دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
07 خرداد 1399 - 13:30
افشین پیروانی:

می‌جنگیم تا پیروز شویم / بازنده‌ها مدعی می‌شوند که اتفاقات علیه آن‌ها سازماندهی شده است!

مدیر تیم فوتبال پرسپولیس گفت: هر کسی که کلاه خودش را قاضی ‌کند می‌داند که پرسپولیس در زمین بازی می‌کند و می‌جنگند اما رقبای ما مدعی می‌شوند که اتفاقات علیه آن‌ها سازماندهی شده است!
کد خبر : 492260
IMG_1936.jpg

به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری آنا، هجدهمین سالگرد قهرمانی تاریخی پرسپولیس در اولین دوره لیگ برتر که با برد یک بر صفر سرخ‌پوشان پایتخت مقابل فجر شهید سپاسی شیراز به دست آمد مصادف با هفتم خردادماه است. افشین پیروانی مدیر فعلی تیم و کاپیتان آن روزهای پرسپولیس که موفق شد جام قهرمانی را بالای سر ببرد در گفتگو با اپلیکیشن رسمی باشگاه در خصوص آن بازی تاریخی و قهرمانی اولین دوره لیگ برتر صحبت‌های جالبی انجام داد که می‌خوانید.


اولین قهرمانی پرسپولیس در لیگ برتر در همین روز اتفاق افتاد؛ به عنوان کاپیتان پرسپولیس از آن قهرمانی بگویید.


حتماً هواداران عزیز به یاد دارند که ما آن روز در خانه بازی داشتیم و استقلال در انزلی باید به مصاف ملوان می‌رفت و شانس این تیم برای قهرمانی خیلی بیشتر بود اما در نهایت روی خوب فوتبال به ما نشان داده شد. با آنکه آن سال مشکلات بسیار زیاد مالی داشتیم اما در نهایت قهرمان شدیم. به خوبی یادم می‌آید که در اواخر بازی‌ها آنقدر مصدوم داشتیم که در بازی‌های آخر به زحمت ۱۱ بازیکن ترکیب اصلی انتخاب می‌شدند. درست مثل روزهایی که پرسپولیس با پنجره بسته موفق شد اتفاقات بزرگی را رقم بزند و به فینال آسیا برود. ما در آن سال آنقدر مصدوم داشتیم که در دو سه بازی گلر امیدها برای ما درون دروازه ایستاد اما به هرحال خواستن توانستن است. ما آن سال تیم خیلی خوبی داشتیم؛ به قول آقای پروین آن قهرمانی هیچ گاه از یادمان نخواهد رفت. یادم می‌آید که آقای پروین بعد از بازی مقابل فجر شهید سپاسی در سونای ورزشگاه آزادی به ما گفت که من شش تای ۵۲ و ۹ نفره بازی کردن مقابل استقلال را هیچگاه از یاد نمی‌برم و قهرمانی امروز را هم از خاطرم نخواهم رفت.


و در نهایت شما به‌عنوان کاپیتان جام را بالای سر بردید.


به هر حال در اولین دوره لیگ حرفه‌ای من به‌عنوان کاپیتان جام را بالای سر بردم و باید در آن شرایط باشید تا بدانید که این مسئله چقدر لذت‌بخش است. من اصطلاحی دارم که می‌گویم باید پرسپولیسی باشی، در فینال جام حذفی به استقلال گل برتری بزنی و قهرمان شوی تا مزه آن را بفهمی و حالا هم می‌گویم که باید پرسپولیسی باشی، کاپیتان باشی و جام قهرمانی را به آن صورت فوق‌العاده بالای سر ببری تا حرف من را درک کنید. واقعاً حس و حال فوق‌العاده و وصف ناپذیری بود.


پس  این قهرمانی بهترین و جذاب‌ترین قهرمانی شما بوده است...


فکر می‌کنم فینال جام‌ حذفی که خودم گل زدم و پرسپولیس قهرمان جام حذفی شد خیلی جذاب بود و برای من آن قهرمانی از همه مهم‌تر است اما این بازی هم برای من همیشه ماندگار است. در این قهرمانی من کاپیتان پرسپولیس بودم و به همین خاطر این قهرمانی هم جذابیت‌های خاص خودش را داشت. به نظر من هر کجا و هر کسی که بتواند کاری برای خوشحالی و رضایت هواداران پرسپولیس انجام دهد ارزشمند است و من مخلص آن فرد هستم. حالا شما حساب کنید که با یک جام آوردن باعث خوشحالی و شادی هواداران میلیونی می‌شوید. می‌توانم بگویم که قهرمانی جام حذفی بهترین قهرمانی من بود چرا که به رقیب دیرینه گل زدم و با آن قهرمان شدیم. قهرمانی در لیگ برتر هم اهمیت بسیار بالایی دارد. شاید خرداد سال ۸۱ خیلی‌ها فکر می‌کردند تیم دیگری در انزلی قهرمان می‌شود و به همین خاطر جام اصلی را به شمال کشور بردند اما در نهایت ما قهرمان شدیم. آن‌ها همه برنامه‌های اصلی خود را برای بازی در انزلی گذاشته بودند اما پرسپولیس کاری کرد کارستان و در حالی که همه نگاه‌ها به بازی در انزلی بود در نهایت ما قهرمان شدیم. از این اتفاقات خاص در فوتبال زیاد می‌افتد و این مسئله نشان می‌دهد که فوتبال ورزش لحظه‌هاست.


