شب قدر از معبود چه بخواهیم؟

گروه استان‌های خبرگزاری آنا؛ شب قدر قلب ماه مبارک رمضان است، شب قدر ظرف تحقق یک معجزه‌ عظیمه است.

اعجاز این است كه سالک صالح در یك شامگاه در لیلة القدر راه هزارماهه را طی می‌كند. «لَیْلَةُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ»

پیروان قرآن و عترت مكانت و راه معنوی هزارماهه یا بیشتر را یک‌شبه طی می‌كنند.

حال، مطلب و مقصد در شب قدر چه باشد، از خدا چه بخواهیم؟
آمرزش گناه، حل مشكلات، شفای بیماران، حفظ امنیت و مانند آن، همه اینها فروعات خواسته‌هاست.

مطالب عظیم و مقاصد عزیزی هست كه در سایه آن، همه مقصدها و مقصودها حاصل می‌شود.

مطلب اول؛
خدا را بخواهیم، معرفت خدا را، انس با خدا را، یاد، دعا، مناجات با او، حاجت‌خواهی از او نه غیر او را بخواهیم. 

رحمت، مغفرت، کرم، عفو، صفح، حلم، ستر، فضل، رضوان، اطاعت از او، خوف و رجای او و مانند آن را بخواهیم.

به قول مولای متقیان در دعای کمیل: 
فَلَئِنْ صَیَّرْتَنِی لِلْعُقُوبَاتِ مَعَ أَعْدَائِکَ وَ جَمَعْتَ بَیْنِی وَ بَیْنَ أَهْلِ بَلاَئِکَ وَ فَرَّقْتَ بَیْنِی وَ بَیْنَ أَحِبَّائِکَ وَ أَوْلِیَائِکَ‏
پس تو مرا با دشمنانت اگر به انواع عقوبت معذب گردانى و با اهل عذابت همراه کنى و از جمع دوستان و خاصانت جدا سازى.
فَهَبْنِی یَا إِلَهِی وَ سَیِّدِی وَ مَوْلاَیَ وَ رَبِّی صَبَرْتُ عَلَى عَذَابِکَ فَکَیْفَ أَصْبِرُ عَلَى فِرَاقِکَ‏
در آن حال گیرم که بر آتش عذاب تو اى خداى من و سید و مولاى من و پروردگار من صبورى کنم چگونه بر فراق تو صبر توانم کرد.
وَ هَبْنِی (یَا إِلَهِی) صَبَرْتُ عَلَى حَرِّ نَارِکَ فَکَیْفَ أَصْبِرُ عَنِ النَّظَرِ إِلَى کَرَامَتِکَ‏
و گیرم آنکه بر حرارت آتشت شکیبا باشم چگونه چشم از لطف و کرمت توانم پوشید.
أَمْ کَیْفَ أَسْکُنُ فِی النَّارِ وَ رَجَائِی عَفْوُکَ‏
یا چگونه در آتش دوزخ آرام گیرم با این امیدوارى که به عفو و رحمت بى ‏منتهایت دارم.
فَبِعِزَّتِکَ یَا سَیِّدِی وَ مَوْلاَیَ أُقْسِمُ صَادِقاً لَئِنْ تَرَکْتَنِی نَاطِقاً لَأَضِجَّنَّ إِلَیْکَ بَیْنَ أَهْلِهَا ضَجِیجَ الْآمِلِینَ
بارى به عزتت اى سید و مولاى من به راستى سوگند مى‌‏خورم که اگر مرا با زبان گویا (به دوزخ) گذارى من در میان اهل آتش مانند دادخواهان ناله همى‌کنم.
وَ لَأَصْرُخَنَّ إِلَیْکَ صُرَاخَ الْمُسْتَصْرِخِینَ‏
و بسى فریاد مى‌‏زنم به‌سویت مانند شیون گریه‌کنندگان
وَ لَأَبْکِیَنَّ عَلَیْکَ بُکَاءَ الْفَاقِدِینَ وَ لَأُنَادِیَنَّکَ أَیْنَ کُنْتَ یَا وَلِیَّ الْمُؤْمِنِینَ‏
و بنالم به آستانت مانند عزیز گم کردگان و به صداى بلند تو را می‌خوانم که اى یاور اهل ایمان
یَا غَایَهَ آمَالِ الْعَارِفِینَ یَا غِیَاثَ الْمُسْتَغِیثِینَ‏
و اى منتهاى آرزوى عارفان و اى فریادرس ‏فریاد خواهان
یَا حَبِیبَ قُلُوبِ الصَّادِقِینَ وَ یَا إِلَهَ الْعَالَمِینَ‏
و اى دوست دل‌هاى راستگویان و اى یکتا خداى عالمیان.

