایی که محل اسکان پاپ و بسیاری از شخصیت‌های مذهبی دیگر است! جمعیت واتیکان فقط ٨٠٠ نفر است و از این جمعیت بسیار اندک ٤٥٠ نفر هم شهروند شهر‌های دیگر هستند! دولت ایتالیا طبق معاهده لَتران -که در یازدهم فوریه ١٩٢٩ بسته شد- استقلال واتیکان را به رسمیت شناخت! حالا واتیکان تمبر‌های پستی مخصوص خودش را چاپ می‌کند، برای شهروندانش گذرنامه و پلاک‌های مجزا صادر می‌کند و پرچم و سرود ملی مختص خودش را دارد! به جای ارتش، گارد مخصوص سوییسی امنیت واتیکان را تأمین می‌کند که البته هدف اصلی‌شان محافظت از پاپ است!

منبع: روزنامه شهروند

انتهای پیام/4127