تايوان چگونه توانست مانع از شیوع کرونا شود؟/ از تشکیل ستاد مرکزی تا آموزش عمومی به مردم

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا، منابع رسمی دولت تایوان حدود ۱۰ روز پس از اینکه نخستین موارد ابتلا به کرونا در چین ثبت شد، از شیوع ویروس در این کشور خبر دادند. اهمیت شیوع «کووید-19» در تایوان از آن جهت است که تنها ۱۳۰ کیلومتر با چین فاصله دارد و هرگونه اشتباه در روند مبارزه با شیوع کرونا می‌توانست به فاجعه بزرگی در این کشور تبدیل شود. 

بیشتر بخوانید:

احتمال آغاز موج دوم شیوع کرونا‌ در چین

تایوان را از آن جهت کشور موفقی در زمینه مقابله با شیوع کرونا ارزیابی می‌کنند که با وجود فاصله جغرافیایی کم نسبت به چین توانسته است مانع از گستردگی این ویروس در این کشور شود؛ چه اینکه با وجود گذشت بیش از دو ماه از اپیدمی کرونا در شرق آسیا تنها 395 نفر به کرونا مبتلا شده و تنها 6 نفر فوت کرده‌اند. 

گام نخست؛ تشکیل ستاد مرکزی مقابله با شیوع کرونا

دولت تایوان مقابله با کرونا را نه از زمانی که نخستین گزارش‌ها در زمینه شیوع کرونا در این کشور ثبت شد، بلکه با توجه به تجربه گسترش ویروس سارس در سال ۲۰۰۴ در این کشور، کارشناسان با تجربه در این زمینه در سال‌های گذشته را فراخواند و ستاد مدیریت بحران مقابله با کرونا را بلافاصله پس از شیوع کرونا در چین تشکیل داد. در ادامه چندین مرکز فرماندهی سلامت زیر نظر ستاد مرکزی تشکیل شد و بیمارستان‌ها و مراکز پزشکی دستورات خود را از این مراکز فرماندهی دریافت کردند. 

شیوع کرونا در شرق آسیا

از شاخص‌های مراکز فرماندهی این است که به‌طور ۲۴ ساعته و در تمام روزها فعالیت می‌کنند و مأموریت دارند وظایف محوله میان ارگان‌های مختلف را یکپارچه‌سازی کنند تا موازی‌کاری یا ناهماهنگی در میان ارگان‌ها به وجود نیاید. داده‌های ارسالی از ارگان‌ها تحلیل می‌شوند و کارشناسان متعددی زیرنظر مراکز فرماندهی مسئول مصاحبه با رسانه‌ها هستند.

این مراکز وظیفه دیگری داشتند و آن گرفتن آزمایش ابتلا به ویروس «کووید-19» از مردم و ارسال اطلاعات آن برای اقدامات عملی به ستاد فرماندهی مدیریت بحران است. 

گام دوم؛ اطلاع‌رسانی مناطق پرخطر

در اوضاع بحرانی اطلاع‌رسانی حرف نخست را در زمینه در اختیار گرفتن فضای روانی و کنترل بحران می‌زند. مردم حق دارند بدانند آیا می‌توانند در مرکز خرید یا مجتمع تجاری و مسکونی نزدیک خانه خود می‌توانند بدون دغدغه تردد کنند، باید مراقب باشند یا حتی از رفتن به آنجا خودداری کنند. همچنین باید بدانند اگر علائمی دارند، خودشان را قرنطینه کنند یا اگر وضعشان حاد است، به مراکز درمانی اطلاع دهند. 

گام سوم؛ تحلیل داده‌های مستندسازی شده

دولت تایوان در اقدامی ضربتی توانست اطلاعات و آمار جامعی از میزان شیوع کرونا در شهرها و استان‌های مختلف به دست آورد و آنها را در مراکز فرماندهی تجزیه و تحلیل کند. محققان طبق آن توانستند نمودار پیش‌بینی در اختیار رسانه‌ها قرار دهند تا مردم از وضعیت پیشرفت درمانی در کشورشان مطلع باشند. 

محققان تایوانی بلافاصله پس از ثبت نخستین موارد ابتلا به کرونا در چین به‌دنبال علائم ابتلا به این بیماری در میان مسافران پروازهای ورودی از ووهان گشتند تا بتوانند در حالی که هیچ نسخه واحدی برای مقابله با شیوع کرونا وجود نداشت، اطلاع‌رسانی دقیقی از نحوه ابتلا به کرونا در میان شهروندانشان داشته باشند.

اواخر دسامبر بود که در تایوان نخستین آزمایش‌های مربوط به شناسایی افراد مبتلا به کرونا آغاز شد. مقامات ارشد این کشور با ابراز نگرانی از شیوع کرونا در چین، آن را نوع جهش‌یافته ویروس سارس عنوان کردند و بر مبنای همین اطلاعات روند مقابله با شیوع کرونا آغاز شد.

گام چهارم؛ شناسایی دقیق  افراد مبتلا

دولت تايوان با استفاده از ابزارهای رسانه‌ای به سرعت کنفرانس‌های خبری روزانه برگزار کرد تا علاوه بر اطلاع‌رسانی لحظه‌ای به مردم، اطلاعات آنها با توجه به یافته‌های جدید محققان افزایش یابد و باعث شود مردم در زمینه تردد در خیابان ها و تعامل با دیگر افراد احتیاط بیشتری به خرج دهند. به این‌ترتیب سردرگمی اولیه مردم به تدریج جای خود را به عزم جدی برای کمک به مقابله با ویروس جدید داد. 

گام پنجم؛ آموزش عمومی به مردم

دولت تایوان از همان ابتدا علاوه بر اطلاع رسانی دقیق از تعداد افراد مبتلا به کرونا آموزش مردم را نیز در دستور کار قرار داد، زیرا بسیاری از مردم سردرگم بودند و اگر به‌طور تصادفی از افراد در کوچه و خیابان سؤالی دربارهٔ این ویروس پرسیده می‌شد، بیشتر آنها جواب درستی نمی‌دادند؛ بنابراین ستاد مقابله با کرونا به مردم پیامک هشدار یا اطلاع‌رسانی ارسال می‌کرد.

انتهای پیام/4106/4033/