متون بلند دعاهایی مانند کمیل، افتتاح، جوشن کبیر، مجیر، ابی‌حمزه ثمالی و دعای سحر و مانند آن منبع عظیمی هستند که به ما یاد می‌دهند که خود خدا را بخواهیم. 

مطلب دوم؛
تمسک به قرآن حبل متین الهی را از خدا بخواهیم. 

در شب قدر، حیات قرآنی طلب بكنیم. از خدا بخواهیم حیات قرآنی را به ما بشناساند، به ما معرفت قرآنی بدهد و زندگی ما را قرآنی بسازد. فکر، اندیشه و نیت، انگیزه و رفتار و کردار ما قرآنی شود. اینکه قرآن را پیش رو می‌گیریم یعنی قرآن کتاب زندگی ما باشد.

اینکه قرآن بر سر می‌گذاریم به این معناست که اولویت اول ما حاکمیت قرآن است. تعلیم، تربیت، سیاست، معیشت، خانواده، اجتماع و همه امور ما طبق قرآن باشد.

این همان «وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِیعًا وَلَا تَفَرَّقُوا» است. این مطلوب که حاصل شد، همه مقاصد حاصل می شود.

عزت، قوت، قدرت، استقلال، امنیت، آرامش، معنویت، صفا، صمیمیت، خیرخواهی، همدلی، همزبانی، عدالت، صلاح، فلاح ، رفاه، کرامت، شرافت بر همه زندگی ما حاکم می‌شود و اثری از فقر، فساد، تبعیض ناروا، ظلم تهمت، افترا، تخریب، ناسزا، قتل، غارت، سرقت، فحشاء، منکر و مانند آن در جامعه نمی‌ماند.

مطلب سوم؛
همراهی رسول الله صلی الله علیه و آله و حضرت زهرا سلام الله علیها و علی علیه السلام و اولاد معصومین ایشان را بطلبیم.

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَکُونُوا مَعَ الصَّادِقِینَ (۱۱۹توبه)ای کسانی که ایمان آورده‌اید! از (مخالفت فرمان) خدا بپرهیزید و باصادقان باشید.

هدف، این باشد كه بگوییم خدایا به بارگاه ولی‌ات پناهنده شویم.

در دعای ابی حمزه از قول امام سجاد علیه السلام عرض می‌کنیم:
«سَیِّدِی أَخْرِجْ حُبَّ الدُّنْیَا مِنْ قَلْبِی وَ اجْمَعْ بَیْنِی وَ بَیْنَ الْمُصْطَفَی وَ آلِهِ خِیَرَتِکَ مِنْ خَلْقِکَ وَ خَاتَمِ النَّبِیِّینَ مُحَمَّدٍ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ.»

قبل از همه، از خدا بخواهیم که وعاء و ظرف دل آماده باشد.
طهارت دل، شرح صدر، كینه زدایی، عداوت زدایی، ده‌ها بیماری را كنار گذاشتن.
آن‌گاه قرآن را به دست گرفتن، قرآن به سر گذاشتن و این مطالب را از ذات اقدس الهی مسئلت كردن و از كریم, متاع ماندگار خواستن. 

اگر خدای ناكرده كینه‌ای نسبت به دیگران داریم، بگوییم خدا‌یا من از او گذشتم تو از او بگذر.

حقی داریم بگذریم تا با صفای ضمیر با شرح صدر دلی داشته باشیم كه جای غیر او نباشد تا او محبت خود را و ارادتمان را به قرآن كه ثقل اكبر است و ارادتمان را به عترت طاهرین(علیهم السلام) كه ثقل اصغر است در قلب ما مستقر بكند.

حجت‌الاسلام امان‌الله علیمرادی رئیس دانشگاه آزاد اسلامی واحد رفسنجان

انتهای پیام/4062/