و حالا باز هم در آستانه قهرمانی دیگر قرار داریم.


خیلی‌ها الآن می‌گویند که به ما کمک می‌شود تا قهرمان شویم اما این‌طور نیست. هر کسی که کلاه خودش را قاضی ‌کند می‌داند که ما در زمین بازی می‌کنیم و می‌جنگیم اما رقبای ما به تیم‌های پایین جدول می‌بازند و بعد مدعی می‌شوند که اتفاقات  علیه آن‌ها سازماندهی شده است! همان سال ۸۱ ما قهرمان لیگ برتر شدیم اما بازیکنان یک تیم صحبت از این کردند که نمی‌خواستند آن‌ها قهرمان شوند! این‌ها همه بهانه است. ما بردیم، قهرمان شدیم و نشان دادیم که خواستن، توانستن است. پرسپولیس همواره با کمبود بازیکن کارهای بزرگی انجام داده است.


از آن بازی خاطره به یاد ماندنی که تا به حال عنوان نشده باشد دارید؟


اجازه بدهید چیزی بگویم. فیلمی از من منتشر شد که در بین دو نیمه آن بازی حرف‌هایی زدم اما در این باره باید بگویم که بازیکن تیم حریف که نمی‌خواهم نام او را بگویم بارها در زمین به خیلی از بازیکنان ما فحاشی کرد. حتی یکی دو تا از بازیکنان به من گفتند که فحاشی این فرد را به آقا غلام برادرم که سرمربی فجر شهید سپاسی بود بگویم اما این کار را نکردم. تیم فجر شهید سپاسی یک تیم قابل ‌احترام است که نام شهید روی آن قرار دارد و برادرم در این باشگاه بازیکنان با اخلاق تربیت کرد اما در آن میان یک بازیکن بود که حرف‌های رکیکی به بازیکنان ما زد. همان موقع خیلی‌ها می‌گفتند که برای این بازی من و آقا غلام تبانی می‌کنیم اما خوشبختانه فجر شهید سپاسی در آن بازی بهترین عملکرد خود را ارائه داد و حتی در لحظات پایانی می‌توانست به ما گل بزند. تنها خاطره بد من از این بازی همان بازیکنی است که در میانه زمین فحاشی می‌کرد. در بین دو نیمه به دلیل فحاشی‌های این بازیکن حرف‌هایی زدم و الفاظی به کار بردم که خارج از فیرپلی بود. حرف‌های من در واکنش به حرف‌های آن بازیکن بود و شاید خیلی‌ها از من توقع نداشتند که آن حرف‌ها را بزنم.


بعد از بازی با آقای پیروانی در خصوص این بازیکن و رفتار زشتش صحبتی کردید؟


ببینید بعد از بازی آقا غلام به من گفت که اگر به من می‌گفتی این بازیکن را تعویض می‌کردم اما خوشحالم که این کار را نکردم چون آن فرد، بازیکن خوب تیمش بود و نمی‌دانم چه هدفی را دنبال می‌کرد که از ابتدای بازی به بیشتر بازیکنان ما فحش‌های رکیک می‌داد. البته من در دوران فوتبالم هیچ‌گاه به کسی بی‌احترامی نکردم و کارت قرمز نگرفتم. در هر شرایطی اخلاق‌مدار رفتار کردم.


سابقه درگیری با بازیکنانی را دارید


ببینید دوبار این اتفاق برای من رخ داد؛ یک‌بار در بازی تیم ملی ایران و ایرلند که در دوبلین بازی کردیم. در آن بازی روی کین به بازیکنان ما فحاشی‌های بسیار زیادی می‌کرد و حتی زمانی که پنالتی به ضرر ما گرفته شد و حامد کاویانپور به سمت میرزاپور رفت تا با او حرف بزند او فحاشی می‌کرد. من آنجا با او برخورد کردم. در یک بازی دیگر هم که مقابل تیم ملی بحرین داشتیم مهدی مهدوی‌کیا به من گفت دفاع چپ تیم بحرین فارسی بلد است و فحاشی‌های بسیار زیادی می‌کند که این بار هم به دلیل عرق و تعصبی که پرچم کشورم داشتم و به خاطر فحاشی‌هایی که صورت گرفت با آن بازیکن مقابله کردم اما بار سومی از من کسی چنین مسئله‌ای ندیده است.


تیم فجر شهید سپاسی تیم شهرم است و نام یک شهید والامقام روی آن قرار دارد. من همواره بعد از پرسپولیس روی این تیم تعصب داشتم. حتی زمانی می‌گفتم که پرسپولیس قهرمان شود و برق شیراز دوم باشد. بعد هم آرزو می‌کردم پرسپولیس قهرمان و فجر شهید سپاسی دوم شود. هر چند که متأسفانه آن زمان برخی رسانه‌ها بی‌اخلاقی کردند و تیتر می‌زدند که برادران پیروانی نتیجه بازی تهران را تعیین می‌کنند اما این مسئله نه در شخصیت آقا غلام بود و نه من به خودم اجازه می‌دادم که چنین کاری انجام دهم. با این همه تنها خاطره بد من از آن بازی معروف همین فیلمی است که اخیراً از من بیرون آمده و برخی روی آن موج‌سواری کردند اما باید بگویم که همواره اخلاق را رعایت کردم و امیدوارم که دیگر شاهد چنین اتفاقاتی نباشیم.


انتهای پیام/4057/


انتهای پیام/

ارسال نظر
قالیشویی ادیب